van lennep schreef op vrijdag 1 mei 2009, 11:31:


Dat was niet helemaal de essentie nee, maar wel een punt. Eerst even; ik twijfel niet aan wat jij met je paarden bereikt heb hoor, zoals dat laatste wat je schrijft, dat is ook hartstikke fijn en daar heb jij maar mooi voor gezorgd. Daar kun je ook trots op zijn.

Met confrontatie bedoel ik niet zozeer dat je maar een hoop druk moet gaan gebruiken of een potje ruzie maken Nooit boos worden op een paard dat angstig is. Maar wel de confrontatie met het enge, of het moment waarop het niet goed meer gaat, of vul maar in. Ik ben erg voor de opbouw in stapjes, en doe zelf ook alles zo, maar als dat niet blijkt te werken, of ik kom niet vooruit, dan wissel ik wel van aanpak. Ik denk dat jij een heleboel heel goed doet, maar misschien ook bij sommige dingen te lang niet vooruit komt. Soms hebben paarden de confrontatie nodig om ook te kunnen ervaren dat er niets aan de hand is en dat het allemaal wel meeviel. Je kunt niet altijd alles voor zijn, soms is het ook heel waardevol als je na een beetje stress hebt ervaren dat er niets gebeurde en dat er iets fijns op volgde. In plaats van altijd net tegen dat moment aan te blijven hangen.
Ik weet natuurlijk niet hoe jij het precies doet, maar ik kan me ergens voorstellen dat omkeren ook een bevestiging kan zijn voor het paard dat er inderdaad iets aan de hand is en dat jullie maar beter naar huis kunnen gaan. Tel daarbij op wat je zelf schrijft, dat je bang kan zijn om verder te gaan omdat het wel eens anders kan lopen dan je had bedacht, en misschien maak je dan ook op zulke momenten wel een hele onzekere indruk op je paard. Hoe zou het zijn als je gewoon eens door zou lopen, niet meer om zou keren? Loopt dat dan echt uit op een hele gevaarlijke situatie, zou daar dan heel veel druk voor nodig zijn? Is er een kans dat het wel te hanteren is en dat je het positief af kunt sluiten?
Er is immers niks engs aan buiten, dus waarom zou jij je gedragen alsof er wel iets engs is en omkeren? (ik weet het wel, maar ik probeer een beetje het gevoel over te brengen).

Wat ik verder bedoel is.. denk goed bij jezelf na wat je wil. Even los van alle regels. Als jij echt staat achter wat je doet, er zeker van bent en dat kan uitstralen naar je paard dan ben je veel duidelijker denk ik. En dat is toch een van de belangrijkste dingen voor paarden. Daarom komt iemand die veel druk gebruikt, maar met goede timing, en erachter staat, er ook 'mee weg'. Het paard kan die duidelijkheid zelfs verkiezen boven iemand die geen druk gebruikt en heel positief traint, maar te onduidelijk is.

Spirithorses schreef op zondag 3 mei 2009, 21:25:


Bij Bandido is het ook vanzelf over gegaan. Natuurlijk niet aangemoedigd of beloond en hem af en toe even weggestuurd. Had ook nog een flostouw (voor honden) voor hem gekocht om aan te bieden om dan daar maar in te bijten Hij maakte daar niet echt gebruik van, maar wie weet.

Dank jewel Nathalie voor dit verslag!

En ik nog balen dat ik er niet naartoe kon dit jaar! Niets gemist gelukkig

Ik moet eerlijk zeggen dat ik hem vorig jaar wel goed vond hoor! Maar ook daar (en daar ga je toch door twijfelen) waren er weer niet de paarden die er hadden moeten zijn, en werd er gewerkt aan problemen die er niet waren (haha, ik moet er gewoon om lachen terwijl ik het schrijf!) of die nét even anders waren maar toch een groot verschil maakten voor de 'behandeling' ervan. Zoals een pony die in paniek raakte als hij met andere paarden stond en die andere paarden werden weggehaald. Daar ging hij mee alleen wandelen, achter de tribune langs, en dat stond ook in de Ros als een geweldige prestatie. Terwijl dat dus nooit het probleem was, om hém weg te halen van andere paarden. Haha, om je dood te schamen toch?!
Even los van kwaliteiten en gaven die je hebt (want die heeft hij heus wel), wat ben je dan voor leraar?

Ergens krijg ik ook het idee dat hij zijn publiek erg laag inschat als ik dit zo lees. Alsof hij denkt dat hij toch niet echt meer iets hoeft te laten zien, omdat ze alles voor zoete koek slikken. Dat ze toch niet zien wat er nou eigenlijk gebeurd. En iemand zoals jij, met jouw kennis en ervaring en parelli achtergrond, die kan daar dus duidelijk doorheen kijken.

En dan die preek? Omdat er in het publiek gekletst werd? Klinkt héél anders dan vorig jaar. Toen was er echt een gezellige huiskamer sfeer en deed hij het prima met zijn publiek. Erg jammer. Als hij er geen zin meer in heeft moet ie er gewoon maar mee ophouden.

Als je een demonstratie geeft met 'borderline hengsten', en er komen 3 normale paarden opdraven, waarvan ook nog eens 2 ruinen, en je werkt niet eens aan de problemen die er zijn.... waar sloeg het dan op?

joop schreef op maandag 11 mei 2009, 10:57:


Ik vraag me af of hij serieus een link met het borderline syndroom wil maken eigenlijk. Maar ik ga ervan uit dat daar extreem moeilijke hengsten mee worden bedoeld. Met intense woede of angst, maar in ieder geval agressief gedrag. Die héél gevaarlijk zijn en die hij dan kan 'genezen'. Zoiets?