Cindy Helms schreef op zaterdag 13 maart 2010, 9:44:


Ik denk ... ja, dat doe ik ook nog wel eens ... dat iedere trainingsmethode zo goed is als de trainer zelf! Parelli is een gestructureerd systeem, een methode. Clickeren is een gestructureerd systeem, een methode. Hempfling verbiedt het zijn pupillen zich te verdiepen in andere systemen, methodes.
Maar degene die zijn paard traint, is de mens. De ene mens is de andere niet, zodat systemen en methodes rekening zouden moeten houden met de diverse persoonlijkheden/karakters van de mens. Dat mis ik in ieder systeem!
Bepaald gedrag aanleren wat niet bij de aard van de mens past komt mijns inziens weinig authentiek over en wordt door de sensitiviteit van het paard opgepikt én waarschijnlijk afgekeurd.
Ik zie het zo, er is niet één methode ... maar alle methodes hebben elementen die bruikbaar zijn. Het is de combinatie paard én eigenaar die leidend zou moeten zijn. Ofwel je hebt een gereedschapskist met allerlei tools en door die gecombineerd te gebruiken heb je een kleurrijk palet van mogelijkheden.
Daarnaast vind ik het een zwakte bod om telkenmale weer je eigen systeem boven een ander systeem te moeten plaatsen. Ik vind het zefs rigide, een beetje een tunnelview. Alles is bruikbaar, alleen de mens bepaalt door zijn gedrag of het misbruik is.

Anja Seijn schreef op zaterdag 13 maart 2010, 10:13:


Een conclusie die we gisteren aan tafel nog alles samen maakten. En het is daadwerkelijk ook zo. En soms heb je voor een bepaald paard een variatie op je eigen aanpak nodig, want niet elk dier reageert hetzelfde.


Blijven zoeken naar wat past voor jou en jouw (dat paard waar je op dat moment met bezig bent) paard met datgene wat nodig is, maar best met zo weinig mogelijk.
Zoiets kan je niet in hokjes plaatsen, want daar komt gewoon heel veel gevoel, inlevingsvermogen en flexibiliteit aan te pas.
Een tijd terug zag iemand Benny met Enno bezig. En ik kan je zeggen dat is puur gevoel. Groener dan groen, puur en onschuldig. Benny is heel subtiel, voorzichtig en misschien wel onzeker omdat hij bang is teveel te doen. En Enno is daar het perfecte paard ook voor. Vertelt je direct wat te veel of te weinig is, ... Nou vroegen ze me:" ik zie dat jullie Hempfling toepassen?" Euuuuuuuh! Nou ik heb ooit eens 1 Youtube filmpje van hem gezien (dance with horses of zoiets). Benny al helemaaaaaal niet. Als je dat aan hem vraagt, vraagt hij zich af wat voor rare ziekte Hempfling wel is want hij kent die naam nog geneens en ziet nooit naar dvd's of youtubes van paarden.
Neen beste mensen, datgene wat hij daar deed met zijn paardje was puur op gevoel en een ingeving van het moment omdat zijn paard hem aangaf wat hij moest doen, welk naampje daar iemand ooit voor bedacht heeft, doet er niet toe. Het is niet het ene of het andere, het is een samenstelling van kennis en ervaringen die je zelf deelt.

Anja Seijn schreef op zaterdag 13 maart 2010, 10:13:


Ja, mee eens!


Ook helemaal mee eens.


Idem, mee eens!


Mee eens, met een kanttekening.
Sommige middelen en/of methodes zijn in mijn ogen per definitie misbruik, namelijk als het doel van dat middel of de methode is om het paard pijn te doen.

"Pijn" bedoel ik hier in een hele ruime definitie. "Pijn" kan, in milde vorm, bijvoorbeeld ook "een onbehaaglijk gevoel" zijn.


Ik kan me niet voorstellen dat dat werkelijk zo is. Ik lees en hoor namelijk voortdurend dat KFH vertelt dat hij zich intensief in allerlei andere systemen en methodes verdiept, met als doel daarvan te leren.

KFH heeft zich daarnaast aangesloten bij HorseConscious. Die groep/beweging heeft als doel om gezamenlijk, vanuit meerdere methodes en trainers, op te komen voor paardenwelzijn. Die groep van trainers omvat momenteel Alexander Nevzorov, Carolyn Resnick, Klaus Hempfling, Linda Kohanov, Kim McElroy, Anna Twinney, Kathy Pike, Liz Mitten Ryan, en Stormy May.
http://www.horseconscious.com/teachers

grt,
Karen

Het is alleen jammer dat de uitspraak "wat je geeft krijg je terug" niet daadwerkelijk zo werkt.
Je ontkomt er niet aan dat je tegen situatie's aanloopt, maar hoe ga je er mee om. Hoe anticipeer je op bepaald gedrag. Dan denk je wat opgebouwd te hebben, maar het blijven dieren, met karakter. Dat er karakter in zit is goed, maar denken dat dat door mooi samen zijn geen vervelende dingen kunnen gebeuren is niet gegarandeerd. Het is zaak om daar passend op te reageren. En als dat een manier is dat het weer rechttrekt, is dat goed. Hoe dat in zijn werk gaat van beide kanten is essentieel.
Kunnen inleven en anticiperen op hetgeen je op Dat moment meemaakt. Door op dezelfde manier van trainen verder te gaan, hoe het ook zo in je straatje past, hoeft per defenitie niet de juiste/passende manier te zijn. Anticiperen, kunnen inspringen op hetgeen je voelt of ziet om dat te verbeteren. Of dat nu een gedrags probleem is of een bewegings probleem. Dan kan je doorgaan in je eigen visie, maar als die niet blijkt in te werken zal je over moeten stappen op een andere methode. Het dier kent ons op een gegeven moment erg goed, ze weten hoe wij reageren op de situatie. Die associatie hebben ze na een aantal keren wel door.
Het karakter; ze zullen iets wat ze minder vinden om te doen, uiten. In de mate waarin ze dat doen is van wezelijk belang. Dat heeft alles te maken met het karakter. Je zal bij een probleem nooit een vergelijking kunnen maken, met andermans probleem wat gelijk "lijkt". De situatie's zullen altijd anders zijn. Het karakter van het paard en onszelf.

Het is een Gave als je altijd juist kan anticiperen, snel kunnen omschakelen naar de juiste benadering.
En met juiste benadering bedoel ik op een eerlijke manier bereiken wat je voor ogen hebt.
Een eerlijke manier is een correctie die op het juiste moment gebruikt wordt, en dus begrepen wordt door het paard en hiervan leert, zodat hij het de volgende keer door de accociatie begrepen te hebben, beter zal doen. De mate/druk waarin dat gebeurd hangt af van het karakter/gevoeligheid van het paard.
Goh, wat zou dat veel problemen kunnen uitsluiten, ipv erin sluipen.

Het blijven doorvragen, maar bij geen/amper reactie krijgen, wordt het "probleem" , (kan probleem zijn of worden) niet beter / groter van.
Een keer duidelijk zijn (de mate waarin hangt af van het paard), werkt voor het paard veel duidelijker, de accociatie naar het gevraagde. Stomp doorgaan in hetgeen je doet niet.
De manier waarop het toegepast wordt, de eerlijke manier, geeft duidelijkheid en verbetering.
Mijn visie, door mijn ervaring,
Anita

Als ik dit zo zie, wordt ik hier eigenlijk verdrietig van, er zijn meer manieren om van een paard respect te krijgen.
het dier zie je het soms echt niet begrijpen, en hoe ze met haar kont en rug naar hem toegedraaid staat te rukken en te trekken aan zijn hoofd. en hem vervolgens weer op z'n kont staat te meppen met het touw.
zo'n typische quick -fix.

ik wordt hier echt niet blij van