jennet schreef op maandag 14 december 2009, 11:40:
>>>>>
>>>>> Als je leven met je paard er zo uitziet is dit misschien het
>>>>> moment om keuzes te maken. Ik kan sommige reacties hier goed
>>>>> begrijpen.
>>>>> Wat wíl je; heb je een druk leven en wil je een paard waarmee
>>>>> je een keertje per week lekker ontspannen kunt werken, die je
>>>>> gerust wekenlang kunt laten staan zonder dat het paard er druk
>>>>> of baldadig van wordt. Of wil je echt Tijd vrijmaken en geicht
>>>>> met een paard aan de slag gaan om zaken op te lossen en omdat
>>>>> dat paard dat echt nodig heeft. Voel je je aangetast in je
>>>>> basisveiligheid, is het vertrouwen weg, of durf je er wel aan
>>>>> te gaan staan?
Het raakt een beetje off-topic, maar wou hier even op inpikken. (Katelijne heeft er niets aan, haar wens ik een goede begeleiding, veel sterkte en lef. Haar keuze is gemaakt : ze wil er voor gaan)
Ik zit zelf ongeveer in hetzelfde schuitje.... kortweg: mijn vertrouwen is zo erg geschonden, dat ik enkel nog op mijn paard ga zitten omdat ik vind dat dat MOET. Ik heb er geen plezier meer in, en dit is een vicieuze cirkel.
Uit mijn ervaring met honden, heb ik geleerd dat eens het vertrouwen tussen dier en baas weg is, dat het dan meestal finaal om zeep is.
Mijn persoonlijke grens, zowel in zelfvertrouwen, kunde (of onkunde) en vooral ook (niet onbelangrijk he mensen, over dit detail spreken jullie bijna niet) in budget om nog verdere hulp/begeleiding/training te kunnen betalen, is eigenlijk bereikt.
Het enige wat ik (tegenover dit paardje) nog overheb is schuldgevoel. het paard zelf is daar niks mee. Ik droom ook van een leuke, vooral ontspannen buitenrit..... die ik dan af en toe (gelukkig) wel maak met het paardje van mijn vriend.
Ik ben elke dag 2 keer tussen onze paarden op de wei, niets maakt mij gelukkiger..... soms moet ik mezelf eraan herinneren dat ik met paarden houden ben begonnen omdat ik graag paardRIJD. wat het laatste jaar een rariteit geworden is.....
In mezelf weet ik wat ik moet doen, lig enkel nog in de knoop met mn emoties én het feit dat een nieuwe thuis vinden ook niet simpel is.... ik twijfel nog om hier een advertentie te zetten, omdat ik niet veel zin heb in kwetsende reacties.
Katrien
Warboel
