Sandra van Bommel schreef op zondag 4 oktober 2009, 21:11:


Mhhhhh, eens en niet eens. In dat eerste fimpje houd ik er echt niet van dat dit paard moet loslaten terwijl hij steeds achter de loodlijn is met zijn hoofd. Maar Edward zijn uitleg ivm lichtheid van hulpen vind ik fantastisch. Hoeveel dressuurruiters lopen niet te kappen om hun paard nog vooruit te krijgen? Totilas blijft op die manier echt goed voorwaarts en licht op de hulpen. Sporen, bit, ... vind ik niets uiteraard. Totilas heeft zijn bouw, sterkte en zijn capaciteiten mee. Edward haalt dit niet uit eender welk paard, lijkt mij. Tijdens de Kur rijdt hij geen enkele keer achter de loodlijn en zwiept Totilas enkel wanneer hij iets meer ingehouden wordt om meer verzameld werk te gaan doen. Wat ook moeilijker is voor een (jong) paard. Ik zie bij zijn collega's over het algemeen veel meer staartzwiepen om veel minder. Gymnastisch gezien is dit paard fantastich in conditie, die schoudervrijheid is werkelijk ongelooflijk en wil ineens ook zeggen dat dit paard zijn rug in superconditie en achterhand moet zijn, anders kan dit niet. Dus hij kan niet slecht doorgereden zijn, maar eerder doordacht en opbouwend anders zou je een ander plaatje zien verschijnen. Ik vind ook niets aan dressuurwedstrijden, maar dit vond ik zeker niet akelig om te zien. Zou, eerlijk waar, gewoon de trainingen ed. eens willen bijwonen om een totaalplaatje te kunnen maken.

Cindy Helms schreef op maandag 5 oktober 2009, 9:03:


Toevallig kwam ik net nog dit stukje tegen:

http://www.horses.nl/dressuur/artikelen/12226/09-09-25-moderne-dressuur-draait-alleen-om-spektakel

Los daarvan vind ik Totilas ook een prachtpaard, maar ik vrees dat hij met 12 jaar op is.

09-09-25 Moderne dressuur draait alleen om spektakel
De tienen die Edward Gal met Moorland’s Totilas scoorde op het onderdeel piaffe tijdens het Europees kampioenschap in Windsor hadden nooit gegeven mogen worden. Totilas’ gangen kloppen niet. Zijn bewegingen zijn veel te extreem en de takt ligt te hoog.

Takt zijn de intervallen in tijd en afstand tussen de verschillende bewegingsfasen. Totilas piaffeert in een takt van 110 beats per minute (bpm). Vertegenwoordigers van de Weense en Duitse school van klassieke rijkunst, Oberst Hans von Heydebreck en Szigismund Josipovich, schrijven in hun werk ‘Dressursport von Heute’ dat de takt in de piaffe hoogstens tussen de 80 en 100 bpm mag liggen.

Klassieke rijkunst is meetbaar! Dat doe je met een metronoom in je hand en met je ogen en oren open. Het paard loopt in takt als de bewegingsafloop van de achterbenen synchroon loopt met het hoorbare signaal van de metronoom.

Mooi kunstje
De dressuursport lijkt vandaag de dag alleen nog maar te draaien om show en spektakel. Een goed uitgevoerde piaffe komt tegenwoordig maar weinig voor. Een verkeerde piaffe komt voort uit een fout in de opleiding van het paard en is er van jongs af aan ingeslopen. Je kunt een paard wel terug leren te gaan naar de basis van de piaffe, maar dat gaat wel ten koste van het spektakel. En spektakel is precies wat jury en publiek tegenwoordig willen zien.

De moderne dressuur heeft meer weg van een circusact. Totilas laat een mooi kunstje zien, maar het is geen tien waard. Een acht of negen is meer dan genoeg. Waarom krijgt Totilas dan toch een tien? Dat heeft met vakkennis te maken. Daar ontbreekt het de heren en dames achter de jurytafels volledig aan. Ik heb in mijn leven al wel duizend piaffes gezien. De juryleden hebben er misschien maar 500 gezien, waarvan er tien goed zijn geweest. Het beoordelen van een goede piaffe zit hem in het opmerken van de details. Je moet leren hier oog voor te hebben, simpelweg door kennis op te doen.

Natuurlijke beweging
Tegenwoordig worden paarden zelfs gefokt voor het produceren van spectaculaire bewegingen. Van deze paarden kun je dus, als dat nodig is, een explosieve en bovenal gespannen piaffe vragen. Gezond is het echter niet. De Duitse paardenarts doctor Gerd Heuschmann schrijft in zijn boek ‘Tug of War – Classical versus Modern Dressage’ dat de enorme bewegingen die een dressuurpaard maakt wanneer hij in uitgestrekte draf over de diagonaal loopt even zwaar zijn als een volledige springproef. Een paard loopt in een dressuurproef twee keer de diagonaal in uitgestrekte draf dus in feite is dat twee keer een volledige springproef. Daar komen oefeningen als de piaffe, de passage en de pirouette overheen. Het paard moet deze bewegingen ook nog eens op de meest extreme manier uitvoeren. Moet je nagaan hoeveel kracht dat kost.

En dat terwijl de piaffe van oorsprong een beweging is die, zoals veel dressuuroefeningen, uit de natuur komt. Je ziet het nog steeds als je een hengst bij een merrie zet. De hengst wil indruk maken op de merrie en begint daarbij dikwijls te dribbelen, wat uiteindelijk resulteert in een gespannen, piaffe-achtige beweging bij hoogste opwinding.

Op rijtechnisch gebied werd de piaffe voor het eerst uitgevoerd tijdens veldslagen. De paarden bleven door het uitoefenen van de piaffe gefocust, maar het hield ze ook warm en in beweging. Op die manier waren ze klaar om snel voorwaarts in uitgestrekte draf of galop ten strijde te trekken.

Oordeel zelf
Tot slot, hoe herken je nou een goede piaffe? Daarvoor zijn tal van richtlijnen, maar de meest belangrijke en herkenbare zijn de volgende. Het paard moet tijdens de oefening beide diagonale beenparen gelijktijdig en op dezelfde hoogte van de grond tillen. Daarnaast moet het standbeen loodrecht onder het zwaartepunt van ruiter en paard staan en mag de voorknie nooit boven de verticale uitkomen terwijl het paard de lendenen buigt en de achterhand zakt.

Kijk en oordeel zelf wanneer je de volgende keer een Grand Prix-wedstrijd volgt. En zoek dan van tevoren in een Duits handboek over paardendressuur of -anatomie op hoe een paard al zijn gewrichten, pezen, banden en spieren moet spannen en buigen om de achterhand te laten zakken. Dan kun je, wanneer je tot een oordeel komt, dit oordeel ook onderbouwen.

Jan Maiburg is deskundige op het gebied van de klassieke dressuur en paardenhistoricus.

Sky schreef op maandag 5 oktober 2009, 10:48:


hilarisch gewoon! Alles wat te is, is niet goed! Dan heb ik het over alles en iedereen Maar je hebt gelijk ... ik ben geen metronoom, ik ken niets van paarden en klassieke dressuur en al geheel niets voor anatomie en gewrichten en pezen, laat staan over biomechanica Wat ik wel weet is dat je in kleine stapjes moet werken, positief moet belonen, tevreden moet zijn met weinig, lol met de knol moet hebben en vooral niet mag toegeven aan eigen frustraties Lees wat ik schrijf, geraak niet gefrustreerd want je zult zien dat ik edward gal nu even prijs voor iets totaal anders dan waarover jij zo gefrustreerd loopt te wezen. Trouwens ben ik wel benieuwd hoe hij dit paard dat aangeleerd heeft (niet omdat ik het zo prachtig vind in een domme wedstrijd) omdat ik in eigen gedachten heb, hoe ik het een paard zou aanleren zonder druk. Verder boekenkennis is prachtig ... als je er wat mee kunt.

Cindy Helms schreef op maandag 5 oktober 2009, 11:02:

Cindy Helms schreef op maandag 5 oktober 2009, 11:02:

Cindy Helms schreef op maandag 5 oktober 2009, 11:02:


dat heb je met forumspoken ... nu ik even bijgekomen ben, wilde ik enkel maar schrijven dat jij mij totaal misbegrepen hebt en me duidelijk ook niet persoonlijk kent. Verder geen probleem hoor Succes met je zoektocht naar de best uitgevoerde piaffe allertijde! Ik zou gewoon meer tijd spenderen met mijn eigen paarden ipv daar naar op zoek te gaan op Grand Prix wedstrijden. Dat is nergens goed voor, wordt je enkel maar gefrustreerd van

Denk niet dat Gal dit paard IETS heeft aangeleerd als ik hem in het zadel zie zitten bij de video op het NL kamioenschap heb ik gegeten en gedronken .Volgens mij is een vaste zit maar vooral stille beenhouding een essentieel en noodzakelijk onderdeel en beide vind ik niet bij deze ruiter .De trainer achter het paard ga je ergens anders moeten gaan zoeken maar DIE is vast al bezig aan de opleiding van de opvolger van Totilas die voor zéér véél centjes op de markt zal komen

eddy DRUPPEL schreef op maandag 5 oktober 2009, 11:43:




een nog extremere versie met bokshandschoenen rond de voorhoeven om ineens in de volgende veldslag zijn tegenstanders knock-out te slaan?!
Zijn zit is niet die van een dressuurruiter, vind ik ook niet. Maar dacht dat de vraag was: is dit aangeleerd of niet? Die schouder vrijheid en het hoog optillen van de voorbenen, dacht ik. Ineens wordt ik weggeblazen omdat de metronoom van de piaffe niet klopt Tja dan antwoord je eens op een vraag ... Blijkt het dat je naast de vraag moest antwoorden. Ik vind het gewoon geweldig dat een dressuurpaard nog zo graag voorwaarts gaat en zelfs liefst over die plankjes heen zou lopen. Maar dat mag dan weer niet, jammer voor hem! Dit paard zal idd op veel te jonge leeftijd mogelijks aan vervanging toe zijn, zoals zo veel topsport paarden, dit oogt geen dressuurwedstrijd niet meer, Jury's geven punten omdat ze verblindt zijn door die voorbenen, .... Het is daarmee toch ook dat we daar niet aan mee doen en het anders proberen, ... Waarom er dan toch blijven naar kijken, er door gefrustreerd blijven, filmpjes van blijven posten, commentaar blijven geven, zeggen dat punten niet verdiend zijn, ... Punten? what the ****!
Weet je wat? Ik stap nu zo dadelijk op één van mijn knolletjes en ga hen zich laten uitleven in het bos Is te hopen dat de metronoom goed gaat Waarom gingen we nu weer een metronoom zetten op een natuurlijke beweging van het paard? Is het dan nog wel natuurlijk? Amaroc heeft nog nooit een metronoom opgezet als hij piaffeert naast de bijterige pony. Daarmee dus dat dan de takt niet klopt. Hij staat trouwens ook nooit tussen twee palen gebonden als hij dan piaffeert. Misschien daarmee? Ga jij ook voor een ritje vandaag? Ik zal Amaroc alvast bokshandschoenen aan doen ... vanachter weleenswaar

Cindy Helms schreef op maandag 5 oktober 2009, 12:07:


Cindy, je ageert tegen een citaat dan Jan Maiberg in de Paardenkrant heeft geschreven, wat Sky in haar bericht geplaatst heeft. De man is hippisch historicus en zijn doel is dan ook om moderne dressuurkunstjes waar in het geval Totilas tienen voor worden gegeven, te toetsen aan de grondslagen voor diezelfde dressuur.
Dat staat volledig los van de lol die we ieder voor zich aan onze paarden beleven. De een streeft naar een volmaakte piaffe volgens de klassieke grondslagen (inclusief metronoom), de ander is al tevreden als hij zijn paard kan uitzitten.
Goed is wel dat een vakbekwaam iemand met een kritisch oog het spektakelstuk dat de dressuur inmiddels geworden is, tegen het licht houdt en daarmee de collectieve gekte aan banden legt.

De metronoom is overigens geen instrument om een paard anders of onnatuurlijk te laten bewegen, het is een meetapparaat waaraan als trainer je de takt van het paard kunt relateren. Het is ook in de muziek een bekend attribuut om beter maat te houden.
Dat Maiberg het apparaat nu noemt is niet zo verwonderlijk, aangezien er ondanks de fokkerij van grotere paarden met langere benen in de dressuur omwille van het spektakel steeds sneller en gehaaster wordt gereden wat ten koste gaat van de balans.

Christel Provaas schreef op maandag 5 oktober 2009, 14:01:


Ja, lap ... ik ga vanaf heden naast de vragen antwoorden, want blijkbaar gaan er velen de mist in. Piaffe, daar had ik het helemaal niet over. Metronomen, nog veel minder. Een artikel dat geplaatst wordt om een verkeerde reden lees ik niet, daar kan ik dan ook niet op reageren. Van mij mag alles getoetst worden, mogen zelfs grand prix wedstrijden afgeschaft worden. Maar schiet begod een mens niet af om iets waarover hij het geneens had! En spel hem dan zeker de les niet over zijn gebrekkige kennis als je niet weet over wat voor kennis deze wel eens zou kunnen beschikken ivm spieren, pezen, fysiologie en biomechanica, ... Aangeleerd of niet met vergelijkende foto's en filmpjes? Wie had nou plots over die Piaffe? Ik niet allesinds, ik was verblind door die schouders die kantelde als geen ander op dat laatste filmpje. Ik dacht dat het over die verkrachtte "spaanse pas" tijdens de draf ging (die was op die andere nog niet te zien). Moet je maar kunnen hoor, zo los in de schouders zitten. Ik zie hier bij menig paarden net het omgekeerde. Verkorte stap, beknepen schouders, rug wegdrukken, ... Aangeleerd Ja! Los in schouder en rug Ja! Moet dat paard nou altijd zo lopen? Neen! Straks vliegen zijn voorbenen er nog af.
Dus ja, met zulke gefrustreerde antwoorden, over een piaffe die voor mij uit het niets kwam, lach ik even. Mijn excuses daarvoor. Zal niet meer voorkomen. Maar vraag dan in het vervolg: wat is jullie mening over deze piaffe? Of Oh ja, wat vond je dan van de Piaffe? Dan zeg ik, die loopt niet metronoom Goh, ik geraak hier helemaal nog gekker van ... ik kruip maar weer eens in mijn anatomieboeken Eigenlijk vond ik het idee van enkelen dit weekend nog niet eens zo slecht. We zouden elkaar allemaal eens moeten ontmoeten, dan zouden berichten zoals alle voorgaande uit deze reeks nog geneens geschreven worden.

Cindy Helms schreef op maandag 5 oktober 2009, 14:45:


Ja lap, gelijk heb je ! Minder frustratie, meer ontmoetingen, meer buitenritten, regen of geen regen, genieten van onze paardjes ! Uitgeregend, ja dat wel.. maar lachen hè ! jiiiihaaaaaa !!

Ik hoorde vanochten een interview,
de man was wel blij met de paarden sport gedoe op jonge leeftijd van het paard.
De man is Paardenslager

Nadine Claessen schreef op maandag 5 oktober 2009, 19:28:


Ik vermoed dat jij een leuke dag gehad hebt Jij bent een geweldig persoon, weet je dat?