Britt Claeys schreef op zaterdag 19 september 2009, 21:25:


Leuk Britt,
ik kan je een soortgelijke verhaaltje vertellen.
Vandaag op de bekapursus waren de cursisten bijna zonder uitzondering doorverwezen door mensen waar ze mee in contact gekomen waren die zelf bekapten en ook nog eentje door een veearts die ook zijn paarden blootsvoets houdt.
Helaas was er ook iemand die 'op stal' zo aangevallen werd, toen haar paard een hoefzweer kreeg, dat ze hem heeft moeten verhuizen.
Positief daaraan was weer, dat het de moeder van de dochter was die een half jaar geleden op cursus was.
Mooi toch?

Piet schreef op zaterdag 19 september 2009, 22:08:


Ik kan ook zo'n toevoeging doen: mijn buurvrouw hield haar pony's (zoals zo velen) in de zomer 's nachts op stal en in de winter ook vaak overdag.
Wij wonen hier nog niet zo lang en hebben de pony's altijd buiten.
Na aanvankelijk erg sceptisch te staan tegenover onze manier van houden, gaf buurvrouw na enkele maanden toe dat onze pony's er toch wel "erg goed uitzien en ook zo relaxed zijn".
Inmiddels staan buurvrouw's pony's in de zomer de klok rond en
in de winter ook bij slecht weer overdag lekker buiten te bewegen.
Buurvrouw blij, pony's blij, wij blij.
Nu nog die dekens in de winter....tja..."sportpony's, dat kan natuurlijk niet"......dus we hebben nog een uitdaging

angelique hage schreef op zondag 20 september 2009, 21:44:


Ik zie wel degelijk een ontwikkeling en op sommige gebieden zelfs sneller dan ik had gedacht.

Het bitloos rijden bijv. gaat enorm hard. Ik had niet verwacht dat zo'n traditionele logge organistatie als KNHS zo op zou staat voor bitloos rijden. Hun wil is wet min of meer, dus als zij nee blijven zeggen, blijft dat nog jaren zo. Maar kennelijk is er toch iets dat ze overgehaald heeft om het in elk geval te gaan overwegen. Al was de kritiek op de test-wedstrijd niet mals.

De druk vanuit de leden neemt meer en meer toe. Nu zijn het vooral nog paarden met mond en tandproblemen die mensen tóch uit willen brengen op dressuurwedstrijden (bitloos), wat nu dus niet kan.

Het gekke is dat deze 'stille revolutie' van onder naar boven gaat. Normaal gesproken zijn het de artsen die een nieuw inzicht brengen. Nu zijn het de recreatieruiters die les hebben van hun ORUN miep en nu aan hun instructrice vragen of ze ook bitloos dressuurles willen geven. Vervolgens weten al die ORUN dames en deurne-opgeleide instructeurs niet wat ze er mee aanmoeten. Maar klant is koning, als instructeur zegt 'nee bitloos gaat dat niet' zoeken mensen verder.

Zo gaat het ook met bekappen. Klanten stappen over omdat het een plausibeler verhaal is dan allerlei speciaal beslag waarvan de logica en onderbouwing ontbreekt. Klinieken en veeartsen zien nu ook paarden in hun praktijk op zelf bekapte hoeven en zien hoe goed ze eruit zien (klant van ons had een paard dat niet zonder ijzers kon nu bekapt ze zelf en haar veearts was onder de indruk).

Toen Jaime Jackson besloot de hoefsmeden en veeartsen te passeren en direct de paardeneigenaar aan te spreken met zijn boek, heeft hij de belangrijkst stap ooit gezet. Anders hadden we nu nog braaf speciaal beslag onder onze paarden laten slaan. En vergeet ook niet de invloed van déze website. Als Frans en Ilona niet op een dag heel veel info nederlandstalig beschikbaar hadden gemaakt, was de ontwikkeling een stuk langzamer gegaan.

Ook de mensen die niet op NB cursus komen, lezen toch dat zonder ijzers beter is en laten hun paard bekappen door de smid maar weigeren als hij zegt 'er moet misschien toch een ijzer onder'.

Hoera!

We gaan nog wel meemaken hoor dat alles drastisch veranderd nog voor we onder de groene zoden liggen.