Nils Vellinga schreef op dinsdag 25 augustus 2009, 21:34:



Ik heb dit jaar zeeschelpenkalk opgebracht. Ik heb het aangekocht bij Agriton http://www.agriton.com/Nl-nl/index.htm
Misschien kun je daar informatie krijgen?

Piet schreef op dinsdag 25 augustus 2009, 22:12:


Ja hier dus ook ... heel wat paaltjes moeten zetten, dus om de twee meter een hoopje aarde. Klaver heb ik ook staan. Het ene moment laten ze het staan, om het een paar dagen laten tot aan de bodem af te vreten!


Ja hoor! Ik heb juist gelezen in het boek Zomereczeem ... iedere dag waterbakken uitboenen! Doe ik dus ook trouw. Mijn paarden drinken al niet meer als er twee veel gras of hooi in zit, wat ze zelf veroorzaakt hebben! Maar ze staan wel bij heftige regenval in een ontstane plas in het weiland "blubberwater" te slobberen! Snap niets van die dieren!


Mijn buurman heeft koeien, dat vinden ze ook met enige regelmaat freaky!

Piet schreef op dinsdag 25 augustus 2009, 22:12:


Geen klaver misschien, maar genoeg vlinderbloemigen of andere soorten die meer calcium bevatten.


Het is dat grond onderzoek naar mineralen best prijzig is, maar ik zou het haast laten doen


Misschien wel als het "open" water is, maar vast niet een poel(tje) waar 15 paarden in poepen.?
Regen water bevat allang geen teveel zwavel meer.
Het putwater is Ph neutraal (bij mij toch), in het lijding water zit meer calcium.


Af en toe de kat op zijn staart gaan staan , mag ook niet he?

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op dinsdag 25 augustus 2009, 22:33:


Ja toch wel, je mag het zelfs niet schoonmaken en nee het gaat niet over open water.
Het is een myte dat paarden schoon helder water nodig hebben, geen chemische verontreiniging natuurlijk maar "the consumption of biograded matter derived from living things that would be found in and around watering holes utulized by wild horses.
Arguably, the consumption of bacteria derived from naturalized waterholes contributes to the strengtening of the horse's immune system" aldus Jaime Jackson

Piet schreef op dinsdag 25 augustus 2009, 22:54:


Tsja. Jaime Jackson is een prima bekapper, maar ik heb enige twijfels over wat hij zichzelf nu nog meer aanmeet. "bacterieen" is zo'n leuke verzamelnaam, maar je kan net zo goed "dieren" schrijven. In die noemer zitten ontzettend veel varianten, van vlinders tot walvissen. Welke soort je aantreft hangt ervan af of je gaat zoeken in een bloementuin of in een oceaan. Met bacterien is het precies zo. Probleem is dat in een kleine, geisoleerde omgeving (kleine poel, waterbak) van biodiversiteit geen enkele sprake is, het ecologisch evenwicht is volledig zoek, en dat het moeilijk is te voorspellen WELKE bacterie je daar krijgt. Dat kan een prima bacterie zijn, maar het kan evengoed iets zijn dat uiterst schadelijk is. Niet alle bacterieen zijn "weerstandsbevorderend", sommigen zijn in staat om de boel flink te vergiftigen. Denk bijvoorbeeld aan blauwalg (ten onrechte alg genoemd).

Om in een kleine poel, zonder biodiversiteit, een monocultuur aan paarden uitgebreid te laten mesten, is net zoiets als een hele stad vol mensen in dezelfde gracht te laten schijten als waaruit ze drinken. Waar dat toe leidt hebben we in de middeleeuwen al gezien: allerminst een verhoogde weerstand, maar een open deur voor besmettelijke ziektes als de Pest.

Nou ben ik ook geen voorstander van leidingwater. Onze paarden drinken uit een kleine poel, en het is onvermijdelijk dat er af en toe wat mest in terecht komt. We hebben de poel van zoveel mogelijk planten voorzien, en de situatie hier met een hoge grondwaterstand en een behoorlijke "afloop" zorgt dat een fikse regenbui een behoorlijk verfrissende werking heeft. Maar het lijkt me wel degelijk belangrijk om het niet al te gek te laten worden. Om zo maar te beweren dat het niet uitmaakt hoeveel paarden erin schijten, dat het per definitie goed is voor de weerstand, dat is mij wat kort door de bocht.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail.

Frans Veldman schreef op dinsdag 25 augustus 2009, 23:13:


Idem, vandaar dat ik het hier post, blijft de vraag van de kalk over....

Piet schreef op dinsdag 25 augustus 2009, 23:27:


De paarden hier graven ook wel eens. Maar als er kalk is gestrooid voor de wei dan hebben ze daar nul comma nul interesse in. Als ze al iets zoeken, dan lijkt me dat geen kalk te zijn.
Er wordt naar mijn idee wel te snel een betekenis gezocht als paarden iets doen. Als ze staan te niksen hebben ze misschien een gebrek, en als ze graven is het ook niet goed. Het kan best zijn dat graven gewoon een instinct is, en zo nu en dan naar boven komt. Per slot van rekening zal een huiskat die brokjes krijgt soms ook een vogeltje vangen, en dan zien we dat toch ook niet als een indicatie dat het dier ergens een gebrek aan heeft?

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Frans Veldman schreef op dinsdag 25 augustus 2009, 23:36:

Hallo Frans,
Ik heb toch wel heel vaak paarden zien likken aan opengelegde grond. Al of niet door henzelf opengegraven. Terwijl er likstenen aanwezig waren.
En hier op het forum is ook meermalen melding gemaakt van deze gewoonte.

Om het dan gedrag 'uit verveling' te noemen, lijkt me niet logisch. Jou wel?
Coralie

Coralie schreef op woensdag 26 augustus 2009, 18:28:


Ik zie de paarden ook wel eens aan de grond likken, ze likken dan allemaal op dezefde plek, of op een paar plekken dicht bij elkaar. Niet uit verveling, die indruk maakt het helemaal niet, eerder omdat er kennelijk op zo'n plek iets zit wat op dat moment misschien nodig is. Zo kom ik regelmatig tijdens een rit door een stukje moeras waar de paarden altijd willen stoppen om klei te likken.

joop schreef op woensdag 26 augustus 2009, 18:49:


En wat te denken van ieder jaar op dezelfde plek in een bepaald weiland hetzelfde kuiltje likken? Door verschillende paarden?
Ik denk idd. ook dat ze daar toch iets vinden wat ze op dat moment nodig hebben.

Wil.

Wil schreef op donderdag 27 augustus 2009, 14:19:


Die van mij zie ik het nooit doen...............hebben ze geen tekort of zit er niks in de grond?? Wel een opvangponey gehad die de eerste paar weken driftig aan de muur moest schrapen, kalksteen in de voegen. Op een gegeven ogenblik stopte hij ermee.