Aanstaande zondag zal de laatste keer zijn dat onze Quarter, Holly, werkt. Ze is nu 21 jaar en mag van ons met pensioen. Ik voel de behoefte om dit echt te vieren en heb wat mensen uitgenodigd. Ons eerste gepensioneerde lespaard is voor ons bedrijfje wel een mijlpaal. Bovendien willen we Holly echt laten weten dat haar werkzame leven afgesloten wordt. Zoiets heeft toch een symbolische waarde, merk ik.

Hebben jullie tips, suggesties hoe we dit kunnen invullen? Ik had gedacht mijn kleine nichtje op Holly te zetten en haar aan te laten komen lopen, Holly af te zadelen voor de allerlaatste keer, maar er zal vast iets originelers zijn.

Wie?

Groet, Pien

Wortel taart

Nils en Olly
A horse that gets enough to eat will not be injured
by the cold, nor suffer from it in any way.

Gossie...sjemig ... een horloge??? :
Zadel ritueel verbranden...
Wilg kopen , en Holly even clickeren dat ze haar bit er in hangt...
Haar laatste arbeidspoep in een wekfles stoppen....
Met vingerverf allemaal kusjes op haar verven....
of hartjes.....
Meneer pastoor vragen een extra zegening uit te spreken....
Een rituele Finishstreep op de grond maken , en haar die laten passeren...
Rowen Haze een nummer laten schrijven.....
Een heel groot forumfeest organiseren...
Holly klonen , en dan zeggen dat ze mazzel heeft , omdat de pensioengerechtigde leeftijd straks toch echt 2 jaar later zal zijn...
Rollator toegankelijk paddockje aanleggen...
Bingoavond organiseren...

Ik weet ut niet Pien ,maar jij weet vast wel iets passends te bedenken.
Ik vind het leuk dat je dit zo bewust doet!!!

Gr Esther

@Esther:

van lennep schreef op dinsdag 13 april 2010, 7:15:



Geweldig dat je zo meedenkt.
Weet je wat; we gaan het gewoon allemaal tegelijk doen...

Greetz!

Yes!!! forumfeessie???

Gr Esther

Spirithorses schreef op maandag 12 april 2010, 23:53:


Een gedenksteen die dag maken waarin haar hoefjes in afgedrukt staan.
Ik heb ooit ook mijn merrie "op pensioen gezet". Ze mankte intermitterend tgv hoefkatrol en zware calcificaties in de diepe buigpees. Vanaf die diagnose was gesteld, was mijn beslissing gemaakt. Ze had ook inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd bereikt, maar de rest van haar lichaam en hoofd had er toch niet echt vrede mee. Dat maakte het mij wel moeilijk om toch niet meer op haar te gaan zitten (ik had ook geen ander paard meer waar ik nog wel op kon rijden). Maar ik heb toch nooit meer toegegeven aan die verleiding, dan deed ik gewoon andere leuke dingen met haar.
Oude paarden, ze doen me wel wat. Daar waar zij stond worden bijna alle paarden zou oud. Zij 32 geworden, haar maatje ook vooraan in de 30, en nu 10j later staat er nog eentje die toen 16-18j was (staat nu ook op pensieon). En er loopt er nog eentje rond die al in de twintig is en al 2x geopereerd is aan blaasstenen. Maakt nog elke week een ritje, mee met de jongere garde en hij laat zich zeker niet doen door hen
Tja, als paarden maar de kansen en de verzorging krijgen die ze nodig hebben ...

Cindy Helms schreef :

Ik vind dat Holly een hard leven gehad heeft. Ze is pas op 15 jarige leeftijd bij ons gekomen. Ooit vanuit de VS naar NL geïmporteerd, wedstrijden gelopen, vaak verhandeld, enorm onder druk gezet (dat merk je aan alles, zelfs nu nog), een aantal veulens gehad die vroeg bij haar werden weggehaald, veel pijn in haar been agv een botchip die pas laat ontdekt is (ze is eraan geopereerd). En zelfs nu nog doet ze nog alles wat je haar vraagt. Puur op karakter en omdat het zo'n schat is maar ook omdat het erin geramd zit. In haar hoofd is ze nog redelijk jong en vooral ook werklustig maar dat lijf dat moet nu maar eens tot rust komen. De 30 dat haalt ze niet, ze wordt al wat krakkemikkig en vooral stijf in haar rechtervoorbeen agv de artrose op haar voorknie die nu in snel tempo is aan het vergeren. Op de dag dat ik zie dat ze haar been niet meer kan buigen en ze niet meer kan gaan liggen houdt het op, heb ik mezelf beloofd.

Als ik haar vergelijk met onze heerlijk ongecompliceerde Stef die zelfs een jaar ouder is vind ik haar
veel meer 'beschadigd'. Stef heeft dan ook een prima leven gehad tot nu toe (en werkt nog mee).
Als Stef ooit dood gaat zal ik hem enorm missen, juist vanwege die ongecompliceerde vriendelijkheid. Als Holly ooit dood gaat ben ik opgelucht en blij dat dat harde leven voor haar gestopt is. Ik gun haar haar laatste jaren in (relatieve) vrijheid. Nooit meer werken.
Gewoon eens eindelijk zijn. Ik hoop dat we de weide aan huis dit jaar nog krijgen, dan haal ik haar hierheen en mag ze de veulens be oma- en, samen met Steffie.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op dinsdag 13 april 2010, 10:50:



Mooi gezegd Pien. En nog mooier gehandeld!
Ik hoop dat Holly nog een aantal prachtige jaren zal hebben bij jullie.

Karen

Klasse Pien, dat je hier zo mee omgaat! Zeldzaam in de branche denk ik.
Wat mooi voor Holly dat ze op de valreep na zo'n leven nog bij jou terechtgekomen is en nu echt met pensioen mag.

Het is Holly meer dan gegund om nu echte rust te krijgen! Ze heeft zoveel geleerd aan de mensen die op haar mochten rijden!
Holly is een beetje een aparte, maar een geweldig en gevoelig paard! Zo een kom je niet zo gauw meer tegen.. Ze zal bij veel mensen een plekje in het hart veroverd hebbben!

Is het een idee om haar aan te laten komen, met Spirit naast haar en eventueel Iskander en Aphra? Samen met haar nakomelingen en opvolgers!

Groetjes Evy

Bij ons is er een drietal jaar geleden ook een merrie met 'pensioen' gegaan.
Wij hebben haar geschonken aan één van onze verzorgmeisjes.
(papieren op haar naam enz...)
Zij die met haar het meest begaan was.
Dit is een prachtige oplossing geweest met niets dan voordelen voor iedereen.

° Meisje heeft een "eigen" paard.
° Paard is nu rotverwend.
° Paard blijft mooi bij ons in haar vertrouwde kudde.
° Voor ons vallen de kosten weg.
° Wij zien het paard nog evengoed iedere dag.

Mooi toch!

Koen

Koen Theys schreef op dinsdag 13 april 2010, 11:38:


Ja zeker mooi, Koen! De verhalen van anderen zijn ook mooi om te lezen. Ik zelf heb ook een wat oudere merrie Pepper, 23 jaar New Forester, zij heeft haar leven op een manege (de betere, overigens) gesleten en behoorlijk wat veulentjes gehad. Pepper krijgt begin juli haar laatste veulentje. Reden hiervoor was iets van Pepper te hebben én Pepper een laatste veulen te geven die ze bij zich mag houden (namen zijn stiekem al verzonnen: hengst Pepper's Final; merrie: Pepper's Femke). Pepper is een zeer zorgzame pony, waakt over ieder paard of pony hier op het terrein. Zeldzaam lief en weergaloos wijs. Ook van oudere paarden/pony's valt nog heel veel te leren hé ... een mens hoeft er inderdaad niet altijd op te zitten om er heel veel van terug te krijgen.

@Pien: het idee van Cindy, een gedenkplaat maken, vind ik een heel leuk idee! Misschien combineren met een plakboek waarin je foto's van die dag en ruimte maakt voor een persoonlijk handgeschreven berichtje van de mensen die haar pensioen komen vieren?

Gekke meid!!!!

Mooi geschreven Pien!
Zo denk ik er dus ook over.
Ik vind Chaser ook ouder dan zijn daadwerkelijke leeftijd.
Maar goed, we zullen zien hoelang het nog leuk voor hem is.

Voor Holly: hopen dat zij nog een lang en gelukkig, pijnvrij leven mag hebben!