Marianne schreef op maandag, 23 februari 2004, 11:24:


Hoi,
Nou ik klikte dus gewoon op de naam naast het berichtje dat Petra had verzonden, en ik kreeg "geen gegevens gevonden". Krijg dat nog overigens. Maar als ik dat bijv. bij jouw naam doe gaat het wel goed.
Maar inderdaad doe ik het nu zoals je omschreef via de ledenlijst dan heb ik het adres wel, dus ga dat nu gebruiken. Bedankt, maar toch raar.

Groeten,
Ingrid (die een computer-kluns is hoor in dit soort zaken, dus het moet niet ingewikkeld worden allemaal).

Marianne schreef op maandag, 23 februari 2004, 11:25:

Daar is niets mis mee, maar ik betwijfel dan wel of hij (hij is tenslotte pas 3 jaar bezig), ook echt medische achtergrond kent. Maar goed daarover ga ik niet in discussie. Toen ik Fernand aan het werk zag bij Marja (met Alti) vond ik het er goed uitzien hoor, misschien wat overdreven allemaal in mijn ogen, maar voor sommigen juist een teken van veel aandacht. Echter die behandeling die hij bij mijn shet voorstelde vond ik heel erg ver gaan. Daarbij heb ik (eigenlijk Ilona) nog altijd geen antwoord gehad waarom hij het zo wilde doen.

Deze hoefsmid heeft nu juist het tegenover gestelde gedaan. Fernand wilde dus de hele wand tot de witte lijn weghalen (in het toongedeelte) tot de kroonrand aan toe; Ilona raadde aan een fikse opzet in de toon tot de witte lijn en uiteindelijk is er helemaal geen opzet of mustangroll gemaakt. Dit omdat de ontsteking weg is die de bevangeheid veroorzaakte. Dan is het niet meer nodig de witte lijn te ontlasten. Moet er gewoon uitgroeien. Dus dan vraag ik me af, stel ik had Fernand gelooft en hij had dit gedaan, wat was er dan van die hoef geworden? En heeft hij dit zelf verzonnen of vaker getest. Het is nogal een rigoreuze ingreep leek mij zo. Ik wil hem niet aanvallen hoor, maar ik heb meer verhalen over hem gehoord, maar nogmaals als hij anderen goed bevalt, prima. Mijn oude hoefsmid bevalt sommigen mensen ook zeer goed, nou mij niet. Aardig gozer, zolang hij maar niet gaat beslaan.


Zie hierboven.


Heb ik dus gedaan en kreeg verschillende antwoorden.


Als hij dan 1 goede reden kon bedenken waarom hij dit wilde gaan uitvoeren, dan had ik er nog vrede mee. Tot aan de kroonrand de wand weghalen is wel erg ver vind je ook niet?!

Groeten,
Ingrid (die niemand wil aanvallen of afvallen; vandaar ook mijn andere stukje; als aanvulling op het vorige).

henny wittenaar schreef op maandag, 23 februari 2004, 13:11:

Hoi,


Ik denk dat dat toch wel de beste zijn. Iemand met gewoon jarenlange ervaring. Kijk die hoefsmid die me nu geholpen heeft is "eenmalig" geweest omdat hij te ver uit de buurt zit. Mijn eigen hoefsmid staat denk ik best voor ideeen open, maar hij bekapt nou eenmaal die shetlander op een veel te oenige manier waarbij ze bijna haar been uit de kom heeft liggen.
Ik heb nu mijn "zinnen" gezet op een oude man hier in de buurt die al zijn leven lang pony's bekapt, het meest shetlanders. Hij doet het nu alleen nog maar als hobby en alleen nog maar bekappen. Maar vrijwel iedere pony-bezitter kent die man. Ik heb hem al ooit gebeld, maar toen moest de mijne beslagen worden en dat deed hij niet meer, maar ik kon voor bekappen altijd bellen.


Hmmm, toch niet die orthopedische hoefsmid die ik eerst had?? Niet dat deze zo bekend is, hoewel hij veel in het westen van het land zit en ook op de hengstendagen als hoefsmid daar is (in Ermelo). Want hij bakte er ook niets van. Heeft Isabella ooit van speciaal beslag voorzien. Nou het zat scheef, het zat maar net vast, enz. Het schoot in ieder geval ieder doel voorbij. Hij had toen ook een gedeelte van de wand weggehaald (wat Fernand ook aanraadde, maar die wilde nog verder gaan). En omgekeerde ijzers, wat achteraf gezien niet mag. Hij had zijn opleiding bij de Faculteit in Utrecht gehad nog wel. Tja, vandaar dat ik zeg; opleidingen zeggen ook niet veel.
Eigenlijk zouden we de namen wel moeten noemen natuurlijk. Ik noem die van mij wel, Franklin de Weerdt. Mocht iemand hem als hoefsmid hebben, pas dan op. Een vriendin van mij had eens haar haflinger door hem laten bekappen omdat hij toevallig toch op stal was. Nou na enkele weken had het beest brokkelhoeven en moest deze op ijzers.


Begrijpelijk, maar wel jammer.


Ja, maar ik had er in het begin ook geen erg in dat het zo slecht was hoor. Totdat je problemen krijgt en gaat lezen. Dan gaat er pas een lichtje branden bij je, maar tegelijkertijd wordt je veel kritischer in je zoektocht naar een goede hoefsmid.

Groeten,
Ingrid

Ilona Kooistra schreef op maandag, 23 februari 2004, 14:45:
Hoi Ilona,

Ja ik kan mij ook helemaal vinden in wat jij vertelt en ook wat je mij aan foto's zond van Nikita hoor. Ik kan me er ook echt iets bij voorstellen. Dat heb ik ook met Bram overlegd en ook vandaag nog per e-mail, maar hij stuurde mij een zeg maar "smile" met heb vertrouwen. Dus dat heb ik ook maar. Daarbij loopt Isabella nog altijd goed.
En nog een keer daarbij. Het is ook al zolang geleden dat ze bevangen is geweest, volgens Bram is de hoef eigenlijk best in orde. De witte lijn was ook niet zo erg verbreed als hij in eerste instantie dacht (van foto te zien, maar zelfs nog toen hij de voet gezien had).
Het is gewoon een rare pony, in alle opzichten (haha).

Nog even over het zelfbekappen ja of nee. Ik denk dat een gezonde hoef veel meer kan hebben dan een hoef met een afwijking. Dat merk ik bij mijn pony wel met het verschil in voor en achter. Achter nooit wat gehad, en die hoeven kun je kort bekappen of veel te lang laten, het gaat eigenlijk altijd goed. Maar voor luistert het gewoon veel nauwer. Daar maakt een halve cm op een bepaalde plek kennelijk al veel verschil. Daar moet je toch een beetje kijk op hebben, maar ook zelf meedenken. De dierenarts destijds raadde aan met wiggen en halve cm verhogingen te gaan werken aan 1 zijde en aan 1 hoef. Na-ja, hoezo lekker scheef zetten. Dat kan toch zeker niet gezond zijn, maar er zullen ook heus wel weer hoefsmeden zijn die dit dan weer gaan uitvoeren. Zelf had ik toen al zoiets, geen geknutsel meer aan die hoeven of het nu goed bedoeld is of niet, gewoon zoveel mogelijk normaal doen. Dat deed deze hoefsmid wel en dat zou Fernand niet gedaan hebben.

Groeten,
Ingrid

Marianne schreef op maandag, 23 februari 2004, 15:56:

Hoi,
Zou kunnen inderdaad. Kan ook best zijn dat hijzelf deze site leest, wie weet. En ik zei toch het is best een aardige gozer en mensen met grote (tuig)paarden zijn best tevreden over Franklin. Dus dat kan hij kennelijk best goed. Hij kwam ook wel eens bij Anky in de stal om daar een pensionpaard te doen, dus hij is niet zo slecht bij paarden, maar wel bij pony's kennelijk. Ik heb hem dat ook aangegeven hoor, hij weet het zelf ook. En hij gaf ook aan hoe moeilijk het is een shet te beslaan. Nou dat kan, maar dan stap ik naar een ander toe.
Maar ik zal geen namen meer noemen, noch van goede, noch van slechte hoefsmeden. Dus als iemand die Franklin kent dit leest, dan mijn excusses. En dat geldt ook voor Fernand, aardige gast, maar niet voor mijn pony. Of misschien wel niet voor mij, wie weet. Karakters moeten ook klikken. Ik ben gewoon een beetje "lastig" net als die shet van mij.

Groeten,
Ingrid

Hoi allemaal,

Ja allemaal gelijk. Ik ben ook eigenlijk geen forum mens blijkt wel. In het "heetst" van de strijd ga je dingen doen die eigenlijk op een forum niet kunnen. Sorry inderdaad als ik iemand beledigd heb of zo.

We kunnen ook beter die hele discussie sluiten van hoefsmeden en zelf bekappen. Ik ben tevreden op de manier zoals het nu gegaan is, een ander is tevreden op de manier zoals het bij haar of hem gaat.

Dus gaan we lekker over op een algemener discussie-onderwerp. Want daar is zo'n forum toch voor? Toch niet alleen voor NH-gebeuren hoop ik?

Ik wil eens beginnen over het trainen na de winterstop.
Isabella heeft echt een winterstop gehad hoor. Heeft misschien de hele winter door 5 uur voor de wagen gelopen, en verder af en toe een wandeling, maar dat is het dan.
Veel te dikke vacht, te slecht weer en/of te koud.
Maar nu wil ik haar straks weer gaan klaarstomen voor het nieuwe seizoen. Echter ik kan op de wei bijna niet vooruit met de kar. Op de weg rijdend wel, maar ik heb dan altijd iemand nodig om in te spannen. Dus gaan we meestal maar 2x per week uitrijden, maar dat is niet echt trainen. Wonder boven wonder doet het beestje het gewoon goed, maar ik wil het dit jaar eens goed aanpakken. Longeren lukt ook al niet al te best. Hoe kan ik dit het beste doen?
Ze moet ook stappen leren. Ze stapt eigenlijk erg langzaam en draaft liever. Wij ook want schiet wat harder op, maar het schijnt volgens kenners van het mennen niet de juiste weg te zijn. Graag tips.

Groeten,
Ingrid

Marianne schreef op maandag, 23 februari 2004, 17:49:
Helemaal mee eens.
Ik kan alleen zoiets nooit zo mooi op papier zetten en zeg dan meer dan ik had willen zeggem (aiaiai daar ga ik weer).

Overigens even andere vraag, maar wel over dit onderwerp.
Waar haal ik zo'n hoefrasp vandaan met aan 1 zijde een grove kant en aan de andere zijde een fijne kant.
Ik heb er ooit eentje van mijn oude hoefsmid gehad (ja die aardige gozer, zei ik toch ), maar die is inmiddels bot geworden (die rasp dan). Ben toe aan een nieuwe nu ik het zelf wil gaan doen.
Ruitersportzaak hier heeft ze niet.

Groeten,
Ingrid

Marianne schreef op maandag, 23 februari 2004, 17:55:
Hoi Marianne,

Dank voor het aanbod, maar ik ga hem nu echt zelf maar eens kopen. Met een beetje geluk zijn hier morgen de winkels weer open. Vandaag echt alles dicht, op de supermarkt na maar die had geen BIT.

Overigens heeft vroeger ooit een artikel van hoefschoenen in de mensport gestaan. Dat was mijn eerste kennismaking met die dingen.

Ik heb ook wel ongeveer een schema voor het trainen, maar ja, je wilt natuurlijk zo snel mogelijk ritjes gaan maken. En vorig jaar kwam het er ook al niet van. In het begin die vogelpest en later onze nieuwe wagen waaraan ze moest wennen en weer later die gevoelige hoefjes.
Maar nu wordt het anders, maar naast de winterstop staat ze eigenlijk een jaar al echt stil op wat korte ritjes na dan. Maar we willen weer dagtochten gaan maken. Het bos is er hier niet voor niets en ik heb de gemeente ook niet voor niets platgebeld voor doorgangen met de menkar. Daar moeten we wel gebruik van gaan maken natuurlijk.

Groeten,
Ingrid