eddy DRUPPEL schreef op donderdag 11 maart 2010, 0:25:


Hoe ingewikkelder je het vindt, hoe minder je er eigenlijk van snapt.
Ja, daar is geen speld tussen te krijgen, het is helemaal waar.

Dat vond ik vroeger bijv. van wiskunde op school. Wiskunde is iets, dat nu niet meer mijn interesse heeft. Daarom doe ik niet meer mijn best om het alsnog goed te leren snappen.

Paardengedrag en -welzijn hebben wel mijn interesse. Daarom, als ik op paardengebied iets ingewikkeld vind, dan zal ik lang mijn best blijven doen om het tóch te leren snappen.

grt,
Karen

Piet schreef op donderdag 11 maart 2010, 0:58:


goed gedaan Piet.

Ik schreef laatst in een forumbericht over iets dat "clicker trainers" zouden kunnen leren van Parelli. Namelijk inzien dat er een grote behoefte is, bij véél paardeneigenaren, aan een gemakkelijk leesbaar en heel praktijk gericht "instructie boek", of multi-media lespakket.

Ik realiseer me met de dag meer hoe wáár dat is.

Of ik zélf zo'n boek wil gaan schrijven, dat weet ik nog niet. Ik neig ernaar om dan liever een website te maken in dat kader, geloof ik. Niet moelijker maken dan nodig is om het te kunnen toepassen. En niet gericht op "kunstjes" aanleren, maar op die dingen die de gemiddelde ruiter aan zijn paard wil leren.

'k Ga er nog een nachtje (of veel nachtjes) over slapen, wat ik wel en wat ik niet wil daarmee.

Ik zie hoe dan ook het grote belang er van in, dat zo'n duidelijk gestructureerd boek/website/lespakket er kómt. Hoewel de DVD -serie van jou Piet, dat misschien al biedt?

grt,
Karen

P.S. @ Piet: mijn mailtjes aan jou lijken jou niet te bereiken, ook niet als ik ze verstuur via het formulier op je site.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 10 maart 2010, 20:53:


LEES jij wel?
Dat beweer ik ook niet namelijk.
Groet, Pien

Karen Koomans schreef op donderdag 11 maart 2010, 2:16:

Dat heb ik in ieder geval geprobeerd, zo simpel mogelijk alles te laten zien en ik heb nog geen énkele negatieve reactie gehad.
Mensen schijnen niet te kunnen begrijpen dat goed kunnen uitvoeren van de basisoefeningen in feite voldoende is om een paard álles aan te leren. De grondprincipes veranderen nóóit. ( wat mij betreft)
De moeilijkheid is veel eerder dat de mens een klik in het hoofd moet krijgen, moet gaan inzien dat de benadering een andere is dan ze hiervoor ooit gedaan hebben, dat er een veel groter beroep gedaan gaat worden op hun persoonlijke vaardigheden. Die moet je aanleren door te oefenen. Er is niks meer te copieren van wat 'grote meesters'' uitgebraakt hebben.
Het is jij en je paard, een clicker en een voertje, that's it.

Probeer nog eens?

Zitten jullie naar een ander filmpje te kijken dan ik?
Ik zie helemaal niks over bit-effecten. Wel over LDR en achter de teugel rijden,... maar dat kan je net zo goed bitloos.

Ivm die discussie over druk op de wangen:
Van side pull ken ik niks, maar mijn zusje rijdt haar merrie normaal met een bosal.
En daarbij vindt ik die zijdelingse druk eigenlijk best groot.
We hebben al behoorlijk aan dat ding zitten knoeien om hem goed passend te krijgen.
Maar dat lukte maar niet. Als we een slag eruit halen wiebelt hij te hard op de neus. Maar met een slag erbij knelt hij zijdelings.
Ik heb er ook al aan zitten wringen om hem ronder te krijgen van vorm, maar dan zit hij blijkbaar ook weer te los.

De merrie wordt nu al enkele maanden niet meer gereden omdat ze ondertussen hoogdrachtig is en omdat ze aangaf er geen zin meer in te hebben. Maar zeker de laatste weken dat ze nog gereden werd, reageerde ze ook helemaal niet fijn meer op die bosal.
Ik denk dat die druk haar toch stoort?

Iemand een idee hoe je die bosal wel goed krijgt?
Want anders gaat het zusje op zoek moeten naar een andere optoming, denk ik.

Ans Jondral schreef op donderdag 11 maart 2010, 16:40:


Dat gaat je zonder bit niet lukken hoor.
Tenzij je met een serreta gaat rijden.

Ans Jondral schreef op donderdag 11 maart 2010, 16:40:


dat vind ik heel scherp opgemerkt.
Je hebt gelijk Ans, dit alles kun je ook bitloos bereiken. Dezelfde mentale vernedering van het paard, en dezelfde vergaande fysieke consequenties zoals obstructie van de ademhaling. Het enige verschil is dan de precieze plek of plekken, waar het heftig zeer doet bij het paard.


Een bosal kan heel scherp (pijnlijk) inwerken, een hackamore trouwens ook. Een andere optoming voor dit paard lijkt een voor de hand liggende oplossing, maar je er ook voor kunt pleiten dat je zusje zou moeten leren hoe ze heel zacht in haar teugelhulpen kan worden (als ze dat nu nog niet voldoende kan).

grt,
Karen

Karen Koomans schreef op donderdag 11 maart 2010, 17:08:


Of dat het lukt met die bosal of niet, hangt een beetje van de pony af.
Soms reageert ze heel fijn op de bosal. Dan kan je haar met hele kleine hulpen sturen.
En soms heeft ze dagen dat ze er gewoon dwars doorheen loopt.
Ik heb haar vorig jaar wel eens enkele keren gereden omdat mijn eigen paard ziek was en dat was ook heel wisselend.

Dat ze de laatste keren dat ze gereden werd zo lastig reageerde, kan ook door de dracht komen. Haar buik zat toen ook al behoorlijk in de weg.
Want de maanden ervoor liep ze wel redelijk fijn, heb ik mij laten vertellen.

Ik denk trouwens niet dat het haar echt pijn doet. Anders zou ze er niet zo stug doorheen banjeren. (Pony is eerdere een gevoelig type dat wegkruipt voor druk ipv eentje die er tegenin gaat.) Op een bit reageert zij bijvoorbeeld wel redelijk slecht. Met die bosal is haar houding en beweging stukken beter.
Maar het zit wel degelijk tegen haar wangen aan, en dat lijkt mij niet de bedoeling?

Ans Jondral schreef :>

Veel bosals zijn te smal gemaakt om om een iets bredere neus te passen, helaas.
Arabierenmaat, fijn quarterneusje is echt het maximum aan pasmogelijkheid.
Ik heb dezelfde ervaring. En je krijgt ze niet blijvend breder, ook al doe je ze nat rondom een bloempot ofwatdanook.. Dus ik kan me voorstellen dat zo'n ding kan knijpen.

Groet, Pien

Karen Koomans schreef :


Hoe kom je daar nou bij? Een bosal werkt juist niet scherp in. Heb je er ervaring mee dan?
Het ziet er log uit, maar werkt heel verfijnd want je kunt er weinig druk mee op een paard leggen omdat het altijd los om de paardenneus hangt. Een bosal is perfect om jonge paarden mee uit te balanceren.

Ik ben het wel met je eens dat een mechanische hackamore een martelwerktuig is vanwege zijn hefboomwerking.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op donderdag 11 maart 2010, 19:10:



Eén bericht terug in deze zelfde forumdraad schrijf je (Pien), over de bosal:
"Dus ik kan me voorstellen dat zo'n ding kan knijpen."

maar ik als ik schrijf (in diezelfde froumdraad)
"Een bosal kan heel scherp (pijnlijk) inwerken, .."

dan vraag je
"Hoe kom je daar nou bij?"



grt,
Karen

Karen Koomans schreef op donderdag 11 maart 2010, 20:57:


Ja hoe maak ik dat nou duidelijk....
Een goed passende bosal knijpt nooit aan weerszijden tijdens het dragen en als dat wel zo is gebruik je hem dus niet, want hij is niet gemaakt om hard in te werken. Een mechanische hackamore overigens wel.

Onder scherp inwerken versta ik iets heel anders, namelijk dat-ie hard aankomt bij het geven van de hulpen en daar is de bosal dus niet voor bedoeld! Het is een zacht inwerkend hoofdstel.

Zo beter?

Spirithorses schreef op donderdag 11 maart 2010, 21:02:


Een goede bosal is niet gemaakt om hard in te werken. Daar zijn we 't over eens.

Er zijn ook slechte bosals. Bijvoorbeeld die met een metalen kern en dan maar weinig "rawhide" daar omheen. Volgens mij zijn díe wel gemaakt om hard/pijnlijk in te werken. (mee eens?)

Jij zegt nu bovendien:

en zo zou het móeten zijn, dat je hem niet gebruikt wanneer blijkt dat hij pijn veroorzaakt (ook over eens).
Maar helaas is de praktijk vaak (of soms, dat weet ik niet precies), dat mensen een bosal toch blijven gebruiken, ook als hij bij een paard pijn veroorzaakt


Ja.

grt,
Karen