Karin schreef op zondag 3 januari 2010, 8:45:
>> Toch is het wel bijzonder om er 1 1/2 jaar voor uit te trekken,
>> alles gaat zo geleidelijk, heerlijk gewoon.
>
> Ik reageer niet vaak Michiel, maar vind het wel erg leuk om te
> lezen. Je hebt in het begin veel reacties gekregen op je aanpak
> en op jou manier heb je een mooi resultaat behaalt!
> Door je bericht kwamen er ook wat oudere op mijn scherm waarin
> je schreef over wat overgewicht door de wei en de noodzaak tot
> meer bewegen. Hoe gaat het daar nu mee?
Het mag beide wat minder en wat meer zijn
Maar goed de belangrijkste ontwikkeling zit hem in het samen rijden met haar weidemaatje Asha. Ze gaat daardoor veel gemakkelijker van huis af. En ook het rijden vind ze prettig, staat kalm te wachten tot we opstijgen naast de bankjes in het bos, neemt haar beloning aan en stapt weg. Ze heeft mooie sterke holle hoeven met een pracht straal die ze makkelijk geeft nu. De problemen van vroeger, waren niet meer dan normaal voor een jong onervaren paard. Met een karakter die weinig druk aanvaard en wat ze niet leuk vind, daar geeft ze zich moeilijk aan over. Stug doorzetten met geduld en vaste gewoontes en de tijd doet de rest. Als ik er aan terug denk ... dat ze bijna niet uit de wei te halen was en nu aan komt galopperen en naar me roept. Straks in het voorjaar als de wei het vetst zal zijn, hoop ik zover te zijn dat ik haar nog meer beweging kan geven. In april is ze helemaal rijklaar volgens planning.
Groet, Michiel
Warboel
