verasita schreef op donderdag 8 oktober 2009, 21:22:


Wel ,neen ! Nog nooit is er bij mij een paard gaan lopen uit angst alhoewel de eigenaars beweerden dat DIT paard extreem angstig was ,zat er NET onder de opp. een totaal ander reden voor de "zogenaamde" angstvlucht .Het is meestal een samenloop van uiteenlopende factoren .Ruiter heeft GEEN overwicht op zijn rijdier en WORD gereden ipv TE rijden .Ruiter is ZELF een schijtluis en ziet onder elk takje wel een kannibaal die hem en zijn paard gaat opvreten ! Ruiter kan absoluut niet rijden en vertrouwd op de GOODWILL en braafheid van zijn rijdier dat eigenlijk keer op keer de leiding moet nemen en hieruit zijn concusies trekt en zo kan ik er nog een stuk of tien opnoemen zonder erbij na te denken
KIJK, als een paard echt angstig is /schrik heeft van iets , dan zie je in de training wandeling /duur/tijd een evolutie , gebeurt deze evolutie NIET dan is er ALLANG iets anders aan de hand en is angst geen factor meer .Alle "zogenaamde"
angsten van de rijdieren zaten tussen de ruiters hun oren tot nu toe
Als je spreekt over nutteloze verkopen van paarden zit DIT bij mij in de top tien toch .....................................................................................

Realist schreef op donderdag 8 oktober 2009, 15:03:


Er zijn vele manieren om actie te voeren, elk heeft zijn eigen voordeel en nadeel, en tesamen vullen ze elkaar aan:

- Je wijst de ander keihard op zijn domheden.
- Je praat enkel over de voordelen van jouw aanpak en laat de ander de vrije keuze.
- Je benoemt vriendelijk de nadelen van iemands aanpak en de voordelen van je eigen aanpak.
- Je zegt niets, en geeft enkel het goede voorbeeld.
- Je geeft alleen antwoorden op belangstellende vragen, meer niet.
- Je zoekt tegenstanders op en gaat de discussie aan (met hen die niet willen veranderen) in de hoop dat twijfelaars mee luisteren.

Groet, Michiel