Hoi,

Vraag, hoe kun je een paard het beste laten wennen aan weidegang.

Ik heb een paard op het oog maar dit paard staat op stal en komt af en toe in de paddock maar nooit op de wei. Als ze bij ons komt dan wil ik graag dat ze full-time op de wei komt te staan waarbij ze zelf de mogelijkheid heeft om naar binnen de stal in te gaan. Vrijheid blijheid dus.

Ik kan me voorstellen dat van het ene op het andere moment switchen niet aan te raden is omdat ze nu nooit een grasspriet naar binnen krijgt. Is het een voordeel dat het nu bijvoorbeeld winter is ivm voedingsstoffen in het gras?

Hoe kun je dit het beste aanpakken, moet ik haar toch de hele dag op stal zetten en dan de weidegang langzaam opbouwen of hebben jullie andere tips?

Alvast bedankt!!

Groetjes
Elsbeth

Joels schreef op vrijdag 27 november 2009, 12:35:


Ja, ik zou geen risico nemen met zo'n grote overgang. Je kunt het toch rustig op- en uitbouwen, als je die mogelijkheid tenminste hebt zou ik eerst een dagdeel, dat uitbouwen naar de hele dag en dan van het voorjaar verder uitbouwen. Ik heb me daar ook wel eens op verkeken dat ik dacht mijn nieuwe paard in het paradijs los te laten en zij trok het helemaal niet.

Gewoon met verstand en beleid en dan komt het helemaal goed.

Saffier schreef op vrijdag 27 november 2009, 12:44:


Wij bouwen het elk voorjaar op, aangezien de overgang van enkel hooi naar gras anders wel kan leiden tot gaskoliek. Ik volg het volgende stramien. Eerste 5 dagen een half uur, dan de volgende 5 dagen een uur, de volgende 5 dagen 2 uur enz...! Eigenlijk bouw je dan geleidelijk op in de periode van een maand. Het is misschien wel heel voorzichtig opgebouwd, maar ik doe het liever zo dan een kolieker.

Groetjes

Joels schreef op vrijdag 27 november 2009, 12:35:


Ik zou haar, als je die mogelijkheid hebt, een paddock als "basis" bieden, eventeel met schuilmogelijkheden. En dan van daaruit heel langzaam opbouwen. Het opbouwen kun je beter te voorzichtig doen dan dat er problemen van komen. Ik deed altijd eerst een dag of 3 een half uur. Als dat goed gaat opbouwen naar 3 dagen van een uur. Dan weer 3 dagen van anderhalf uur. En zo steeds verder. Als blijkt dat ze tijdens die 3 dagen toch niet helemaal goed erop reageerd, geef je haar niet meer tijd op het gras, maar kijk je even aan hoe het gaat.
Zodra ze helemaal gewend is zou je de paddock als "basis" kunnen laten vervallen. Zijn er ook nog weide of paddockmaatjes voor je paard?

Groetjes Jolanda

Unartica schreef op zaterdag 28 november 2009, 11:11:


Hey,
Mijn paard stond bij zijn vorige eigenaar ook altijd op stal en kreeg zelfs bijna nooit hooi (alleen veeeel krachtvoer) en ik heb die toen in 1 keer op de weide gezet, namelijk op een weide waar (toen door de droogte) superkort gras op stond. Zodat hij heel de dag kon knabbelen maar nooit grote hoeveelheden kon eten die tot koliek zouden kunnen leiden.
Nu ik heb mijn paardje dus nog maar een half jaar dus overgang winter-lente kan ik je geen tips over geven..

Joels schreef op vrijdag 27 november 2009, 12:35:


Hallo,

Ik heb een gelijkaardige situatie meegemaakt. Mijn ruin stond 24/24 op stal. Hoogstens één keer of 2 keer per week een uurtje buiten, nooit gras, vooral krachtvoer.

De overgang heeft zo'n maand geduurd (van 1 mei tot begin juni). Begonnen met een uur per dag op de wei, en dit langzaam opgebouwd. De mest werd nauwkeurig in het oog gehouden, als het wat platter werd, dan werd hij weer wat vroeger binnengehaald.
Op de plaats waar hij toen terecht kwam werd al veel meer hooi gevoerd en in verhouding minder krachtvoer.

Hij is toch wel een half jaar echt mager geweest (maar wel erg actief), je zag hem echt invallen (echt niet mooi om naar te kijken), terwijl ons andere paard dat we toen kochten en wél al veel op de wei kwam er wel goed uitzag.
Hij kreeg bietenpulp bij en ook nog steeds krachtvoer, maar dat hielp in die periode precies niet veel.
De 2 de winter lukte het ook nog niet zonder deken (de eerste kwam het nog niet bij ons op om het er niet op te leggen).
Op dit ogenblik staan ze beiden enkel op hooi, en zelfs niet meer continu omdat ze te dik zijn (zelfs onze zogende merrie).

Onze ruin heeft dus echt wel een overgangsperiode doorgemaakt, om zijn spijsvertering te laten wennen (in die periode had ik nog nooit van PN gehoord en zat ik echt met de idee dat we niet goed bezig waren).
Nu weten we gelukkig beter en we hebben nog geen seconde spijt gehad (hoewel we in deze periode wel eens zuchten als we in de regen en modder mest aan het ruimen zijn)

Dus doe het rustig aan, en weet dat het tijd vraagt. Observeer je paard goed en volgens mij kunnen ze het op termijn allemaal. Volgens mij maakt het niet zo veel uit in welke periode dat je begint, zorg er gewoon voor dat je het gras langzaam opbouwt, en geef hem onbeperkt hooi (dat deden wij niet).

Groetjes, Lena