Cindy Helms schreef :
> Maar dan krijg je nu wel voortdurend op je neus
> dat jouw paard op één vingertje stopt en nooit zal weglopen
> onder me. Vergeten ze even dat dit een proces van jaren was ...
> grijpen.
Bitloos is a way of living. Dat doe je niet even
> tussen de soep en de patatten. Er komt meer bij kijken dan
> enkel een ander hoofdstelletje en een
one-rein-stop. Veeeeeel
> meeeeeer.
Hier precies hetzelfde. Ik krijg ook wel eens opmerkingen van mensen die zeggen ; 'jaa maar júllie paarden zijn zo braaf'....
Ze vergeten echter dat 'braaf zijn' niet alleen in rijden zit maar ook in de manier waarop die dieren gehouden worden, lekker buiten, niks geen energie-oppompgedoe in een stal. Als ze willen kuren kunnen ze dat lekker in hun vrije tijd doen.
En bijna alle paarden die wij hebben hebben een bit- en stalverleden (alleen de jonge door onszelf ingereden paarden niet).
Wij hebben echt geen ander soort paarden dan anderen. Gewoon een kwestie van trainen en huisvesten.
Je hebt gelijk;
bitloos is een way of living. Tis méér dan dat zelfs
Groet, Pien
Warboel
