Anja Seijn schreef op maandag 12 april 2010, 9:47:


Komt wel in orde, meid!

Tja, geen redenen meer tot uitstel én met deze maak ik het voor mezelf ineens officieel:
vanaf vandaag start ik met de opleiding van Invierno

Hij 3 geworden, is gerecupereerd van zijn castraties, zijn sprong doet het goed én hij lijkt mentaal zijn prepuberale fase te zijn ontgroeid.
Vandaag gaan we samen lekker buiten aan de hand een wandeling maken. Deze rakker is bomproof geboren en is niet snel onder de indruk van iets, maar hij moet wel verder gaan wennen aan mijn leiderschap éénmaal we van ons terrein af zijn en we tegen een klein dispuutje aanlopen.
En deze week starten we met gymnastisch grondwerk en lange teugel (misschien zaterdag wel ineens een les van Piet Bakker).

(De shetter heeft reeds notitie van de lange teugel en die gaan we proberen stillaan zadelmak voor de metekindjes te maken. Hij moet enkel nog afstappen van zijn: Neen, ik heb daar geen zin in dus ik ga lekker liggen!)

Grootse plannen, dus ik ga er maar eens aan beginnen.

Christel Provaas schreef op maandag 12 april 2010, 12:27:


Neen, 1 castratie is meer als voldoende. Wat die -s- daar in mijn tekst weer achter staat te doen, heb ik het raden naar Neen, niets mis gegaan, maar het is nog maar 3-4 weken geleden.
Jawel hij is vanaf zijn 6maand veelvuldig het erf af geweest, met of zonder trailerritje. Is in het begin ook naast Amaroc mee op rit geweest. Maar nu was het van oktober geleden denk ik. Na ons dispuutje met mijn veel te korte touw (hij staat nl stevig op zijn achterbenen, maar heeft redelijke losse voorbenen ), ben ik nog eens op wandel geweest met hem zonder discussies, maar daarna kwam ik tijd en handen tekort om met al mijn paarden aan de gang te blijven. De kleinste opdondertjes hadden dus tijd genoeg om spelenderwijs met elkaar aan de gang te gaan en wat basismanieren van de grotere te leren. Nu wordt het spelenderwijs menens voor allebei

Na mijn berichtje hier, onmiddellijk koe nr 1 bij de horens gevat en naar buiten gegaan

Ben een dik uur met Invierno gaan wandelen. Over de grote baan, op straat, in het bos, over de bergjes, in het mulle zand, langsheen de molen, naar de spoorweg. En daar hebben we gewacht tot 3x de bel ging rinkelen, de slagbomen naar beneden kwamen en er treinen passeerden. De eerste een korte ... no problemo, de tweede een lange goederentrein .... na de derde wagon werd het wel wat spannend voor hem en ging hij rondjes draven (Amaroc vindt het ook niet fijn als dat geklengel blijft duren) ... dan een middellange personentrein en dat viel ook wel best mee (enkel dat laatste stukje lijkt er altijd teveel aan).
Twee maal de overweg overgestoken en weer richting huiswaarts. Alles met een lang los touwtje, blijft hij lekker achter me. Stop ik, stopt hij ook. Raak ik zacht zijn borst aan, gaat hij achterwaarts. Draven doet hij ook rustig achter me aan met zijn hals laag en mooie ruime gangen. Het laatste stuk ga ik eens sneller rennen en galoppeert hij rustig achter me aan. Als ik stop, staat hij plots achter me stil.
Enige minpuntje vandaag. Ik beloon hem op het laatste door hem te aaien, maar aan zijn rechterkant (hij luistert aan deze kant niet zo goed als aan de andere kant en probeert me dan toch altijd te overstemmen). Knoept hij snel even stiekem in mijn schouder. Even me boos en groot gemaakt. Hij gaat naar achter. Ik vraag hem terug en doe alsof ik het alweer vergeten ben. Ik doe het opnieuw, hij aarzelt, maar doet zijn hoofd toch laag. Dus eigenlijk ook weer goed. Goodie
Ik ben benieuwd wat de toekomst dit paard brengt, wordt hij toch Amaroc's opvolger voor mij of neem ik afstand en maak ik er een beginnerspaard voor Benny van als die mogelijkheid al bestaat.
Soit, ik ben trots op mijn jongste bruine knaap vandaag.
Hup naar de volgende !

Anja Seijn schreef op maandag 12 april 2010, 13:11:


Mega Manja Volgens mij ga jij geen enkele uitdaging uit de weg
Wacht, dit weekend staat er jou ook nog iets te wachten
Trouwens we moeten nog afspreken wanneer we samen gaan buitenrijden de komende dagen!

Anja Seijn schreef op maandag 12 april 2010, 11:05:


Nou jah dat is ook alweer sterk overdreven, daar heb je toch iets anders voor nodig

Spirithorses schreef op zaterdag 10 april 2010, 19:53:


Oh ja leuk! Hoe doet ie het nou? Staat ie af en toe op de rem om te kijken hoelang jullie kunnen blijven wachten zoals Tineke zelf al aangaf?

aha, dat is het verschil tussen fokkersverdriet én van fokkersvreugde (zowel onder het mensen- als dierenrijk hoor). Uit 2 goede (of strenger nog: goedgekeurde ouders met fantastische kwaliteiten) kunnen ook niet al te beste nakomelingen voortkomen (fokkersverdriet), maar ook omgekeerd (fokkersvreugde).
Toch ben ik geen voorstander om met dieren te kweken die genetische afwijkingen hebben omdat je zo een viscieuze cirkel blijft onderhouden. Vandaar dat ik ook mijn prachtige Invierno heb laten castreren onlangs. Zijn merrie had op haar 6j kwaadaardige lymfosarcoma's en hebben ze moeten laten inslapen. Zulke genen moeten zich niet blijven voortplanten.

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 10 april 2010, 22:52:


Laat ik me dit zeggen: er was wel sprake van acute laminitis, geen verzakkingen van het hoefbeen wel kanteling én geen perforatie, met hetgeen ik gezegd heb (afkoelen benen, zachte bodem en geen geforceerde bewegingen in het acute stadium én goed gekappen (en ik geef bij zoiets wel pijnstilling, maar daar verschillen meningen soms over)) een goede kans om weer ok te gaan lopen, maar ze zal makkelijk kunnen hervallen toekomstgericht als er geen voorzorgmaatregelen genomen worden ivm oa. voeding. Ivm haar temperament vond ik het zeker geen beginnerspaard omdat zijn nogal explosief en onvoorspelbaar kon reageren. Maar daar heb jij blijkbaar heel goed aan gewerkt, heb ik vernomen Goed voor Dusty en voor Jenet!
Ivm stamboom: ken ik niets van.

Ja, Britt eigenlijk wel piece of cake met hem hoor.
T' is absoluut geen schijterd dus ik zal zelf maar opzoek moeten gaan naar uitdagingen.
Anders wordt het maar saai voor hem.
Weet er iemand hier bij ons toevallig geen struisvogel zitten?
De volgende keer, ga ik naar de vijver en doe ik lubbele laazen aan

Nou, moet je eens naar de Olmense Zoo gaan. Daar gaat er één gewoon door de brede sloot, tot met zijn buik in het water om je wat te komen afdreigen langs de omheining die niet veel hoger komt dan halverwege zijn hals. En hij blijft je gans het pad volgen tot waar hij niet verder kan. Jeezes! Over een akelig gevoel gesproken.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 12 april 2010, 15:30:


Dat is dan zo, maar neemt de feiten van wat ik neerschreef niet weg.
Misschien was er ook nog wel iets heeeeeel erg mysterieus aan de hand?
Dacht je dat ik zulke toestanden niet zou verwachten misschien? Dat ik plots 'niets' meer hoor ... opgegaan in rook ...?
Ik ben misschien wel blond, maar mensen maken mij niet veel meer wijs.
Neemt niet weg dat ik blij ben voor jennet.

Die heb ik afgegeven aan Jennet. Moet je haar eens vragen Piet. Ik ben de DA niet meer

eddy DRUPPEL schreef op maandag 12 april 2010, 17:14:


Omdat jij zo'n antwoord hebt geschreven Eddy. Hoe denk jij dat andere mensen dit hebben geïnterpreteerd? Hoeveel mails denk je dat ik heb binnengekregen met de vraag waarom jij mij aan lijkt te vallen terwijl niemand dat verwacht? Dan lag dat aan jouw zinsconstructie, niet aan mijn interpretatie hoor. Want ik deed eerst mijn mailbox open en vroeg me af wat er in hemelsnaam aan de hand was. Al wie die zin leest, begrijpt hem dan toch anders dan jij hem bedoelt. Zelfs ik

eddy DRUPPEL schreef op maandag 12 april 2010, 17:50:

ja, naderhand bekeken, klopt die interpretatie van je zin ook. Maar dit was echt wel een dubbelzinnige hoor