Omdat inmiddels duidelijk is dat onze pony hoefbevangen raakt door insulineresistentie zijn wij op zoek gegaan naar nog meer mogelijkheden om de insulineresistentie en de daarbij komende hoefbevangenheid te voorkomen. Het enige wat wij daarin nog niet doen is portiegewijs hooi voeren, zodat de glucosespiegel en insulinespiegel wat stabieler kan worden in plaats van steeds te moeten pieken en dalen. Dat lukt ons simpelweg niet omdat wij overdag moeten werken en niet de tijd hebben om om de zoveel uur een portie hooi te voeren.

Vandaar dat we op de portieruif uitkwamen. Een ruif met een eigen besturingssysteem dat op ieder moment de schuif open en dicht kan laten gaan. De afmetingen zijn 2 meter hoog, 1.30 meter breed, en 70 cm diep.
Er wordt gezegd dat er 3 paardjes tegelijk van kunnen eten, maar daarbij wordt niet stilgestaan bij de rangordes. Ik zie mijn paardjes niet met zijn drietjes tegelijk ervan eten in ieder geval. Dus in ons geval zouden dat 2 of 3 van die apparaten moeten worden. Ik weet dat er al meer van dat soort sluis-voermachines bestaan, maar ik had nog niets gevonden wat alleen met hooi werkt. Gezien dat het enige is dat wij voeren.

Maaar.....die prijzen!!! Een zo'n apparaat kost maar liefst 3986,20 euro, exclusief BTW en transport. Hij wordt wel stekker klaar geleverd .
Nu zit mijn vriend er zelf aan te denken om zoiets tezijnertijd (nu nog ff druk met de verbouwing van ons huis) zelf te maken. Hij denkt dat dat wel moet lukken, en denkt daarbij in de richting van een rolluik met timer...zoiets..nog niet verder uitgedacht overigens .

Nu dacht ik, gezien er zoveel insuline resistente paarden zijn (en er nog wel meer bij zullen komen denk ik), dat er misschien best een markt is voor zulke portie ruiven. Alleen zullen ze dan iets betaalbaarder moeten zijn. Ik weet dat dit betreffende bedrijf zowiezo erg duur is, want ze raadden me als alternatief wel hooidispensers aan (die ik overigens al heb) van 800 euro excl. BTW en levering dus ik denk dat zo'n hooiruif ook voor een wat vriendelijkere prijs leverbaar moet zijn. Een bijkomend voordeel is dat zo'n apparaat ook de mogelijkheid biedt om eens een dagje weg te gaan zonder dat je als paardeneigenaar iemand voor het voeren moet regelen.

Op deze link staan wat foto's van de portieruif:
http://www.hit-horseconsult.de/e/estart.html

Gezien het feit dat Frans en Ilona zich inzetten voor producten die bijdragen aan de gezondheid en het zo natuurlijk houden van paarden vraag ik me af of zoiets voor jullie interessant zou zijn?

Groetjes Jolanda

Unartica schreef op zaterdag 8 augustus 2009, 16:42:



Je schrijft dat je pieken en dalen in het glucosepeil wilt voorkomen. Dan is het laatste wat je wilt portiegewijs voeren, want dat zorgt nou net voor pieken en dalen. Beter is het dan om te zorgen dat het paard de hele dag door een gelijkmatige stroom voedsel binnenkrijgt.

Hoe je dat realiseert? Bijvoorbeeld door een hooidispenser te bouwen met een kleine maaswijdte. Als het paard er bij wijze van spreken ieder sprietje individueel door het gaas moet trekken dan is hij de hele dag bezig en zal de voedingsstroom bijzonder gelijkmatig zijn. Zo'n dispenser kun je natuurlijk zo bouwen dat je hem maar 1 keer per dag hoeft bij te vullen. De dispenser die wij hebben gebouwd werkt bijvoorbeeld een paar dagen op een vulling. (Niet dat je dan niemand nodig hebt als je eens een dag of langer weg wilt, want iedere dispenser kan verstopt raken door een tak in het hooi, of de afrastering kan kapot gaan, een paard kan koliek krijgen, etc. Maar het scheelt wel als je oppas alleen maar even hoeft te controleren en niet met balen hooi hoeft te sjouwen).

Een portieruif daarentegen zal steeds weer opnieuw een portie verstrekken die het paard naar binnen zal schrokken, waarna het paard vervolgens weer een tijdje niets te eten heeft. Afgezien daarvan ontkom je bij zo'n installatie niet aan een electronische aansturing, en de betrouwbaarheid daarvan zal in ons natte klimaat zal niet geweldig hoog zijn. En dan hebben we het nog niet eens over de noodzakelijkheid van een stroomtoevoer, wat in veel situaties ook lastig is (en wat gebeurt er als de aarlekschakelaar uitfloept?)... Waarom moeilijk doen als het gemakkelijk kan?

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Frans Veldman schreef op zondag 9 augustus 2009, 16:06:


Hoi Frans,

Je hebt inderdaad helemaal gelijk. We zijn inmiddels zo moeilijk aan het denken dat we door de bomen het bos niet meer zagen hahaha.
Hij krijgt momenteel zo'n 4 keer per dag hooi (en staat dan opgesloten in de inloopstal), en daarbuiten staat hij met een dichte graaskorf in de paddock (zo'n 40 meter lang en 20 meter breed), waar kort gras staat, zodat hij hier niet van kan eten, maar wel met de andere 2 paarden kan rondlopen en zo weer extra beweging heeft. De andere 2 paarden gaan daarnaast nog zo'n 2 tot 3 uur per dag in de grote wei, aangezien mijn paard wat meer gras nodig heeft. Onze Happy krijgt op dat moment hooi in de inloopstal. Als hij in de inloopstal staat dan gaat het eind van het pad dicht, zodat hij niet de paddock in kan lopen zonder korf. Wat dus ook betekend dat de andere 2 niet naar binnen kunnen en niet bij het water kunnen.
Ik ben dus eigenlijk constant aan het schipperen, wie waar staat, zodat onze Happy zijn hooi kan eten zonder dat hij bij het gras kan, en de andere 2 wel regelmatig naar binnen kunnen (en dus Happy met graaskorf om de paddock in kan en het pad weer open kan) om te schuilen en om water te drinken.
Ik zou het fijn vinden als hij zonder die graaskorf kan rondlopen in de paddock, die d.m.v. een verhard pad is aangesloten op de inloopstal. Zo kunnen ze alle 3 wanneer ze maar willen in de inloopstal, waar ook het water staat. Ik zit er ook aan te denken om de paddock helemaal grasvrij te maken, maar dan kunnen de paardjes in de winter, naast een heleboel hooi wat ze krijgen, niets bijgrazen tegen de kou. Ik vind het altijd een fijn idee dat als het hooi op zou zijn terwijl de nacht nog niet om is, dat ze dan ook nog kunnen grazen. Helaas kunnen we Happy geen apart stukje geven, omdat we van de gemeente geen schuilmogelijkheid mogen bouwen, en eigenlijk wil ik ook graag dat hij in contact kan blijven met zijn soortgenoten.
Happy wegdoen is uiteraard geen optie

Misschien dat jij nog iets weet Frans, waardoor we het wat makkelijker kunnen doen? Een frisse blik van buitenaf kan soms wonderen doen, dat heb ik wel gemerkt . Ik kan eventueel ook wel wat fotootjes laten zien van de situatie.

Groetjes Jolanda