Nadine Claessen schreef op woensdag 7 oktober 2009, 15:24:


En heel misschien, in geval van jouw paard, was zeven keer nét ietsje te veel voor een eerste keer.... Streef eens naar een perfecte vijf maal?
En bij enthousiasme uitbreiden met andere dingen?
Nooit te lang... nooit te veel.
Mensenprobleem is dat als het supergoed gaat, wij de neiging krijgen om het nogmaals te willen proberen.
Probeer positief, dus met een YES te eindigen.

Verder is het leuk om jullie enthousiaste verhalen te lezen!

Groet,

Wil.

Nadine Claessen schreef op woensdag 7 oktober 2009, 16:19:


Graaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag! Zin om volgende week Averbodense bossen in te trekken?

onder het motto :

zot zen doe ni zier maa het jukt soms e beeke .

Zie ik hier termen als mimiek en enthousiasme in taalgebruik bij beloning voor bijkomen gekoppeld aan : was je YESSSS mischien niet enthousiast genoeg Ik lig in een dubbele lachkramp als ik zo iets lees . Sinds wanneer leest een paard jou mimiek dan ? Ook heb ik zo de indruk dat hoe meer het pâard zijn best doet hoe meer er gilletjes van ver(be)wondering worden geslaakt door het vourwenmensenclickervolkje .Kan er mij iemand uitleggen WAAR zo'n type van verbale beloniing vandaan komt en wie beweerd dat een paard DIT nodig heeft om beter te presteren ? Nog even en de paardenweides zijn decibelmatig te vergelijken met winkelwandelstraten in de solden en dat terwijl de wereld v/h paard er eentje is van stilte en rust

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 7 oktober 2009, 18:09:


Och Eddepet , we hebben eerst flink op elkaar geoefend , af en toe was het net een laagvlieggebied voor straaljagers!
Je denkt toch niet dat Piet zoon belangrijke trainingsstap zou overslaan?!

Gr Esther

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 7 oktober 2009, 18:09:


Mo nent gie Eddy... ge wet toch dak nie kunne laache...'t es mor e chraptje wè.. Allez kende ons nu nog niet beter... maar ik probeer wel Iuno enthousiast te krijgen voor een oefening. Iuno kent ge nog niet, het braafste paard van de weide, maar een klein beetje Apache-achtig in het kwadraat qua luiheid betreft dan.
Ik heb hier van de dames super goei tips gekregen waarmee ik zeker aan de slag kan.
Voor Iuno is het geen probleem om een boswandeling te maken, maar zelfs daar loopt ze niet echt warm voor...ik wil écht iets zoeken waarmee ik haar "vrolijker" kan krijgen...en ja een "maatje" heeft ze al...inloopstal ook... alleen...ik wil haar een keer zien genieten, niet enkel met haar hoofd naar beneden...de "alles is wel goed show" spelen, maar "voor mij hoeft het allemaal niet zo" We hebben haar nu exact 4 jaar en ik wil haar zo graag zien genieten, zien opfleuren.
Enne...Eddy... mij al ooit een gilletje van bewondering zien doen ?

Nadine Claessen schreef op woensdag 7 oktober 2009, 19:11:


Al ooit aan gedacht dat ze gewoon met rust wil gelaten worden ? Het eerder een flegmatieke persoonlijkheid is ? Ellen had hetzelfde probleem met mijn Iny In haar eigen woorden : Het kan haar percies niet schelen ...................Wel ,aanvaard dan dat dit het karakter van het paard is .Indy word bv pas wakker na een ferme rengalop als alle remmen los gaan ! Maar vraag haar niet om op een pied de stalleke gaan te staan voor e wortelke zenne .Komaan vent ;get serious voor zo iets saai loop ik niet warm hoor

It only clicks when the horse wants it to click otherwise your the dick

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 7 oktober 2009, 19:32:


Ach Eddy...ik hoor hier net een goei van mijn ventje...volgens hem heeft Iuno een "drankprobleem" van het gegiste hooi dat ze gekregen heeft... Iuno zal een paardje zijn dat constant een kater heeft waarschijnlijk...of ben ik nu aan het extrapoleren ?
We zijn by the way pas overgestapt op gewoon droog hooi... misschien zijn het af-k(l)ick-verschijnselen ?
The chick with the click.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 7 oktober 2009, 18:09:


Eddy ... "Er staat geschreven en gedrukt, je moet krabben waar het jukt. Jukt het op een vreemde plaats, krab er dan maar even naast"

Werkelijk waar geen flauwbenul of die Fries van mij mijn mimiek leest, maar hij reageert wel degelijk op bewonderende gilletjes (uw woorden hé?). Ik sta daar natuurlijk niet als een opgewonden koopbeluste vrouwpersoon om mijn knolleke te springen, maar of ik nu vrolijke enthousiasme in mijn stem leg of ik sta een beetje neutraal "goed zo, maakt mij niet uit" te lanterfanteren ... ja wel degelijk verschil in zijn reactie. Maar hee ... mijn Frieske is mijn maatje hé. Zo kan ik inmiddels bij hem zien "o jee, het is weer zo'n dag" oftewel hij gaat checken of het vrouwtje nog wel in control is en hij waarschijnlijk ook bij mij. Maak je niet ongerust, wij vrouwenmensclickervolkje staan echt niet als overspannen kippen te tokkelen, alles is relatief hé? Al een beetje uit je lachkramp geschoten?