Alleen zijn die wonden aan de binnenkant van de wangen niet ontstaan door bit of neusriem, maar door haken op de kiezen.
De wangen worden dan wel door de neusriem, tegen de haken gedrukt, maar dat gaat ook gebeuren met een sidepull, die te hoog zit.
Oorzaak is dus; achterstallig gebits onderhoud, bij "foute" voedering.

Nils en Olly
A horse that gets enough to eat will not be injured
by the cold, nor suffer from it in any way.

Karen Koomans schreef op woensdag 10 maart 2010, 21:43:


Ik probeer voornamelijk mijn paard te begrijpen. Daarnaast probeer ik mezelf te begrijpen in relatie tot mijn paard. Niets meer en niets minder.
Ongetwijfeld zal het aan mij liggen, maar ik heb zo'n beetje iedere goeroe hier in de kast staan, zoals op schrift als in beeld ... prachtig, eerlijk waar, allemaal prachtig ... maar ga je dan lezen dan zakt de moed mij in de schoenen. De materie is zo gecompliceerd. Waarom? Omdat het zo moeilijk is? Of dat men het graag zo moeilijk wilt laten lijken? Neem nu je eigen zinnetje "principes uit het behaviorisme, R+ etc. etc." Ik heb het boek van Teblick hier liggen, prachtig boek ... maar niet doorheen te komen. Pak ik daarentegen een boek van Voest en een DVD van Voest ... dat is genieten!
Was het niet zo dat paarden in principe heel simpel zijn? What you see is what you get? Geen geheime agenda's, geen dubbele bodems, geen strategiën? Dat wij alles willen begrijpen en naar onze hand willen zetten, is dat niet het kenmerk van de roofachtige met een brein? Waarom maken wij het dan zo fucking moeilijk? Als ik iets doe wat één van mijn paarden niet zo op prijs stelt, dan kan ik dat zien aan hun lichaamstaal. Daar heb ik geen hogere wetenschap voor nodig, maar wel een down to earth paardenman of -vrouw die mij heel simpel kan uitleggen waarom en wat. Meer is het echt niet!

Anja Seijn schreef op woensdag 10 maart 2010, 22:56:


Ik doe mijn best, Anja (echt waar). En ik zal dat blijven doen, juist omdat ik zó graag wil dat meer paarden een heerlijk leven krijgen, en dus ook meer mensen nog meer plezier met hun paard.

Het punt is dat het uitleggen waarom een methode wel of niet paardvriendelijk is, helaas niet gemakkelijk is. Daar komt wél hogere wetenschap bij kijken.

Desalniettemin, ik zal nóg meer letten op het zo duidelijk mogelijk uitleggen. Als jij je dan niet ergert alsjeblieft, aan het feit dat mijn posts vaak lang zijn. Want goed uitleggen van ingewikkelde dingen betekent veel woorden. Deal ?

grt,
Karen

Karen Koomans schreef op woensdag 10 maart 2010, 23:31:


Ik erger me niet, hoor. Je schrijft, hopelijk voor jou, niet voor mij alleen hé?
Nogmaals, het kan ook volledig aan mij liggen, de meeste dingen zijn namelijk niet moeilijk, maar worden moeilijk gemaakt. Hele grote (wereld)problemen kunnen, om het begrijpelijk te maken én te houden, terug gebracht worden naar hoe het bij je thuis gaat. Ik heb juist geleerd dat als iemand héél véél woorden nodig heeft om iets uit te leggen, iemand óf de kennis zelf niet beheerst en dit op allerlei manieren probeert te verhullen óf zichzelf graag hoort. Dit klinkt niet aardig, maar het is niet onaardig en zeker niet persoonlijk bedoelt, want ik ken jou niet.
Ik blijf er bij dat je maar een aantal basics nodig hebt: een goed oog, een luisterend oor en een ontwikkeld gevoel. Deze zaken heb je zelf in de hand. Alle boeken hebben allemaal dezelfde rode draad. Die draad ... is simpelweg de relatie tussen de mens en, in dit geval, het paard.