Anja Seijn schreef :


Eigenlijk is dat zo moeilijk niet. Wat heb je ervoor nodig:

a: Een meewerkend en reeds-licht-in-de-hulpen paard dat z'n grondwerk (al dan niet met een halsring) al kent. Dus stap is stap, ho is ho, linksom is linksom (en niet na 20 seconden moeten trekken), rechts is rechts etcetera. Oftewel; het maken van afspraken.
b: Je moet jezelf bewust zijn van je lichaam en lichaamssignalen en deze goed kunnen toepassen; onafhankelijke zit, sturen met je zit, gecentreerd zijn, consequent zijn en juiste timing hebben.
c: Vertrouwen dat dat paard heus die bocht wel doorgaat of zal stoppen bij die kruising. Oftewel; je moet je paard er door en door voor kennen.

Met Spirit ja, met al die andere jonge paarden; nee.
Waarom ik het met hem wel zou aandurven komt door een combinatie van factoren. Hij is mijn eerste zelf in eigen beheer gefokte veulen en ik ben vanaf dag één elke dag met hem bezig geweest dus ik ken hem door en door. Ik weet waar zijn sterke punten liggen (poepiebraaf en meewerkend, net als zijn moeder), ik ken zijn zwakke punten ook (hij kan ook een steigeraartje zijn als-ie ergens onderuit wil komen). Bovendien vertrouw ik hem heel erg en is hij enorm op mij gericht tijdens het (grond)werken. Qua temperament is hij heel ingetogen, maar het zit er wel in (hij is niet sloom en doet moeiteloos wat ik van hem vraag).

Misschien dat ik wel iets ga doen met een halsring met hem, eens even over denken....

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zondag 1 november 2009, 17:53:


Ik had het niet zo moeten schrijven:


maar zo:


Bovendien vind ik dat er nog een hele andere manier van aanleren is, nl. gedrag shapen en ook dan kan je zit de cue zijn.

Anja Seijn schreef op zondag 1 november 2009, 17:53:


Hoe? Exact dezelfde manier als waarop jij Henkie achteruit liet lopen, maar dan vanf z'n rug (als je je benen zover op kunt knopen

Piet schreef op zondag 1 november 2009, 21:19:


Lekker , mn tekst weg gevallen in de knip.
Als je op reageren klikt staat het er wel

Anja Seijn schreef op zondag 1 november 2009, 17:53:


Ik heb dat rijden met halsring ook altijd gezien als iets waar je al een hele goede samenwerking voor moet hebben voor je eraan begint...
Toch, nu ik erover nadenk , (als leek dan ,nog nooit gedaan) , zou ik me kunnen voorstellen dat je dat kan doen zoals mijn jongste is beleerd.
Los in de roundpen(longeerbak whatever) kan je een paard vanuit t midden sturen "fluisteren"(waarom lees ik nooit op dit forum over deze manier van werken?) Als je er dan iemand opzet waarmee je afspreekt op het juiste moment de (lichams-)hulp te geven en degene in t midden doet dat ook , dan kan het paard zo binnen een paar weken de afspraken doorhebben?
Ook met een halsring lijkt mij...
Moet het paard wel een zekere "will to please" hebben.
Groetjes Marlies

Marlies Sanders schreef op zondag 1 november 2009, 22:46:


Wat versta jij onder "fluisteren", Marlies? Wat doen ze dan precies?

Anja Seijn schreef op zondag 1 november 2009, 23:06:


Ja dat is een verkeerd woord , want je hoeft geen geluid te maken.
Je paard loopt dus los in een ronde bak ,jij staat in t midden
bv.Als je ,vanuit het midden, instapt naar de achterhand zal hij versnellen
Als je, vanuit het midden, instapt naar de voorhand zal hij stoppen,als je je tegelijk groter maakt, zal hij keren.
Door jezelf groter te maken meer aktiviteit vragen ,door in te zakken (uitademen)juist minder.enzenz.
Je kan je armen erbij gebruiken om te sturen en meer of minder aktiviteit te vragen. Ik kan t niet zo goed uitleggen maar je zou na wat oefening het paard tussen je handen "op kunnen pakken"en zo verzamelen.
oh ja,en dan een leadrope in je handen om evt je armen te verlengen....
Dit kan je allemaal verfijnen of juist opvoeren aan de hand van hoe je paard reageert, hier is het paard ook een stukje jou leraar.
Mijn oudste reageert ook heel anders als mijn jongste....
Als dan het hoofdje zakt en bekkie gaat kauwen en/of likken dan is er ontspanning van waaruit je aan verfijning kan gaan werken.
Als het paard loskomt van de buitenrand en mooi om je heen blijft lopen in het tempo wat jij wil, dan steunt ie op jou , en is hij er ook voor jou....
Van daaruit is het ook makkelijker om andere grondwerkoefeningen te gaan doen , wel aan de lijn dus. Ze werken dan veel beter mee vind ik.
Tjonge hoe heb ik dat opgeschreven, kan je daar wat van maken?
Anders heb ik er nog wel lektuur over....Is van Emiel Voest trouwens maar die had t weer van anderen....
Ben benieuwd of er meer mensen zo werken en/of het dan weer anders noemen?
Groetjes Marlies

Marlies Sanders schreef op zondag 1 november 2009, 23:58:


Ik noem dat loswerken of werken in de roundpen (of paddock of ...).
Ik vind het heel interessant om te doen, en je kunt zeker een hoop leren van de reactie je paard.

Ik heb zelf wel het idee dat het belastend is voor je paard, zowel fysiek (rondjes) als mentaal, omdat je het paard uiteindelijk toch wegstuurt.
Ik weet niet of dit waar is hoor, is mijn persoonlijke gedachte.

Ik heb dit met mijn pony toch wel met enige regelmaat gedaan, zeker toen de verhoudingen nog niet lagen zoals ze horen te liggen. Nu de boel redelijk bevestigd is voor mijn gevoel doe ik dat eigenlijk niet meer. (En heb er nu sowieso geen goede plek voor.)

Marlies Sanders schreef:

Gewoon grondwerk hoor, niks bijzonders. Kun je hier les in komen nemen als je dat interessant vindt, wordt hier zeer regelmatig gedaan.

Groet, Pien
ps je spulletjes gaan vandaag op de post.

Merel Stoffers schreef :

Je hebt helemaal gelijk dat het belastend is voor een paard. Je stuurt een paard van je weg en laat hem rondjes lopen. Daarom niet te vaak en zeker niet steeds met dezelfde paarden. Goed kijken naar wat paard aangeeft en niet lang doorgaan omdat-het-zo-leuk-is.

Hier wordt het in de les alleen maar gedaan om mensen bewust te maken van de lichaamstaal die zij uitzenden en wat ze ermee kunnen doen naar paarden toe. Tijdens trainingen gebruiken we dit grondwerk soms ook maar niet standaard. Is gewoon een communicatiemiddel.

> Ik heb dit met mijn pony toch wel met enige regelmaat gedaan,

Ja, als je het goed doet wil het wel eens wat onduidelijkheden oplossen of tenminste aan het licht brengen. Je gaat daardoor zien wat je zelf fout doet, waar problemen liggen en wat je aan helderheid naar het paard toe kunt laten zien/ontwikkelen.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 2 november 2009, 7:26:


Geweldig , kijk er naar uit! Ga ik snel een afspraak met Piet maken....

Maar gebruikt iemand dit ook bij het beleren(onder de man brengen dus) van het paard? Lijkt mij een manier om een goed meewerkend groen paard te beleren met de halsring? Wel een goede samenwerking tussen ruiter en persoon in t midden noodzakelijk...
groetjes Marlies

Marlies Sanders schreef op maandag 2 november 2009, 8:59:


Piet heeft van de week weinig tijd over.
Hij moet in totaal 90 studenten van de Katholieke Hogeschool in st -Niklaas de beginselen van clickertraining bijbrengen en ze met hoeven laten stoeien, óf je moet iets met verlichting hebben?