Lena schreef op maandag 30 november 2009, 12:19:
> stumperd schreef op zondag 29 november 2009, 16:48:
>
>> Ik schrijf even berichtje n.a.v. mailtje van Anja stein,

> Ik had je berichtjes ook al gemist, fijn dat je terug bent,
> maar zeker niets forceren hé, zulke dingen hebben tijd nodig.
> Ook van mij veel moed toegewenst in deze moeilijke tijd.
> Lena
Ach Conny, ook van hier heel veel sterkte toegewenst.
Jij bent iemand die zich veel van anderen aantrekt, telkens wanneer iemand een hart onder de riem nodig had, was je daar. Uit jouw berichten haal ik uit dat je een gevoelig, gepassioneerd en emotioneel iemand bent. Stuk voor stuk goede eigenschappen maar deze maken het je wel moeilijker in tijden zoals deze. Neem daarom zoveel tijd als je nodig hebt, onderdruk het verdriet niet maar geef het een plaats. De tijd zal het zelfs uitwijzen dat juist dat erkennen van het verdriet (wat jij ongetwijfeld doet en waardoor je het zo moeilijk hebt), je verwerkingsproces sneller verloopt.
Dit wil niet zeggen dat je je moeder zult vergeten, integendeel, je zal opnieuw aan haar kunnen denken met een glimlach.
Je moeder was je maatje en je hebt haar bijgestaan, ze is vast trots op je en zal blij geweest zijn met een dochter zoals jij!