Ans Jondral schreef op zondag 10 januari 2010, 17:42:
> Ik heb het nu helemaal gehad met dit weer.
Ik vind het geweldig! Weer eens wat anders dan die druilerige winters.
> Het paard dat enkele weken geleden die peesblessure heeft
> opgelopen, is vandaag opnieuw uitgeschoven.
> Normaal moest ze maandenlang op stal voor die pees.
Daar gaan we weer. Ik heb van een dierenarts gehoord dat er in Utrecht mensen zijn afgestudeerd die dit als onderzoeksproject hadden. Waarbij is aangetoond, dat stalrust een
negatief effect heeft op de genezing van peesblessures. Net als bij mensen trouwens, die ook niet beter genezen als ze in bed blijven liggen.
Het grootste probleem is dat pezen ietwat elastisch zijn. En dat het nieuwe peesweefsel dat aangroeit tijdens opstallen, een andere elasticiteit heeft dan de weefsel dat gegroeid is tijdens normaal gebruik. Plak twee weefsels van verschillende elasticiteit over elkaar en je krijgt ellende. Probeer een touwtje maar eens te versterken met een elastiekje, of een elastiekje met een touwtje. Werkt niet.
Beste genezing krijg je, aantoonbaar, beredeneerbaar, en bewezen, als je het paard gewoon 24/7 buiten laat lopen. Punt.
> In de stal wordt ze helemaal
> gek.
Verrassend....
> Elke pas die mijn eigen paard nu in die sneeuw zie zetten, word
> ik zenuwachtig van.
Joh, die van ons vliegen er letterlijk in rengalop overheen. Vinden ze leuk, echt zo hard mogelijk eroverheen denderen.
Van de week is er hier iets misgegaan, draadje gesneuveld omdat er geen stroom meer op stond (had Khabal eerder in de gaten dan wij). Gevolg was dat beide kuddes gemengd raakten, met alle opwinding van dien, en een Khani die Jack dood wil hebben en er vol achteraan gaat. En Jack is een ex-renbaanpaard. En Khani een Arabier. Als die op leven en dood achter elkaar aanzitten dan gaat dat niet in een behoedzaam tempo.
Een uur lang heeft dat spul de longen uit hun lijf gerend (aan de sporen en schade te zien waren ze al een tijd bezig voordat wij er waren). De rest van de paarden rende natuurlijk ook mee. In rengalop over de sneeuw, bevroren ijsvlakten in de wei, etc. Ik heb geen enkel paard zien uitglijden. Ernstige handicap voor ons was dat we niet snel konden zijn, wij gleden wel uit, en in hogere sneeuw hadden we moeite ons te verplaatsen. En daarnaast was het nacht en zagen we niet zoveel. De paarden hadden echter nul comma nul last van de gladheid. (Jack en Khani hadden we gelukkig snel uit elkaar, zonder schade, maar de rest was nogal opgewonden).
Maar ja, die paarden
wonen nu ook in de sneeuw. 24/7. En weten exact wat ze wel en wat ze niet kunnen op sneeuw en ijs. De paarden die blessures oplopen zijn beslagen paarden, en paarden die in een "gecontroleerde" omgeving (lees: stal, paddock, etc.) worden gehouden.
Frans
"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."
Warboel
