Britt Claeys schreef op maandag 27 juli 2009, 17:15:


Hoe langer ik bezig ben met het werken met verklaarbaar onverklaarbaar kreupele paarden, hoe meer ik zie dat gymnastiek en het uiteindelijk komen tot zoveel mogelijk verzameling een van de sleutels is die een paard weer beter maakt.
Ik denk dat een Oliviera elk paard ook zonder bit en sporen veel meer in balans kan laten gaan dan je over het algemeen bij ons ziet gebeuren en heb het filmpje, hoewel er natuurlijk veel minpunten aan zitten, eigenlijk ook laten zien om aan te tonen dat deze vorm van dressuur veel minder geestdodend lijkt dan het rondjes rennen in een bak. Als je dit vergelijkt met hoe onze wereldberoemde Anky in de rondte knerpt, denk ik dat ik heel erg veel liever dit paard zie lopen.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 27 juli 2009, 23:56:


In dit filmpje? Geen.... Ook geen link met bitloos en spoorloos.
Wat echter niet wil zeggen dat je hierbij clickertraining niet kunt gebruiken (en bit en sporen weg kunt laten.) JUIST hierbij kan een clickerwise paard enorme voordelen hebben.

Voor wie nog weet waar het omgaat schrijf ik nog een stukkie over haar.
In de tijd dat ze bij mij is is haar echte karakter helemaal duidelijk geworden.
Alles stress heb ik weg getraind en eigenlijk heb ik de laatste maand door veel bbhh niet zoveel meer met haar gedaan.
Vanmiddag MOEST ik van mezelf met haar bezig zijn en ik besloot eens te zien hoe ze zich buiten zou gedragen.
Het was de eerste wandeling buiten samen dus had wist niet precies hoe ze zou reageren. Haar karakter kennende verwachtte ik dat het allemaal wel los zou lopen.
Het was allemaal, logisch, vreemd voor haar. Af en toe wat grote neusgaten en proesten, maar langsrijdende fietsers, motors auto's en vrachtwagens was geen probleem. We liepen langs een geweldige donkerbruine ruin, het leek me een Belgisch trekpaard maar dan met gitzwarte manen van een meter en een golvende dikke zware staart, ècht een prachtige kolos en Alegra vond dat blijkaar ook, want we moesten toch van nabij even kennismaken. Hij is de hele lengte van zijn wei met ons meegelopen. Het was wederkerig dus.
en toen ... kwamen we bij de koeien....
Christeneziele, wat zijn dat voor monsters joh. Dat moet de duvel op vier benen zijn....
En dan zo'n hoop duivels, ja maar dáár ga ik niet langs!
Ok, dan komt de click boven en wordt het tijd voor een serieus partijtje trainen. Echt dood eng vond ze die beesten. Grote ogen, neus wagenwijd open, niet meer vooruit te branden, stond ze daar.
Jammer dat ik er geen foto's van heb kunnen maken.
Stel je de situatie voor: een weg, links 100 koeien, dan even niets, dan een bruggetje met roodwit gestreepte waarschuwingsborden aan beide zijden , met vlak daarachter rechts weer zo'n 100 koeien.
De eerste partij koeien , zijn we met wat getrippel en geblaas en geklik voor het toch doorlopen, redelijk doorgekomen, de ontspanning van het even niets volgde , vooral omdat ze even gras mocht eten, het bruggetje lukte ook nog en de 100 koeien aan de andere kant van de weg was ook nog niet het probleem geweest, maar die éne, die éne koe die tegenover hen stond en luid brullend op haar af kwam was er teveel aan.
Tóen had ik even alle kennis en power nodig om haar bij me te houden.
En dan is het écht een temperamentvol dier wat besluit, schijt aan jou, maar ik ben hier wèg, want die daar aankomt, die gaat me vast dood maken.....
We zijn gekeerd, ze was even niet meer voor rede vatbaar. 25 meter verder was het over en was ze weer haarzelf. Het hoeft ook allemaal niet in 1 keer.
Over 2 weken gaat ze terug naar haar baasje. 8 augustus komt ze eerst de cursus bekappen volgen en zondag's ga ik haar uitleggen hoe dit op Alegra met alle gebruiksaanwijzingen toe te passen is en dan neemt ze haar mee naar Den helder.
Ik ben bang dat ik eerst diep na ga denken voor ik weer zo'n klus aanneem. Niet om het werk, want dat is altijd leuk, maar ik heb nu al last van het gezegde, scheiden doet lijden. Het is zo'n kanjer joh....

.

Aafke schreef op dinsdag 28 juli 2009, 19:35:


Doen we Aaf, Dank je voor je reactie! Helemaal waar. Een dier dat bij je is van maart, is 'van jou' he?

Wil schreef op woensdag 29 juli 2009, 0:43:


Dank u voor de troostende woorden lieve dames.
Alles sal reg kom.
Inmiddels is het wel de hartsvriendin van Shiny. Het was ontroerend te zien hoe ze elkaar begroeten na de wandeling van een paar uur.

Succes met dat paard Wil! Goed dat ie jou is tegengekomen!

Onze buren kochten vorig jaar een hondje, nadat het vorige afgemaakt was omdat het zo'n kut (kwalitatief uiterst teleurstellend) hondje was.
Jong beestje, dolenthousiast en ik zag het allemaal al weer nog eens gebeuren.
Ik heb ze laten zien dat hoe je fikkie in een paar minuten tijd kunt leren zitten en liggen. Dát vonden ze prachtig en goh wat was ik goed dat ik dat voor elkaar kreeg....
Ik heb aangeboden dat ik best verder wilde helpen om er een beetje sociaal dier van te maken, maar ach, dat was niet nodig, ze hadden al zo lang honden....
Inmiddels, een jaar ofzo verder, is het hondje exact veranderd in zijn voorganger. Krijgt niet anders dan een snauw en een mep en loopt de hele dag te keffen naar alles wat beweegt.
Maar dáár hebben ze iets opgevonden. Een prachtige rode halsband met een zwart apparaat in het midden! Het ding geeft een geluid en het werkt perfect. Hondje blaft bijna niet meer. Lang leve P+ !!

Ilse Bartholomeeusen schreef op vrijdag 31 juli 2009, 15:34:


Bewust een plas maken en ze daar een poos in zetten?

Marlies Sanders schreef op vrijdag 31 juli 2009, 22:32:


Ik geloof dat Eva Saegerman ze verkoopt. Goed idee Jan!

Danielle Zontrop schreef op zaterdag 1 augustus 2009, 7:23:


Ik zou hem gewoon 24/7 in de wei zetten . Niks bijvoeren en kijken of hij aankomt van goed gras. Zie je na een paar weken geen verbetering kun je altijd nog zaken als bietenpulp of lucerne hooi gaan bijvoeren.
Maar je moet je dan ook gaan afvragen wat de oorzaak is dat hij afvalt, lijkt me.