Anja Seijn schreef op zaterdag 20 februari 2010, 14:07:
> Ik gun iedereen de hele wereld, maar wel binnen de
> persoonlijke mogelijkheden. Anders is het een typisch geval van jammer, ik
> had ook graag een prima donna willen worden, maar zat er niet in!
Mee eens, maar.... dat geldt voor iedereen. Het geldt niet in hogere mate voor iemand met een fysieke beperking dan voor een gezond iemand. Túúrlijk, als het over paardrijden gaat, loopt iemand met een fysieke beperking wel éérder tegen een grens aan (verder dan die grens gaat niet, omdat dat ten koste zou gaan van het dier, en/of omdat de mens in kwestie dat fysiek nu eenmaal niet kan). Maar ik vind dat de discussie moet gaan over het belang van waken over die grens. Ervoor waken dat een dier niet misbruikt wordt. Dáár gaat het over (hoop ik). Dat die grens bewaakt moet worden geldt voor álle mensen, niet meer én niet minder voor mensen met een handicap.
Meer voorbeelden om het hopelijk nog duidelijker te maken.
Stel Anja, jij verliest morgen een arm (moge God 't verhoeden!- als hij/zij bestaat). Na een poosje ben je gerevalideerd, maar die arm komt niet meer terug natuurlijk.
Verkoop je je paard? Of probeer je wat je samen mét je paard nog wél kan?
Ik hoop voor jou én je paard dat je kiest voor het laatste. Want als jij jouw paard nog steeds een fijn leven kunt bieden, ook al heb je maar één arm, en jij beleeft nog steeds veel plezier en geluk aan het hebben van een paard - nou, dan wens ik dat jullie beiden toe!
Omvat dat dat dan ook nog rijden? Tsja, dat lígt eraan. Als de combinatie van jouw eigenschappen en vaardigheden én die van jouw paard maken dat het mogelijk is dat jullie samen genieten van buitenritten... nou, héérlijk! Gá d'r voor, zou ik zeggen.
Als dat niet kan, oké, dan zul je moeten zorgen dat jouw paard op andere manieren voldoende beweging en avontuur krijgt. Misschien vraag je iemands hulp (een "bijrijder"). Of misschien ga je uren lang wandelen (aan de hand) met je paard. 't Maakt allemaal niet uit, zoláng je je paard nog een gelukkig leven kunt laten leiden en jij beleeft geluk aan het houden van jouw paard.... waarom zou je hem dan verkopen (of weggeven)?
Een ander voorbeeld. Iemand heeft een heel laag inkomen.
Mag hij/zij een paard houden?
Ik ga dat voorbeeld niet helemaal uitwerken; wat ik hoop duidelijk te maken dat het hebben van een handicap niet persé anders is (in de discussie gebruik versus misbruik van dieren) dan welk ander gegeven dan ook.
grt,
Karen
Warboel
