Anja Seijn schreef op maandag 15 maart 2010, 23:00:


dank je wel!

Karen

Anja Seijn schreef op maandag 15 maart 2010, 23:00:

Dan heb je nog "tiens,tiens" vlaamse vertaling van "wat hangt er nu aan mijne frack" of nog onlangs gepasseerd "gaat daarmee naar den oorlog"

Merel Stoffers schreef op maandag 15 maart 2010, 23:01:


Wil je toelichten wat het is dat het op jou overkomt als "extreem"?
Het was niet extreem bedoeld, vandaar m'n vraag

grt,
Karen

Karen Koomans schreef op zaterdag 13 maart 2010, 13:04:



Nog een getuigenis uit eerste hand: ik heb dit zelf aan K. Hempfling gevraagd (vorig jaar, in Wapse, 's avonds na de eerste dag van de zogeheten 'borderline hengstenspecial').
' Wie zijn uw leermeesters, van welke paardenmensen heeft u het gevoel iets te kunnen leren?'
'Welke andere paardenmensen/trainers zou u aanbevelen aan uw studenten?'

Zijn antwoord was op beide vragen gelijkaardig. Hij wil zichzelf niet blootstellen aan (informatie van) gelijk welke andere paardentrainer. Hij wil onbevangen zijn eigen ding doen zonder door andere ideeen verward te worden. Zijn leerlingen zei hij te verbieden om naar gelijk welke andere trainer te kijken of om er ook maar over te spreken. Er zaten een aantal van z'n leerlingen bij en ze knikten beamend.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

eddy DRUPPEL schreef op maandag 15 maart 2010, 23:13:


Ik kwam d'r krek op uut (veluws dialect)

Nathalie Lagasse schreef op maandag 15 maart 2010, 23:20:



Ik ben verbijsterd, maar natuurlijk geloof ik je.

grt,
Karen

eddy DRUPPEL schreef op maandag 15 maart 2010, 22:47:


Ik vind dit het meest stijlloze bericht dat je tot nu toe aan mij gericht heb. Meer ga ik er niet over zeggen.

grt,
Karen

Nathalie Lagasse schreef op maandag 15 maart 2010, 23:03:


Nathalie, het blijft helaas allemaal overeind. Hoe het ook omkleed wordt , wat voor ontwikkelingen er ook allemaal zijn. Er kàn niet iets wezenlijks veranderen omdat het uitgangspunt hetzelfde blijft. Alle verhalen er omheen zijn doekjes voor het bloeden.
Het is en blijft aanleren door het toevoegen van iets onprettigs, P+ in zijn puurste vorm. En de vraag is dan altijd waar begint het en wanneer stopt het?
Waar het zich het minst laat verbergen is zodra een paard een afwijkende mening heeft, zoals nu.
Het paard loopt me voorbij of zelfs tegen me aan ...
Oei! Weet je wat? Ik zal hem eens tegen een spoor aan laten lopen....dan kijkt ie voortaan wel uit! Tuurlijk! is 2 keer genoeg.
In het ander geval: MIJN GOD dit paard is GEVAARLIJK !!! Die moet ik nodig de sluiting tegen zijn hoofd rammen, want straks ben ik dood! Tuurlijk gaat ie achteruit.
Ik vind het echt onbegrijpelijk dat mensen, met de overal beschikbare kennis over hoe een wezen leert, dit moderne barbarisme onder het mom van 'hier wordt je een paardenmens van' nog accepteren.
Niet eens zo zeer van de Parelli clan, want zij steunt nu eenmaal op de leerwijze van cowboys die niet beter konden weten.

Nathalie Lagasse schreef op maandag 15 maart 2010, 22:06:


Ik ben met Parelli begonnen zo een 2 jaar geleden. Ik heb ook geprobeerd om zoveel mogelijk materiaal te bekijken van hen, zowel oud als nieuw. Wat me heel duidelijk opviel is dat alles met de jaren veel zachter is geworden. Dat men studenten heel goed de boodschap meegeeft, reward the slightest try.
Elke methode heeft wel dingen waar je je niet volledig in kunt vinden, maar Parelli vind ik van de op dit moment ook wel een zeer transparante, duidelijke en paardvriendelijke methode.
Het bewijs dat ze zelf willen groeien, zie je toch ook gewoon in het feit dat ze zelf blijven les volgen bij verschillende mensen. Hun paketten en studiemateriaal blijven aanpassen aan de noden van hun studenten. Er zijn maar weinig methodes die zo openstaan voor verandering.

Anja Seijn schreef op maandag 15 maart 2010, 23:23:



tiens komt van het franse "tenir" = houden
het is de gebiedende omgangsvorm van het ww.
en wordt algemeen in vlaanderen, wallonie en andere franssprekende delen
gebruikt als " wél !? "
zowel als "tiens?" = wel wat heb ik nou an me fietsie hangen ?
als "tiens !" = wel had ik het je niet gezegd !

Juist door jouw houding en evt gevraagde houding, tempo zorgt ervoor dat jezelf het
'heft"in handen hebt. En daar gaat het om. Het paard zal juist daardoor het probleem/enge vergeten, en gaan ontspannen. Door het paard gek te laten doen, overdreven kijken etc. kom je moeilijker of niet daardoorheen. Soms laat ik ze ook even kijken het is aftasten hoe het paard reageerd op het enge. Maar de vraag naar voren moet het paard wel gehoor aan geven, als dat op dat moment met inbuigen beter gaat en het daardoor niet escaleerd vind ik dat mooi. Je hebt het paard daar waar je hem hebben wilt, en dat heeft niks met Meer spanning te maken, juist werk je naar het tegenovergestelde, wat mijn ervaring is snel beter wordt.
Het maar laten kijken is veel meer schrikken/spanning wat veel minder snel afvloeit. Confronteer het paard er mee laat hem reageren op je hulp en je verhouding met het paard, word veel beter hiervan. De harmonie vloeit voort uit de duidelijkheid. Attent en overgave.
Anita

Gea R schreef op dinsdag 16 maart 2010, 8:30:



Feit blijft dat Linda Parelli tot op de dag van 10 maart jongstleden blijft verdedigen wat ze doet op dat filmpje - voor 100%.
Reward the slightest try, dat wordt daar niet toegepast! Nog los van het feit dat ze het kennelijk nog steeds oké vindt, (sterker nog: zelfs letterlijk aanmoedigt als de eigenaar het touw weer in handen heeft) om het paard op z'n kaken te slaan met de metalen klip van het leidtouw.

Het paard heeft geen eerlijke KANS om die klappen te ontlopen, want hij snápt nog helemaal niet wat hij moet doen!
Hij snapt het niet, omdat:
* hij waarschijnlijk tot nu toe juist altijd heeft geleerd dat weglopen (in welke richting dan ook) bij een persoon die hem vasthoudt aan een halstertouw, wordt bestraft
* Linda Parelli's signalen met lichaamstaal en touw bijna onmogelijk te begrijpen zijn
* omdat the slightest tries die het paard wel degelijk laat zien, juist níet beloond worden, waardoor het paard denkt "nee, achteruit is kennelijk ook niet de oplossing")
* en omdat de trainer aan twee criteria, die het paard beide nog niet kent, tegelíjk werkt (achterwaarts gaan én kijken naar de trainer)

Het is in mijn ogen vergelijkbaar met Linda Parelli die tegen een kind dat geen Chinees praat, in het Chinees begint te roepen en dreigen. Het kind snapt 't niet natuurlijk, maar wat het ook doet, het enige effect is (gedurende vele trainingsminuten) dat Linda steeds harder in het Chinees begint te schreeuwen en het dreigen afwisselt met fysiek geweld.

Hoeveel trainingsfouten kun je maken in een minuut of 10?
Ze leest de bedoelingen en signalen van het paard niet goed, praat chinees tegen een paard dat nog geen chinees kent, past "reward the slightest try" niet toe, toont geen begrip noch repect voor het wezen paard in het algemeen en dit paard in het byzonder, moedigt het gebruik van slaan aan en past dat zelf ook toe, ze straalt geen kalmte uit (integendeel), ze werkt aan twee criteria tegelijk, ....

Als Linda Parelli vandaag de dag had toegegeven dat ze op dat filmpje veel trainingsfouten maakt, dan had ik niet de petitie getekend en was ik veel minder fel geweest dan ik nu ben. Trouwens, die petitie (in de huidige vorm) was er niet eens gekómen als Linda Parelli haar trainingsfouten had toegegeven.

grt,
Karen