Aafke schreef op dinsdag 28 april 2009, 20:46:


Leuke foto en wat heerlijk als je paarden zo te vertrouwen zijn.

Toen mijn paardje werd ingereden met 5 jaar heb ik de eerste weken telkens korte momenten gereden ,met of zonder zadel.
Ik voelde meteen wanneer hij het zat werd en ging klooien.
Dat moment moet je eigenlijk zien te voorkomen en dat voor proberen te zijn.
Dan eindigd het altijd leuk en met een goed gevoel voor ruiter en paard.
Ga je toch langer door omdat het lekker gaat en het ineens omslaat naar klooien dan moet je oppassen dat je niet gaat denken....ik stop pas als het weer goed gaat,

Luister naar je paard.

Zelfs na een maand kan je er dan gewoon weer op en hij heeft alles onthouden wat hij geleerd heeft.
Probeer het maar!!

Groetjes Conny

Spirithorses schreef op dinsdag 28 april 2009, 22:47:


Hoi Pien,hoop dat het snel goed gaat met BD want dat hebben ze alletwee verdient!!!!

Groetjes Conny

van lennep schreef op woensdag 29 april 2009, 9:18:


Gesnopen Esther!!!!! Yes!

Er is niets mooiers dan een zijn met je paard.
Maar ook ...als hij link wordt naar je toe,bijvoorbeeld zomaar even met voertijd dat achterbeentje uithalen als waarschuwing...ook dan heel duidelijk zijn en het meteen goed afstraffen.

Ik heb dat wel eens meegemaakt dat ze met zijn allen bij elkaar voer uitgedeeld kregen en er een beetje bazig om zich heen stond te reageren met achterbeen stukje uitslaan en hapbewegingen zo van en dit hier is van mij!.
Dan zwaai ik flink met mijn arm,wijs met wijsvinger naar hem en kijk degene in de ogen en zet hem op zijn plaats.
Ik raakte hem niet eens.

Hij had het onthouden want toen ik met de kruiwagen terug langs liep ging hij meteen opzij met een geluid van EUH>>.
Hem heb ik van 4 maanden afaan en (bijna)alles mag maar geen gekkigheid natuurlijk.

Ook met wandelen heb ik een zweep Whip! voor op de kar ,die is licht in gewicht.
Met mooi lang touwtje eraan.

Ik houd paard die niet voorwaarts is aan de bermkant,de arm waarmee ik het zweepje vasthoud is op de rug gevouwen en komt tot op hoogte van de kont.
Alleen dat en soms bewegen houdt hem voorwaarts.
Ik kijk hem niet aan terwijl ik loop en hij mag niet voor mij gaan lopen maar ook niet te ver achte mij.

Net als met longeren in de driehoek blijven zodat je hem niet tegenhoudt .

Toen hij hengst was is mij dat zo geleerd om aan de hand mee te nemen door de bak,hij werd echt praatjesmaker en wilde de lucht in of voor mij uit lopen en omdraaien en al dat soort spelletjes.

Ik denk dat jouw paard ook een echt baasje is n.l. en niet snel de macht uit handen wil geven.

Prober het gewoon eens,je hoeft niet te slaan !!!!!maar je arm is net te kort om dat effect te bereiken .

Wie weet,gewoon proberen.

Als je zo'n zweepje niet hebt kun je ook lange lichtgewicht tak van bijvoorbeeld wilg of berk nemen.
Het is in ieder geval belangrijk dat de totaallenget als je naast het paard loopt met arm naast je of met hulpen geven op de rug voorbij de kont komt.

Groetjes Conny

stumperd schreef op woensdag 29 april 2009, 10:31:


He Wil,zie ineens dat jouw stukje waar ik op reageerde weg is???

Conny

Arabesk schreef op woensdag 29 april 2009, 10:51:


Wij kregen 20 jaar geleden tijdens vergadering op de manege al te horen dat peesbeschermers en zo ook bandages helemaal niet goed zijn voor paardenbenen.
Toen was het ook al modebeeld dat er gereden werd met deze dingen en de gevaren bestonden uit ,

Te strak omdoen,(afstervende cellen).
Er blijven witte haren achter op bijvoorbeeld zwarte onderbenen,hetzelfde effect als witte haren op de schoft door zadel wat niet past.
De doorbloeding wordt belemmerd.

Te los omdoen(afzakken en in de kootholtes belanden met aale gevolgen van dien).
Smetplekjes in kootholtes en benen die niet goed meer konden bewegen omdat ze op de verkeerde plaats zaten door afzakken.
Ruiter had het vaak niet in de gaten omdat hij eropzittend het niet opmerkte.

De warmte en zweet en daarna het zand wat erin slaat(Smetplekjes van schurend zand en oververhitte benen).

Dit geld voor harde en zachte beschermers zoook bandages.

Niet te vergeten ook het bandageren van de staart of de staartbeschermer om de staart mooi en schoon te houden.
Wij kregen de gevolgen via dia's te zien.

Paarden die dus ook een afgestorven staart hadden doordat de doorbloeding belemmerd werd na nacht met gebandageerde staart te hebben gestaan voor wedstrijd.

Vooral kinderen kunnen dit soort dingen per ongeluk doen daar ze geen idee hebben en hun pony leuk willen ''aankleden''.

Groet Conny

Piet schreef op woensdag 29 april 2009, 11:47:


Hoi Piet,

Ik ben heel benieuwd hoe dit allemaal verder gaat,houdt ons op de hoogte.
Het is in ieder geval een mooie uitdaging en achteraf voel je je heel trots op je werk.
Geduld wordt beloond!

Succes Piet!

Groetjes Conny

stumperd schreef op woensdag 29 april 2009, 11:54:


Ha..ha..,nu ook mijn stukje...je kunt het alleen lezen als je erop reageert.
Ik moest lachen dat je neuriet n.l. maar dat is hier niet meer te lezen!!.

Groetjes Conny

Martina schreef op woensdag 29 april 2009, 12:37:


Heel goed gedaan Martina,wat moet dat een rotgevoel zijn geweest voor dat dier...tintelingen net zoals bij ons als je te strakke schoenen of schaatsen ofzo hebt aangehad en dan nog wel paar dagen achter elkaar.
Te hopen dat het dier er niets aan heeft overgehouden!
Ben met iemand een keer bij een pony gaan kijken die te koop stond.
Allemaal witte strepen van wit haar van boven naar beneden over de zwarte onderbenen.
Ja ,dat hoorde zo en was een natuurlijk apart kleurenverschijnsel?!.
Er kwam toen iemand van die stal vertellen dat de benen ooit te stak gebandageerd waren en de haren telkens wit doorkomen ,ze liet foto's zien van voor die tijd van de pony in de lessen en toen was het nog normaal.
De persoon heeft het dier toen niet gekocht .
Als ik toen al grond had gehad had ik het dolgraag willen hebben ...maarja!

Groet Conny