jennet schreef op woensdag 30 december 2009, 23:49:
> Wil schreef op woensdag 30 december 2009, 23:39:
>
>> jennet schreef op woensdag 30 december 2009, 23:31:
> om ze dan tegen te houden mocht er iets op weg overspringen.Top
> van je dat je de schapen hebt geholpen, neem een warme douche
> en that's ook nature he!
> Liefs Jennet
Wat ik denk Jennet... is dat het spelenderwijs begint. Leuk... schaapjes opjagen.
Zo hond beseft echt niet dat schapen in blinde paniek gaan rennen en daardoor de lammeren verliezen. Dan ruiken die honden bloed. Hebben misschien eerst eens spelenderwijs gebeten.... door het bloed worden ze een soort dol?
En dan horen en zien ze niets meer. Totale euforie over de jacht en de bloedgeur.
Ik heb gezien dat schapen veelal bij de keel gebeten worden, maar dus niet dood... maar ook gerust bovenop de kont of bij 1 zelfs bovenin de kop, tussen de oren. Zeker ook in de poten... eigenlijk overal!
Lukrake bijtwonden.... dus ik vermoed dat het zo is gegaan.
En ik weet dat ze nooit meer stoppen. Een vriend van ons heeft om die reden 2 honden zowat permanent aan de ketting liggen. Die kunnen echt nooit meer vrij rondlopen... en hebben al heel veel op hun geweten. En hoe voorzichtig zo'n eigenaar ook is.... ze zien altijd wel weer eens de kans schoon om toch te ontsnappen. De laatste keer heeft dat een 42 konijnen en alle kippen, denk zo'n 20 stuks, gekost. Dát is dus echt killen om te killen.
Ik heb hier eerder geschreven over goede honden... nu hebben we het er alweer over. Dit is nú mijn allergrootste angst om een hond in huis te halen.
De angst dat het een killer blijkt te zijn en ik verplicht wordt om zo'n hond de rest van z'n leven aan een ketting te moeten houden.... En dat wil ik dus niet.
Het gaat mij nét even té vaak fout hier....
Groet,
Wil.
Warboel
