Leuk stukje over dat paarden hun trainers/verzorgers niet snel vergeten, en dat ze zelfs nog specifiek voor de trainer aangeleerde commando's nog weet, zeker als dit met positieve conditionering is gebeurd (karen en andere mensen die het vaker over positieve conditionering hebben, moet dit bekend in de oren klinken ).

zie de link voor het hele verhaal:

http://www.nu.nl/wetenschap/2207650/paarden-vergeten-trainers-niet-.html

Ik kan me er iets bij voorstellen.
De pony van de buren was ontsnapt, maar intussen weer terecht. Toen we hem gingen halen stond hij in een weide. Hij kwam schoorvoetend naar ons toe. Toen ik mijn hand uitstak om te targetten (ben daar onlangs met hem mee gestart omdat de buurman het knap vond dat mijn paarden van die "trukjes" kunnen) liep hij ineens veel enthousiaster op ons toe. De vinder (die een wortel vasthad) en zijn baasje (al 18 jaar) liep hij straal voorbij om mijn hand te targetten. En uiteraard werd hij daarvoor door mij positief beloond. Beide mannen waren echt verbaasd.
Oké, wel maar 10 dagen tussen ipv 8 maand, maar toch... ik had er de grootste lol in.