Eva Saegerman schreef op vrijdag 4 december 2009, 9:32:


Zo denk ik er ook over! Heel veel sterkte! Focus alle liefde in je tijdens het gebeuren op hem. Dat vind ik heel belangrijk want dan is hij in het laatste moment niet alleen.
Heel veel sterkte

Piet schreef op maandag 7 december 2009, 9:26:


Als ik jouw antwoord lees ontstaat er onmiddelijk een interessant gesprek in mijn hoofd en het is leuk om goede gesprekken te kunnen voeren. Jammer toch dat er hier op dit forum zo weinig mensen blijkbaar de mogelijkheid bezitten om verder te kunnen denken dan hun neus lang is en dan alles direct en boers gaan afkraken. Telkens opnieuw sta ik hiervan versteld. Misschien is de natuurlijke omgang bij mensen wel blaffen en bijten? Maar hoe vertaald zich dat dan naar de omgang met paarden? Worden die mensen dan ineens wel begrijpend en zacht?
grtjes
Myr

amar schreef op woensdag 9 december 2009, 13:44:

@piet

Een Arabier van 25j en en Shetland moeten dringend een thuis vinden. Eigenaars vertrekken naar Engeland voor goed. Weet iemand iets? Vooraleer de donder losbreekt, ik ken noch de eigenaars noch de paarden maar kreeg een s.o.s bericht en probeer mijn steentje voor die sukkelaars bij te dragen. Zelf heb ik geen zekerheid over mijn wei en niet de financiele mogelijkheden voor die extra zorg. De wereld redden gaat niet en dit klein beetje inzet in de vorm van een oproep is het enige wat ik kan doen.
grtjes
Myr

Maria Delavega schreef op woensdag 9 december 2009, 14:09:


Zoiets als pubers die met hun haar voor hun ogen, een pet over hun oren en een zonnebril op, vanalles uitkramen wat ze eigenlijk nie menen?