Geertje schreef op woensdag 9 december 2009, 13:26:


Jawel, wij zetten de merrie wel apart als het veulen eraan gaat komen. Niet omdat we bang ben dat er iets met het veulen gebeurt, maar onze merries zijn in die eerste dagen overbeschermend en enorm druk naar de overige groepsleden. Het gaat ons niet eens zozeer om het veulen alswel om de rust van de merrie. Nou moet ik er wel bij zeggen dat het telkens vrij onervaren merries waren. Een meer ervaren merrie zal zich niet zo druk maken.

Aphra is wel in de kudde geboren en dat is ternauwernood goed gegaan, weer niet om haar, maar om BD, die normaalgesproken de hoogste merrie in de rangorde is, maar terwijl zij op de grond lag te bevallen ging een van de lageren háár lopen trappen (geen normaal gedrag) en toen Aphra er net uit was wilde deze zelfde merrie samen met een andere merrie het veulen afpakken. BD over de zeik, een veulen dat onder de voet gelopen werd.

Buurman had het allemaal gezien, ons gebeld en toen we aankwamen stond hij met een stok in de weide om de raddrraiers weg te houden van BD en het veulen. Wát een consternatie. En door de stress is de bevalling niet afgemaakt en kwam de placenta bij BD niet af. Die is toen 's avonds handmatig eruit gepeld door de DA.

Twee weken is flauwekul, hooguit een paar dagen naast de groep totdat de boel weer rustig is. Merrie geeft dat zelf heel goed aan.

Groet, Pien

Anja Seijn schreef :

Go ahead and try. Je hebt ze zo weer uit elkaar gehaald....
Maarre, die Shethengst kan beebies maken he. Ook bij die grote merries....

Spirithorses schreef op woensdag 9 december 2009, 19:43:


Toevallig dat wij het er vandaag over hadden om komend voorjaar misschien een nieuwe groep te gaan maken met uitsluitend lespaarden die met elkaar moeten kunnen werken.

De reden hiervoor is dat er op dit moment steeds gebekvecht en uitdagend gedrag is tussen onze lespaarden onderling. Vandaag zelfs zo erg dat er iemand van Amber afgekukeld is. Wij hebben 3 groepen paarden en de lespaarden zijn verdeeld over die drie groepen. Op de poetsplaats en in de les komen ze mekaar tegen en daar menen ze dan een en ander te moeten uitvechten. En als je dan ook nog te maken hebt met onervaren rijders die niet weten wie wel en wie niet naast elkaar kan is het feest compleet.
Als de weides in het voorjaar weer open gaan acht ik de kans groot dat wij eens flink gaan rommelen in de bestaande groepen en nieuwe combinaties maken in de hoop dat er meer rust en evenwicht (hiërarchie) onstaat.

Dan hebben we ook te maken met de ruinen en Winner. Alle ruinen/ hengsten lopen samen (zonder merries) en Winner heeft in z'n eentje 8 merries. Ik vraag me ook af of dit gaat lukken, maarja, niet geschoten is altijd mis. Nu moeten wij steeds tussenbeide komen en daar begin ik wel genoeg van te krijgen want het is onveilig.

De meesten van onze lespaarden zijn merries trouwens.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op woensdag 9 december 2009, 19:54:


Ik hoop dat het werkt Pien, maar ik vraag het me af...

Op mijn oude manege stonden de pony's in een grote loopstal. De lessen waren ook vaak met beginnende ruiters, ook gehandicapten die een beetje konden rijden.
En al stonden ze samen en aten ze samen, het leek wel of ze de les bewaarden voor zulke acties, echt waar...

Het zal wellicht iets schelen, maar of het genoeg is...?

Je zal dan eigenlijk ook per paard nog moeten shiften, en ik denk dat dat haast niet te doen is...

Ik ben misschien pessimistisch maar vrees dat dit gewoon 'erbij hoort' bij beginners, misschien in combi met buitenbak (meer onrust)...

joop schreef op woensdag 9 december 2009, 18:29:


Nee dat weet ik. Maar ik ken ook een aantal werkelijk stokoude camargues die nog steeds functioneren. Een vriendin heeft er een van 28, met wie ze 3x per week door de bossen scheurt, hij kan nog steeds bloedstollend hard.
Wijlen Solinsky bezat o.a. een 34- en een 35-jarige camargue met wie hij lessen gaf, ik heb er een illegale video van gezien, wat mager, maar energiek en voor hun taak geschikt.
Op een dressuurclinic maakte ik kennis met een 32-jarige camargue, die gewoon in vorm was.
Warmbloeden boven de 20 ken ik eerlijk gezegd niet en als ze boven de 15 zijn, hebben ze artrose en moeten ze kalm aan doen of zijn ze kreupel. Of dat komt doordat ze warmbloeden zijn weet ik niet, feit is dat ze eerder, vaker harde beengebreken oplopen dan camargues.
Ras maakt m.i. wel degelijk uit, hoewel ik denk dat formaat in deze vergelijking ook meespeelt.
Lipizzaners eigenlijk hetzelfde verhaal, iberico's min of meer ook. En dat allemaal ondanks dat het schimmels zijn...!

Mijn ervaring wat ik ooit gezien heb.

2 shire hengsten jaarling die met twee pasgeboren lammetjes zijn gaan voetballen. Eentje dood gebroken ruggetje, pootjes etc. andere nog in leven gehouden met gebroken poot en weet ik veel wat meer. In mijn optiek spelen en nieuwsgierigheid en een naieve eigenaar.

Bekende draverhengst, derbywinnaar doodde alles wat in zijn paddock/weiland kwam vogels, katten, mensen. Hij viel alles aan. Op een gegeven moment veulen in de sloot en aan de verkeerde kant weer land op bij deze fijne vent. Nog maar net gered dit veulen. Zijn broer was ook al zo een fijne maar allebei lopen als de beste, juist dat venijnige maakte dat zij alles wonnen, zij vielen liever dood neer dan ingehaald worden. Nooit zulke agressieve paarden in mijn leven meegemaakt als deze twee. In mijn optiek compleet verknipt deze twee hengsten niks spelen, pure agressie.

Indertijd speelde onze hengst naar mate hij ouder werd zo wild dat wij zijn vriendje een even oud hengstje (die bij ons was zodat ze zo leuk samen konden opgroeien) maar weer hebben laten ophalen. Kleine ventje durfde amper nog op te vallen zodat pacman er weer aan kwam voor een rondje free fighting.
Onze hengst weer terug bij de oudere guste merrie gezet en die geeft hem zulke klappen dat hij zijn plek weer weet. Ik zie mensen vaak schrikken als ze zo een tafereel zien. Hij loopt te etteren, er volgt een gil met vol twee benen tegen zijn hoofd of borst, soms kan hij weg te komen maar meestal een doffe klap. Hij schudt zijn hoofd en gaat weer rustig hooi eten of wandelt naar iets interessants. Dit gaat nu al een paar jaar zo een paar keer op een dag, trouwens andere merrie doet dit ook bij hem dus nu is het soms sandwich. In dit geval is het dus spelen enkel wel tikkie te fanatiek soms.

Trouwens onze veulens zijn wel geboren in de kudde bij de merries echter de hengst stond er niet bij. Prima gegaan. Maar omdat onze hengst nog zo puberaal is en soms wat lomp weet ik nog niet of ik hem erbij laat als de volgende keer een veulen geboren wordt al vermoed ik dat de merries hem wel in de gaten houden. Als hij een kreupele of zieke merrie lastig valt grijpt de alpha merrie ook altijd in en schermt de zieke merrie af en deelt hem wat klappen uit.
Zal mischien niet natuurlijk zijn maar is wel heel opvallend.

Merel Stoffers schreef op woensdag 9 december 2009, 20:02:


Jammer.
Naja, er zijn hier natuurlijk een paar nieuwkomers; Moira, Amber; en een paar zeer sterke merries als Puck, BD, Indy (en ook Amber en Moira) en een macho gast Winner die iedereen op z'n rug uitprobeert. Amie waait met alle winden mee, Indy kijkt vies maar daar hebben we nooit problemen mee omdat Evy en ik de enigen zijn die haar rijden (én dus corrigeren als-de-oren-naar-achteren-gaan). Holly gaat alles uit de weg, Steffie ook, de goedzak. Punt is ook dat je van een beginner niet kunt verwachten dat deze én wegstuurt, én corrigeert ém de juiste houding heeft om een wegren-actie uit te zitten.

Nu heb ik de stiekeme hoop het ze zelf dan maar te laten regelen op de weide in één groep. Dan zijn de rollen eindelijk verdeeld.
Op dit moment speelt het seizoen (veel wind en regen) ook een grote rol, de paarden bewegen minder dan anders, hebben veelteveel energie en zijn er echt op uit iets te kunnen zoeken om eens even flink te kunnen ontploffen.

Dan denken wij: Als dat hier nu al zo is, hoe erg moet dat dan wel niet zijn met paarden die de godsganselijke dag op stal moeten staan?
Dat kán toch niet anders dan met-de-hele klup-aan-de-stuiter-gaan?
Het lijkt mij levensgevaarlijk om op een stalpaard te moeten rijden nu

Groet, Pien