Anja Seijn schreef op zondag 7 februari 2010, 18:42:
> vindt het eng, hij vindt het spannend, maar met mijn hand vlak bij zijn
> neus doet hij net dat ene stapje extra. Alles op basis van vertrouwen,
> met de wetenschap "zij doet mij geen kwaad". Ik rijd op Jeen en Goke.
> Misschien te zijner tijd ook op Nolasco (zoon van Ingenioso). Ingenioso?
> Ik zie er het nut niet van. Wel met hem werken, hij is nog maar 9 jaar en
> niet helemaal gezond in lijf en leden, maar berijden ... what's in it for
> him?
Zoals ik al zei, álles!
Maar niet als hij die eerste stap naar rijden, net zoals elk ander paard,
niet kan maken op grond van zijn verleden.
Kan hij dat wel, dan is hij veel beter af.
Elk paard maakt liever een wandeling met iemand op zijn rug dan
er naast lopend (mits in beide situaties evenveel gegraasd mag worden). Waarom? Omdat er veel meer vrijheid is om harder te gaan, voor de vluchtreflex geeft het meer ruimte/vrijheidsgevoel, de afstanden die je aflegt zijn groter er valt dus meer te beleven voordat je terug gezet wordt in de wei, de tijd dat je samen op pad bent is doorgaans langer. De hulpen zijn veel veelzijdiger en rijker dus de communicatie ook. Wat wil een paard nog meer?
Maar goed alles op zijn tijd natuurlijk, jouw paard zoals elk paard, zal
het zelf als positief moeten kunnen ervaren, of het nu blind is of niet.
Warboel
