Nils Vellinga schreef op zondag 6 december 2009, 20:09:


Ik heb een verlanglijstje Nils en daar staat zó veel op, o.a. zo'n grote hooiruif
Zijt blij dat uw paarden niet in de bakken gaan staan, das ni zo plezant, maar ge wordt wel creatief

Vandaag de nieuwe rooster voor de eerste maal in gebruik, gisteren moesten de hoeken nog wat bijwerkt worden. Zet ik de rooster in den bak, in de andere bak nog altijd de oude rooster, laat ik de paarden terug bij de bakken en buiten wat gesnuif, kreeg ik niks te zien. Met drie stonden ze aan één bak te eten, maar die mazen zijn wel groter, slimme beestekes
Ikke daar maar wat staan tureluren om te kijken of ze wel genoeg hooi uit deze mazen kregen maar nada! Derjuist nog eens gaan kijken en 1/4 is uit de bak dus het lukt MAAR ze hebben wel weer goe met den bak gedanst

De rooster is al een pak steviger dan die ik in elkaar had geknutseld en hij past mooi in de bak maar hij is wel een stuk zwaarder. Goe voor het concept op zich maar iets minder gemakkelijk om deze eruit te halen. Maar dan kweken we nog maar wa forsballen hè!
Als ik mijn fototoestel ni vergeet, zal ik dinsdag fotookes maken, morgen ben ik er steeds in den donkere (de dagen gaan bijna terug lengen, eindelijk...)

Nils Vellinga schreef op zondag 6 december 2009, 20:18:


Ik heb ook al aan een elastiek gedacht maar gaat dat niet snel stuk? Of rekt het niet snel uit?
Ik heb ze de bak nog nooit zien optillen door aan de rooster te tillen, wel omdat Jeanneke deze verschuift als ze haar voorbeen erin zet, dat gaat een rekkertje niet tegenhouden hè

eddy DRUPPEL schreef op maandag 7 december 2009, 0:35:


Allé, ik zal dus één van die talentarme zotten zijn

eddy DRUPPEL schreef op maandag 7 december 2009, 0:52:


Trek de lijn door naar mijn opleiding. Ik ben de laatste tijd een aantal keer geconfronteerd geworden met jongeren die, om het zacht uit te drukken, op een zijspoor waren beland. Zulke jongeren krijgen begeleiding van de school, sommigen van de ouders en van externe personen. Toch blijft het merendeel in een vicieuze cirkel hangen.
Toen ik de vraag kreeg van iemand, die via via te horen had gekregen dat ik paarden had, om een jongetje van 6 door zijn trauma's te helpen (erge situatie die ik niet zomaar openbaar ga maken), gingen mijn hersencelletjes werken. Deze jongen ging naar een psycholoog en hij raadde aan om therapie met paarden te gaan doen zodat hij terug uit zijn schulp zou komen. Ik heb hem doorgestuurd omdat ik niet vind dat ik de bekwaamheid heb om hem te helpen maar ik zie het nut van zulke coaching wel in!

Dus voordat ik van Equiboost of Anke had gehoord, was ik al aan het denken hoe paarden (dieren in het algemeen) een gunstig effect kunnen hebben op zulke jongeren. Voordat Anke hier op het forum verscheen, had ik al contact met haar via mail. Net zoals Piet vind ik haar gedreven, enthousiast en geeft ze me de indruk dat ze niet zomaar eens een cursuske uit de grond heeft gestampt.

Trouwens paarden, dieren in het algemeen, hebben een innerlijk rustgevend effect. Ik ben zelf een stresskip (weete wel hè), als ik mijn dieren ni had, zou ik op sommige momenten beginnen flippen

Scholen staan er ook voor open, de mijn alleszins, want dit is mijn extern keuzetraject.
Als ik de kennis die ik nu heb op één of andere manier kan aanvullen zodat ik zulke 'probleemjongeren' kan helpen, dan ben ik bereid om in het diepe te springen. Geen enkele mens is door en door slecht, zeker jongeren niet en juist deze krijgen al snel een stempel op gedrukt.

Piet schreef op maandag 7 december 2009, 9:26:


Ik zie het net zoals jij Piet