vagebond schreef op woensdag 24 februari 2010, 15:56:


Ingrid, ik lees dat jouw paarden graasmaskers dragen. Anderen hier gebruiken die dingen misschien ook wel - voor hun paarden bedoel ik?

Wat ik me afvraag is of bij jou/jullie het accepteren van zo'n ding probleemloos ging?

Ik heb zo'n jaar of 10 -12 geleden een graasmasker gekocht voor mijn Shet. Eerste keer dacht ik 'm zo even om te doen, en huppakee de wei in (dacht ik). Doe ik 'm dat ding om (even buiten de wei, zodat de andere paarden hem niet lastig zouden vallen bij het omdoen). Laatste gespje vast, en op dat moment FREAKT mijn Shet compleet, van dat ding voor z'n neus
Ik was daar totaal niet op bedacht, waardoor hij zich gemakkelijk los kon rukken (of misschien had ik 'm niet eens vast, dat weet ik niet meer). 't Beestje was tot dan toe nóóit bang van rare dingen aan/op/tegen zijn lijf/hoofd...
Afijn, in z'n blinde paniek heeft hij zich flink bezeerd (o.a. een hek geramd) en 't duurde wel even voordat ik hem weer te pakken had. Ding meteen af gedaan, wat in het kader van training natuurlijk niet slim is . Maar ja, ik stond te trillen op m'n benen van schrik omdat meneer in z'n blinde paniek 2x was uitgegleden/gevallen en diverse dingen had geramd. En de pony trilde nog veel harder dan ik.

Ongeveer een jaar daarna ben ik met clicker training en graasmasker aan de slag gegaan. Het ging in 1e instantie allemaal heel aardig en relaxed. Eerst geclickt en beloond voor kijken naar dat ding, dan voor aanraken, dan uitsluitend voor met de voorkant van de neus aanraken, dan voor neus in dat ding houden voor 1 seconde, 2 seconde, 4 sec., etc., etc.)
Uiteindelijk, na veel keren trainen verspreid over 2 weken tijd of zo, accepteerde hij relaxed de graasmasker om/voor zijn neus, terwijl die aan één kant al vast zat aan het halster. Op het móment dat ik de daarna de laatste gesp wilde vastmaken freakte-ie weer! Ik had 'm in een flits aan z'n halster te pakken waardoor hij niet wegkon én dat masker aan één kant weer open viel, van z'n neus af, waardoor hij al snel weer kalmeerde.

Ik ben daarna weer rustig doorgegaan met trainen, net zolang totdat ik het graasmasker aan en weer af kon doen zonder dat hij freakte. Ik blij.

Tótdat ik voor de eerste keer 1 pas bij hem wegdeed, terwijl hij daar stond met graasmasker op.... FREAKT-ie weer, en wég was-tie! Deze trainingssessies deed ik op een veilig omheind veld, dus nu was ik niet meteen bang dat er ongelukken zouden gebeuren. Tótdat hij in z'n blinde-paniek-idoterie vlak voor het hek een 90 graden bocht wilde maken en daarbij onderuit ging. Gelukkig geen blijvende schade, maar hij had zich wel dusdanig bezeerd dat hij 2 dagen lang licht kreupel liep

Met veel geduld etc. etc. had ik het uiteindelijk vast wel voor elkaar gekregen....
Maar daar heb ik niet voor gekozen, ik heb het ding in de kast GEFL**RD en daar ligt-ie nog steeds

Mijn vraag is dus, zijn er méér mensen bij wie dat ding - hóppa - in de rommelkast is beland?
Enneh, bij de mensen wiens paard zo'n ding (soms) omhebben, ging dat dan meteen probleemloos ??

grt,
Karen

Mijn shet Lucifer accepteerde het meteen,hij is wel heel koelbloedig en hij verzint zelf ook altijd van alles om te kunnen eten,dus hij laat zich echt niet storen door zo'n maskertje
Ik was bang dat hij gefrustreerd zou raken door t kleine gaatje,maar mijn pony kent het begrip ' frustratie' niet,hahaha!
Maar Lucifer is echt heel stoer,hij flipt nergens van.
Wel heel vervelend dat die van jou dat wel doet,want je wil m niet voor niks dat ding omdoen lijkt me,hoe los je nu het 'eetprobleem' op?

Karen Koomans schreef op donderdag 25 februari 2010, 22:17:

Ik heb er eentje gebruikt voor mijn fjord, geen enkel probleem gehad met aandoen. Ze kan er mee eten en drinken, maar ik vond dat ding toch regelmatig op de wei terug. Op de een of andere manier weet ze hem wel af te krijgen. Daar moet ik nog iets op verzinnen.

Suzanne Graauw schreef op donderdag 25 februari 2010, 23:36:


Gelukkig maar voor Lucifer (leuke naam! ). 't Gekke is dat mijn Shet - Joris heet-ie - ook heel koelbloedig is. Die stapt overal op af, stopt overal z'n neus in (behálve in een graasmasker, dus). Hij is ook nooit geflipt over injecties, hoefjes doen, bij schriktraining, "gekke" dingen langs de weg, etc. Nooit ergens anders van geflipt, niet voor en niet na die graasmasker-affaire. Vreemd hè?!


Tot en met vorig grasseizoen: zeer beperkt op de wei, overige tijd staat hij op zand, met beperkt hooi. Vindt hij niet leuk. Zoals veel Shets heeft hij Houdini-capaciteiten ontwikkeld. Het allerkleinste mogelijkheidje om te ontsnappen, naar 't gras toe, weet hij te benutten. Hij kan kruipen - letterlijk - onder hekjes en schriklinten door, zo laag dat je je 't niet kunt voorstellen. Tot je het hem ziet doen.
Uit dat willen ontsnappen blijkt ook wel zijn frustratie, dat is natuurlijk niet fijn voor hem. Maar ja, hoefbevangenheid, IR en andere mogelijke ellende als gevolg van te veel en/of te fructaanrijk gras voor zo'n shetje, dat is natuurlijk nog minder fijn. Hoe vertel ik dat mijn paardje

Deze zomer krijgt hij 't hopelijk een beetje makkelijker, omdat ik van een flink stuk grond dat nu nog weide is "paddock" ga maken. Dan heeft hij veel meer ruimte. Plus ik ga m'n andere paarden ook (nog) beperkter op gras laten, dus staat Joris dan vaker en langer in gezelschap van alle anderen. Plus ik laat hem deze zomer überhaupt niet meer op de raaigraswei. Dat lijkt even zielig maar ik denk dat voor hem "nooit" gemakkelijker te accepteren is, dan "soms wel, soms niet". Hij kan natuurlijk niets snappen van meer of minder fructaangevaar, en zo'n onbegrepen regime van "soms mag het wel en dan weer niet" leidt denk ik tot éxtra frustratie.
Naast hooi krijgt hij dan ook nog regelmatig wat gemaaide grassen/kruiden uit de berm, en takken/stammen (snoeiafval van bomen).

Is Lucifer ook zo'n ontsnappingskunstenaar?

grt,
karen

Ik heb het idee dat als ik Lucifer genoeg beweging en afleiding geef,hij minder pogingen tot ontsnappen doet.
Afhankelijk van weertype/fructaangevaar mag hij elke dag 1/2 tot 6 uur op de wei,meestal dus met grasmasker.
Dan lok ik hem met grasbrokjes weer terug in zn paddock,waar hij onbeperkt hooi heeft,verstopt in kisten,netten,hoekjes en gaatjes
Eigenlijk staat hij altijd heel tevreden te peuzelen,maar als ik dus een paar dagen niks met hem doe,vind ik hem geheid op de wei terug....
Normaal gaat hij 4 of 5x per week mee met buitenrit,aan de hand en dan 1 1/2 tot 2 uur,meest draf en galop,dus best pittig voor n shet.
Hij heeft nu al een half jaar niet voor de sulky gelopen (omdat ik zelf te lui ben)maar dat leidt ook af.
En omdat hij zoveel beweging heeft,durf ik hem ook meer op het gras te zetten,dat is toch zijn lust en zijn leven,dan krijgt hij echt glimmertjes in zijn ogen
Ik vind het wel heel vervelend dat mijn paarden het grootste deel van de dag apart staan,ze kunnen wel over t hekje krauwelen bij mekaar,maar toch....

Suzanne Graauw schreef op vrijdag 26 februari 2010, 10:26:


Ja, dat is ook zonder twijfel de beste manier, paardvriendelijk voor zowel z'n lijf als z'n mentale welbevinden. Helaas kan ik dat niet bieden aan mijn Shet, althans lang niet voldoende.

Eigenlijk heb ik dus te veel dieren, gerelateerd aan wat ik ze - sinds ik ziek ben - nog kan bieden ;-(
Nu heb ik voornamelijk oude paardjes (ik reken de ezels mee als ik "paardjes" zeg), en eentje ziek (IR chronisch bevangen ezeltje). Over die groep voel ik me niet schuldig, volgens mij bied ik die een heerlijk leven. Idem voor onze geiten, de varkentjes en Fred (onze hond). Niet dat ze níets te wensen over hebben, maar tsja, dat geldt voor vrijwel elk dier/mens.

De uitzondering is Joris, de Shet. Ik ben in 't verleden voor hem actief op zoek geweest naar een nieuwe eigenaar. 't Is me niet gelukt om iemand te vinden die hem wilde hebben én hem een beter leven zou bieden dan wat hij nu heeft. Ik heb nu besloten dat hij in principe bij mij blijft. Ik kan z'n omstandigheden nog best wat verbeteren en dat gaat ook gebeuren. Daarnaast is hij inmiddels Fálki's (mijn IJslander) enige vriendje. Fálk sluit heel moeilijk vriendschappen, maar heel geleidelijk aan (jaren) is Joris nu toch wel zijn vriend. Dus Joris herplaatsen zou in dat opzicht niet slim zijn.

Ideaal zou zijn als ik iemand kon vinden die met plezier (én beleid) dingen zou willen ondernemen met Joris. Ik heb het 2x geprobeerd met verschillende "Penny meisjes" die ik heb geronseld via de plaatselijke pony-manege. Joris heeft voor zolang het duurde lol gehad, maar die meisjes zagen 't al snel niet meer zitten. Joris is weliswaar klein, maar in de omgang bepááld geen "kinderpony". Als-t-ie onvoldoende leiding krijgt, loopt-ie letterlijk over meisjes heen


Goed idee Suzanne, dat hooi verstoppen! Ik kan ook dingen gaan maken die enige moeite kosten om open te krijgen, danwel om het voer er beetje bij beetje uit te krijgen. Zoals je voor honden Activity Balls en Kongs hebt...
Weer een plannetje erbij om het leven voor Joris en voor Juultje (ziek ezeltje) in kwalitatief opzicht te verbeteren - leuk!

Als iemand nog meer van dat soort ideeën heeft, gráág! Idem voor "bouwtekeningen" voor hooi/gras-dispensers die van het paard enige moeite vragen om het hooi of 't bermgras dat erin zit, eruit te krijgen. Hooinet met kleine mazen heeft-ie al, 't mag wel ietsje moeilijker dan dat

dankjewel, grt,
Karen

Iemand ervaring met de "Jolly Bal Appelgeur" (of soortgelijk)?

Joris vindt met een bal spelen wel leuk, zo lang ik mee speel. Maar misschien vindt-ie 't ook wel leuk om in z'n eentje met een bal te spelen, als die bal lekker ruikt ?

't Ding is eigenlijk voor op stal aldus de beschrijving. Als dat betekent dat na een regenbui de geur eraf is, dan hoef ik 'm niet... (reukloze ballen hebben we al).

grt,
Karen

Hmm, als ik kijk naar dingen die zijn bedacht om dierentuindieren mentaal en fysiek te stimuleren, kom ik al iets verder qua ideeën dan wanneer ik op dat gebied naar paarden"speelgoed" kijk.
Probleem is nog dat mijn Shet geen slurf heeft en ook geen handjes of klauwen...

Voor wie 't interesseert, zie bijv.:
http://www.billyshome.com/documents/LAZooElephantEnrichment.pdf
http://www.beavertonvalleytimes.com/news/story.php?story_id=125138855686978400
http://www.jollypets.com/html/Zoo.html

Voor het "uitdagend" voeren van brokjes zijn er wel leuke dingen in de handel, ook voor paarden. Zoals de "Amazing Graze" en een Activity Ball op paardenformaat. Dat is wel aardig, maar ik ben niet van plan om veel meer dan een handvol Wiesencobs of andere gezonde (gras)brok per dag te voeren, dat wordt me simpelweg te duur.

Een Activity Ball (maat grote hond) gebruik ik al, in het voorjaar en de zomer, op momenten dat ik de andere paarden in de graswei laat en Joris niet mee mag. Joris rent uit zichzelf meteen naar de schuilstal als ik 'm de Activity Ball laat zien (de "sukkel" ).
Die krijgt hij dan namelijk op stal met een paar brokjes erin. Dan doe ik de staldeur even dicht, zodat ik andere paarden intussen door het hek kan laten, de graswei op. Nadat Joris z'n paar brokjes uit die bal gekregen heeft en weer op de paddock loopt, zíe je 'm denken: "Néé hè?! Was ik éven weg, heb ik 't openen van 't hek gemist! "

Maar eh, ik zoek dus een soort van Activity Ball, maar dan één die werkt met een gras/hooivulling....

grt,
Karen

Karen Koomans schreef op vrijdag 26 februari 2010, 17:22:

Bij het tuincentrum kun je hanging baskets van draad vinden met een halfronde vorm. Twee helften met hooi, brandnetels, whatever vullen, aan elkaar klikken met ijzerdraad of andersoortige haken en je hebt een activity ball!

Christel Provaas schreef op vrijdag 26 februari 2010, 17:29:


dank je!

Karen Koomans schreef op vrijdag 26 februari 2010, 17:22:

Dat is een leuk idee! Ik ga eens mee zoeken en denken voor je. Moet wel tegen een stroomdraad kunnen liggen, dus iets van plastic of iets anders wat geen stroom geleidt.
Zou er iets met een grote plastic bal te maken kunnen zijn? Een heleboel gaten erin maken en volproppen met hooi? Of zou het heel frustrerend worden? Ik weet wel dat mijn fjord gewoon zijn voet op het hooi zet om te kunnen rukken als het erg vast is. Ze moet natuurlijk niet met een hoef in een gat terecht komen.....

Ik ga eens verder denken verder zoeken, het idee spreekt mij wel aan.

Tineke Nolet-Verdel schreef op vrijdag 26 februari 2010, 17:40:


Graag, dank je.


Hmm, dat is inderdaad een nadeel van een metalen "gaas"bal, al dan niet gemaakt van hanging baskets.


Ja, wellicht. Ik vond net dit:
http://www.horseplayproducts.com/products/horseplayround.htm

Dat inspireerde me tot het idee van een flinke plastic (voer)ton. Schroefdraaddeksel er op, voor makkelijk vullen en weer sluiten. Eén of meer "brievenbus"gleuven maken in de zijkant van de ton. Vullen, en rollen maar? Volgens mij heb ik zo'n ton zelfs nog ergens staan...
Zo'n type ton als deze, bedoel ik:
http://www.dekroo.com/shop/stal-weide/stal-en-trailerinrichting/1596-voederton.htm

grt,
Karen

Karen Koomans schreef op vrijdag 26 februari 2010, 20:23:


Zo'n voerton met gleuven is waarschijnlijk ook een mogelijkheid! Hoe zou je de randen van de gleuven mooi glad kunnen maken?

Ik heb hier ook nog zulke tonnetjes staan in verschillende maten en ik zal morgen een rollen met een ton door het gras, kijken of dat een beetje lukt.

Ik kwam deze afbeelding nog tegen van een hooibal: ( naar beneden scrollen)

http://www.kuiper-koekange.nl/landbouw/paardartikelen.html

Kent iemand die? Wat is de maat, hoe breed is de afstand tussen de spijlen op het breedste gedeelte?

Groet, Tineke

Tineke Nolet-Verdel schreef op vrijdag 26 februari 2010, 21:54:


Met kunststof profielen / afwerkstrips, die "normale mensen" gebruiken om bijv. meubelpanelen of zelf gemaakte keukenkast deurtjes e.d. mee af te werken? Met een U-profiel; je hebt ze van heel dun (voor het afwerken van dunne platen/randen) tot vrij dik (voor bijv. keukenkastje-deurtje-dikte). Ze zijn er geloof ik ook in rubber.

Daarmee heb ik in het verleden ook zelf gebouwde hindernisjes voor honden (behendigheid) afgewerkt (gelijmd), dan zijn de randen niet meer scherp. Maar als een pony of paard of zo'n afgewerkt randje gaat bijten, dan is het waarschijnlijk al snel stuk...
en kauwt het paard eventueel op lijmresten

Misschien beter zo'n soort profieletje, maar dan van staal of aluminium? Weet niet of die gemakkelijk te verkrijgen zijn (die van kunststof wel, bij elke grote bouwmarkt).


Ja, die informatie over afmetingen zou voor mij ook nuttig zijn. Plus, als je die hooibal niet ophangt maar in de wei legt, of hij dan wil rollen?

Een hooinet in die bal kan ervoor zorgen dat een pony niet te snel kan schransen uit zo'n ding. De vraag (mijn vraag) over de afmetingen tussen de spijlen is meer omdat er geen hoefje tussen moet passen.

'k Zal even een mailtje sturen naar de leverancier, met deze vragen. Niettemin zijn aanvullende ervaringen of informatie over deze hooibal natuurlijk heel welkom!

grt,
Karen

Hmm, mijn man vindt die kunstof profielen voor dit doel geen goed idee, vanwege de grote kans dat de pony die binnen no time kapot bijt. Mjah, die kans is er zeker, inderdaad.
Hij denkt dat de randen van de gleuf niet meer te scherp zijn, als ze even worden bijgevijld. Dat zou mooi zijn. Ik hoop van 't weekend wat te kunnen uitproberen.

grt,
karen