Je hebt gelijk marianne, daarom dat ik ook zei dat een wezen niet onder te verdelen is in 1 vakje. Toch hielp het me om vooral mezelf te leren kennen, maar ook m'n paard.
Het is geen wet, maar een hulp bij het trainen. Het blijven levende wezens...
1 van mijn paarden is extreem introvert RB, mijn aanpak bij haar was dus ideaal omdat we elkaar misschien het best begrijpen (ik ben geduldig, zacht en traag). Nu weet ik waarom.
Ander paard daarentegen is een totaal tegenovergsteld karakter van het mijne (extreem extrovert, vurig)...nu, met dat paard wil ik graag leren werken. Mijn kracht moet van veel dieper komen, maar als iets lukt met haar, dan geeft me dat een enorme voldoening. Misschien als ik toegeef, vind ik dat paard wel leuker dan het introverte paard. Ik leer meer afwissleing in m'n werk te steken, kalm te blijven om problemen op te lossen en vooral een doel voor ogen te hebben met zo'n paarden. Het zijn nét die zaken die me helpen om met mensen om te gaan waar ik in dagelijkse leven wat moeite mee heb (ik bedoel als je voor groep staat en bvb: moet les geven).

Karen Koomans schreef op maandag 1 maart 2010, 12:40:


Google eens op " de vijf elementen paarden"!
Hierin worden paarden in 5 groepen verdeeld: water - vuur - metaal - hout - aarde.
Bij onze paarden klopt dit als een bus.

Marianne

marianne laenen schreef op maandag 1 maart 2010, 13:05:


Vergeet ik te zeggen dat ik het héél lastig heb met introverte paarden of aarde paarden.
Misschien is een extrovert paard wel gebaat met een rustige, introverte ruiter?

Marianne

Maria Delavega schreef op maandag 1 maart 2010, 9:57:

Yin en yang?

Ja hier ook klopt dit meestal redelijk (alhoewel jonge paarden evolueren en soms wel beetje combi inzit).
Stond ook in boek van Voest (Training fase 2).

Introverte mens, hangt ook weer sterk af van persoon tot persoon...ik denk dat je daar weer een enorme variatie hebt (héél intro- of héél extrovert), ook oa afhangend van left of right brained. Daarom inderdaad dat je je niet mag blindstaren op schema's en vakjes.
Ik ben bvb heel traag (hm hm niet zo fier op ). Dat apprecieert dat heel introverte paardje wel, ook dat ik zacht ben. Voorbeeld, mijn vriend kan haar halster niet aandoen, voor mij buigt ze haar hoofdje naar beneden .
De meer extroverte paarden hebben toch wel een meer kordate, zekere aanpak nodig. Iemand zoals ik zal dan, om toch authentiek over te kunnen komen, een evolutieproces moeten doormaken en door ervaring deze eigenschappen meester maken.
Ik geloof in Ying en Yang, maar toch denk ik niet dat het in de zin is van angstige, onzekere mensen die vurige, zelfzekere paarden aantrekken. Daarom dat ik denk dat het een aanpassing en leerproces is om zo'n wezens met elkaar te leren omgaan. Daarom had ik wel iets aan die Horsenality schema's van Linda Parelli.

Zeg hierboven wat tegenstrijdige dingen, omdat ik dit heel moeilijke materie vind. Ik heb er geen concrete mening over.
In feite is het iets onderverdelen die in praktijk dan weer een combinatie is van verschillende zaken.
Je moet de stuff met korrel zout nemen en eruit halen wat je denkt dat nuttig is...

Het is elke keer een ontgoocheling, zo een expo.
Maar vorig jaar was er wel 1 heel interessante stand hoor , met een mechanisch paard (zeer slecht getraind wel, want je moest heel hard trekken om hem te laten vertragen) op de WOW stand. Dit jaar had ik er niet genoeg geld voor, maar volgend jaar hoop ik er terug te staan.
Iemand dit vorig jaar eigenlijk gezien?

@ Nathalie: hoe is het geweest? Ik hoop dat je veel nog blanco zieltjes hebt kunnen overtuigen van wat een paard is en hoe ze het liefst gehouden worden.
Proficiat in elk geval!

Groetjes
SIbyl

Maria Delavega schreef op maandag 1 maart 2010, 9:57:


Thanks! Ik zie je bericht nu pas, excuseer de late reactie...


Daar zijn ze bij Parelli ook al mee bezig, komt er aan zeggen ze... Over het algemeen kom je als extrovert beter overeen met extroverte paarden en omgekeerd, MAAR: als je aan Pat of Linda Parelli vraagt 'welke persoonlijkheid zou het beste passen bij deze horsenality' dan krijg je als antwoord: 'een goeie horseman'... Want het doel is natuurlijk dat je uiteindelijk met elke type paard overweg kan, ook die die je van nature minder liggen.

En voor de duidelijkheid: de meeste paarden passen niet enkel in één kwadrant en al zeker niet in elke situatie. Bv. mijn Lolita is uit zichzelf RB introvert naar RB extrovert en thuis als alles OK is gewoon LB introvert en als ik haar kan motiveren tot spelen LB extrovert! De kunst is dan gewoon van dat van moment tot moment te herkennen en je er aan aan te passen. Voerbeloningen bv. hebben nul zin (ziet ze niet of laat uit haar mond vallen) als ze RB ex is, zijn heel nuttig voor de LB in, en niet het voer maar wel weten dat ze het goed doet is belangrijk als RB in, en als ze LB ex is is voerbeloning niet nodig want is het spelen op zich een beloning. Enzovoort! Leuk om over na te denken voor de ene, leuk om te zien of te voelen voor de andere, en sommigen denken 'huh? wat een moeilijkmakerij' en dat zijn vaak de mensen die dit gewoon al vanzelf goed toepassen zonder erover te moeten nadenken. Maar voor ons 'mindere goden' is dat Horsenality concept echt een goede leidraad vind ik.



Volgende week zaterdag is de volgende demo, in Hamme (Moerzeke), en we gaan proberen de Horsenality theorie-presentatie ook nog eens integraal over te doen als het technisch haalbaar is.

sibyl de jager schreef op dinsdag 2 maart 2010, 11:06:


Tuurlijk heb ik die vorig jaar gezien, super zadels ook hé!


Dank je! Het was leuk, bijzondere ervaring wel hoor. De voorstellingen voor de schoolkinderen waren bv. samen met mensen van BLOSO, de beste bedoelingen natuurlijk maar soms krulden m'n tenen wel eens. De eerste keer hoorde ik oa. 'altijd links opstappen'. Dus nadien vroeg ik (geheel onschuldig) 'waarom links opstappen dan?' 'tja, dat is toch zo, wordt toch zo aangeleerd?'... Maar zelf vertelde de lieve man wel langs twee kanten op te stappen , en zelfs er langs achter op te springen thuis. Dus de volgende keer klonk het dan al van 'meestal wordt links opgestapt...'
Kim en ik hadden dan vier keer een kwartiertje voor onze uitleg, over dat paarden prooidieren zijn, en als ze kunnen kiezen veel liever met vriendjes lekker vies in de buiten staan dan alleen in een mooie blinkende stal, enz...
Dat was trouwens een goede gelegenheid voor mij om in te schatten wat Lolita er over dacht, het hele expo-gebeuren, en ze vond het maar eng. Het simpele spiegelen naast mij in stap-draf-galop-achterwaarts deed ze wel, maar ik merkte de stress wel op, ze schrok ook telkens van de gretig uitgestoken kinderhandjes die haar allemaal wilden aaien... Ze hebben de coole Kenzo (van Kim) moeten aaien, die vond dat natuurlijk prachtig. Maar met wat ik wist heb ik dan Lolita tijdens de Parelli demo's haast niet ingezet, soms meegenomen in de piste terwijl ik presenteerde maar zonder haar iets te vragen (behalve kalm blijven), soms niet meegenomen, enkel de trailerlaad demo hebben we eigenlijk echt gedaan. Dat was voor haar toestand (RB ex) ook ideaal: simpele maar duidelijke opdrachten die ze goed kende, voeten ergens opzetten, dat kalmeerde haar voldoende dat ze niet alleen mooi alle stappen van het trailerladen kon laten zien maar ook nog even er achterwaarts opging.
Ik ben erg blij dat we met een heel Parelli-team waren en ik dus die mogelijkheid had de relatie met Lolita te kunnen laten voorgaan op de prestatie. De anderen (collega instructeurs Nic en Kim, en studenten Mieke, Julie, Willy en Anke) hebben dat fantastisch gedaan met hun paarden, ik heb bijna alles van onze demo's gezien en de sfeer was super, er was ook heel veel interesse van het publiek, ook aan onze ministand. Mijn persoonlijke 'highlight' was ook de opeenvolging van eerst de horsenality demo, en dan een half uur nadien de powerpoint presentatie en uiteenzetting door Kim, het paste echt mooi aan elkaar, de zaal zat afgeladen vol, iedereen oprecht geinteresseerd... Er zijn heel wat mensen die anders en beter willen heb ik vorig weekend gemerkt. De één staat al wat verder dan de andere, de wegen zijn verschillend, maar het besef is er wel, dat het 'anders' moet kunnen.

Voor herhaling vatbaar!