Lettfeti schreef op vrijdag 25 september 2009, 8:26:


Ruin van mijn vriendin is een echt doetje, maar zo lang ze hem heeft springt ie al bovenop merries. En die is ook echt echt echt ruin. Ken er wel meer trouwens die dat nog doen.

Ik zie niet in wat er vervelend zou zijn als mijn merrie een seksueel pleziertje heeft zonder dat er baby's van komen. Ik zou zelfs zeggen, gráág, zet die ruin maar bij mijn merrie Is het een ruin die de merrie bezeert, dan kan ik me voorstellen dat de merriehouders dat niet leuk vinden. Maar eigenlijk hebben over het algemeen de merries de broek aan, en gebeuren verwondingen tijdens het dekken vooral met hengsten die niet gesocialiseerd zijn en hebben geleerd dat een merrie iets is waar je nou eenmaal met geweld bovenop duikt.
Zolang de kudde rustig is zie ik geen probleem.

Ik denk dat jij zwaardere medicijnen hebt dan ik neem, maar ik denk ik zeg het toch even.. Ik slik cetirizine omdat ik allergisch ben voor mijn ratten. Ik moet niezen, krijg een loopneus, krijg rode ontstoken ogen, krijg op mijn huid overal bultjes (lijkt op muggenbulten) waar contact is geweest, en ik krijg het super benauwd. Cetirizine helpt hier bij mij vrij goed tegen.

Wil schreef op zondag 27 september 2009, 23:16:


Ik heb mijn ratten nu ruim een jaar, en ik heb af en toe ondanks mijn medicijnen toch nog last. En soms ook hele periodes niet, ik weet nog niet goed wat ik anders doe in de periodes dat ik wel last heb. Die last is nog minimaal, ik ben dan gewoon een paar dagen verkouden lijkt het.

Máár, wat ik eigenlijk wou vragen, ik heb met twee huisartsen gesproken, en die waren er allebei niet blij mee dat ik mijn ratten wilde houden, omdat ik mijn lichaam zo alleen maar gevoeliger zou maken voor allergieën volgens hen. Dat ik door de tekenen die mijn lichaam eigenlijk gaf, te negeren, ervoor aan het zorgen was dat ik straks ook voor andere dingen makkelijk een allergie zou ontwikkelen of dat bestaande allergieën veel heftiger zouden worden. Dat staat eigenlijk haaks op wat je kunt lezen over jezelf desensibiliseren...

Nou heb ik in het verleden ook ratten gehad, en toen had ik in eerste instantie nergens last van. Pas na een jaar of 2 leek ik het er af en toe benauwd van te krijgen, maar dat was het. In de periode daarna heb ik ook ongeveer een jaar iets gehad wat op hooikoorts leek, en daar ook medicijnen voor genomen. Verder heb ik dat nooit meer gehad.

En inmiddels ben ik echt verschrikkelijk allergisch voor ratten.
Is het dan zo dat je eigenlijk moet stoppen met die medicijnen, en jezelf zo extreem moet blootstellen aan de allergene stof, zodat je er immuun voor raakt? Ik kan me namelijk voorstellen dat dat haast niet te doen is.. ik moet er zelf eerlijk gezegd al niet aan denken, en als ik dan lees wat Gudrun allemaal al slikt en doet om haar allergie in bedwang te houden...

Spirithorses schreef op maandag 28 september 2009, 10:49:


Wat vervelend zeg dat die allergie na zo'n lange tijd weer terug is! En dan denk je dat je ergens vanaf bent...

Je hebt gelijk hoor, mijn huisarts zegt dat ook al tegen me. Heb er toevallig net een bericht over geschreven.
Ik weet dat het misschien eigenlijk zou moeten, maar ik vind het moeilijk om ze weg te doen. Als ik mijn medicijnen inneem (dat is zo goed als elke dag) heb ik er niet tot nauwelijks last van, en dan lijkt het ook allemaal niet zo erg. Bovendien leven die beestjes maar 2-3 jaar en ben ik al 1,5 jaar op weg. Ik ben gewoon stronteigenwijs waarschijnlijk, maar dan denk ik ach, dat kan er ook nog wel bij.

Er komen hierna ook geen ratten meer, hoe leuk ik ze ook vind. Ik heb er ook niet zoveel voor over als dat ik zou hebben als ik allergisch zou zijn voor mijn paarden, maar het blijven toch mijn beestjes..