Ulrike schreef op maandag 20 april 2009, 0:54:


Wat een treurig verhaal, zeker ook voor eigenaresse. Ik denk ook dat het erg moeilijk zal worden voor de oudste, wie heeft er zoveel ruimte, tijd, rust, geduld en geld. Voor het jonge paard is meer kans, die is helemaal gezond?

clarissa ruijgrok schreef op maandag 20 april 2009, 10:22:


De jonge is inderdaad geen probleem, volledig gezond, degelijke opvoeding gehad. Die verwaarlozing en mishandeling ga je bij hem vlug terug weg krijgen (allee, dat blijft natuurlijk een trauma) maar ik bedoel dat er met hem gewoon gewerkt kan worden en dat hij terug een paard kan worden.

De 8-jarige is eigenlijk minder 'gevaarlijk' als de zoon. Hij is nu in zichzelf gekeerd, uiteraard ook door zijn handicap maar de eigenares kon al geweldig veel met hem doen. Rijden ging ook met hem, wel bitloos.

Over euthanasie hebben we het ook al gehad. Het erge is gewoon dat als A. niet ziek gevallen was zijn leven geen probleem was. Hij is blind maar werd meer en meer terug een paard. A. hoopt gewoon dat er iemand op de wereld is die door Ingenioso zijn problemen kan kijken. Zij voelt zich ook enorm schuldig dat ze dit haar paarden heeft aangedaan.

Euthanasie staat nog steeds open maar dat is onze laatste optie. We hopen gewoon dat er ergens een weldoener is

Ulrike schreef op maandag 20 april 2009, 11:08:


2 jaar geleden ving ik 2 hoefbevangen hengsten op, ik heb ze nog, helaas heb ik ze nooit kunnen plaatsten en de hoop daarop heb ik allang laten varen. Het gaat nu goed met ze, maar ze zijn allebei gehandicapt. Het is echt een hele klus erbij en soms weet ik niet of ik er goed aan heb gedaan ze te in leven te houden. Ik ben er nog niet uit en dat zal tot de laatste dag zo blijven. Ik hoop dat je nog iemand zoals A voor ze kan vinden.

Ulrike schreef op maandag 20 april 2009, 11:08:


Dag Ulrike ,

ik zal hier je vraag maar beantwoorden zeker . Ik ben ook de laatste tijd véél voorzichtiger geworden met de opvang of adoptie van paarden en DAT omdat ik een paar keer serieus met mijn neus op de feiten werd gedrukt .Mijn BWP'er staat hier nu ruim 3j en nog altijd staat hij niet op mijn naam en zie ik de vorige eigenaresse niet meer !Alle kosten (is een koliekerig type) zijn voor mijn rekening maar ze weigert hem op onze naam te laten zetten ! Als ik alle kosten inbreng is dit paard al vijf maal van mij maar tja het staat niet OP papier .Dus als ik nog een hengst erbij neem zal hij van mij worden, ook officieel wel met de belofte hem niet te verkopen maar op te leiden als rijpaard . De blinde vader zou ik laten castreren als ik jou was en proberen in een groep te integreren een kleine vier tot vijf maand na de castratie . De zoon zou ik in een hengstegroep integreren en laten uitgroeien tot een goed rijpaard .Nu ,de reden waarom ik de blinde vader zou laten castreren is simpel !Het zou voor hem de enige weg zijn om enigzins een kuddebestaan te leiden in alle rust !Tussen mijn mannen kan ik hem "zo" niet tussen zetten want ze maken er kipkap van , de driejarige zou wel enkele tikken krijgen,onderaan de ladder belanden en zo zijn sociaal leven kunnen opnemen en proberen "na enkele jaren " een plaatsje hoger te raken .

Ze hun ganse leven samen laten staan zou voor de kleine niet zo'n goed idee zijn aangezien hij de non sociale capaciteiten van zijn vader gaat copieren en je zo dus probleemhengst nr 2 creeert :)* .

Verder denk ik dat je ze apart beter zal kunnen plaatsen dan samen en ze eigenlijk betere kansen gunt !
De houten omheining oplossing werkt maar zover als dat de opvang grond genoeg heeft om dit te kunnen realiseren !Eén weitje afspannen gaat het niet halen want je kan hem er niet jaar in ,jaar uitlaten opstaan,zeker niet als je hem in een groep kan integreren (krijg je modderpoel/zandvlakte zonder gras ) dus je spreekt al over één hectare in stukken verdelen en DAT is een serieuze kost aan hout (maar daar heb je een oplossing voor gevonden blijkbaar
Ik kan je verzekeren dat het geen makkelijk opgave zal zijn om deze twee heren te plaatsen maar wil je al wel deze "halve" oplossing aanreiken .
Als afsluiter wil ik me achter de mening van Piet/Joop plaatsen ! Mensen die zich openstellen als opvanger van paarden (dieren in het algemeen) kunnen zelf serieus in de problemen komen als ze ALTIJD hun hart laten spreken .Wij moeten soms tegen onszelf beschermd worden op dit vlak !Gelukkig is de dikwijls een nuchtere partner of vriend die ons is met de neus op de feiten drukt Je wil echt niet weten welke opvang van paarden ik al heb gezien waar de uitbaters elke maand moeten gaan bedelen voor hooi bij leveranciers waar ze duizenden euro's schuld hebben !! En zo kan een weldoener van vandaag een verwaarlozer van morgen worden , en in die val zijn der al véél getrapt hoor !

joop schreef op maandag 20 april 2009, 11:28:


Hoop ik ook. Ik weet wel dat het kan. Onze VZW-merrie Topaze is ook blind en is samen met haar maatje geplaatst bij een gezin. Voordeel is wel dat het merrie's zijn. Ze galoppeert, crosst, doet onnozel en lijkt geen problemen te hebben met haar handicap. Zij is wel geleidelijk aan blind geworden door maanblindheid.
Het is gewoon de combinatie van trauma's, hengst en blind dat het zo moeilijk maakt, denk ik

Knip
eddy DRUPPEL schreef op maandag 20 april 2009, 12:23:


Hey Eddy, bedankt voor je interesse. Ik hecht nl veel belang aan je visie.
De paarden staan niet onder VZW-contract. Ik probeer enkel te bemiddelen voor A omdat ze het zelf niet kan door haar gezondheid. Maar dit zijn geen adoptiepaarden. Het is echt de bedoeling dat je zelf eigenaar wordt omdat A niet meer kan. Ze wil wel zeker zijn dat ze niet doorverkocht worden en niet naar de slacht gaan.

De houten omheining is inderdaad een kostelijke onderneming maar via sponsors, activiteiten, evenementen en goede contacten is dit haalbaar. Onze werkgroep is het er over eens dat de kosten voor de omheining een nieuw leven voor de 2 niet mag benadelen.

Ik sta ook achter de mening van Piet, Joop en zoveel anderen. Ook wij (Horsetopia) moeten telkens opnieuw wikken en wegen. Je moet inderdaad ergens stoppen. Wij hebben ook een grens. Vol is vol. Spijtig maar het gaat niet anders...

Maar Eddy, ik begrijp je niet volledig, denk ik... Ik heb het gevoel dat je de blinde hengst wel ziet zitten, klopt dat? Of lees ik meer dan wat er staat

Ulrike schreef op maandag 20 april 2009, 12:56:


Pfff... is me in ieder geval gelukt binnen te komen.. rest begrijp ik nog niet veel van. Het verhaal is niet helemaal correct.. maar dat komt door watmiscommunicatie omdat ik een tijdje 'eruit' ben geweest voor behandelingen ed. en niet op de site was waar ik het probleem in het kort had aangekaart. Probleem is dus NIET mijn ziek zijn;ze waren daarvoor al weg gestuurd op de stal waar nu de anderen van mij nog staan.Probleem is dat ik van anderen afhankelijk ben endie zich dus blijkbaar regelmatig niet aan de afspraken houden.. Ik had duidelijke afspraken met deze stal toen ik een paar mishandelde paarden uit Andalucie naar hier liet komen. Ook mbt de omheining. Daar wilden ze ze echter niet aan houden en ook niet aan afspraken mbt buiten zetten... Dus dat het op die manier niet goed zou gaan, wiat ik vantevoren wel. Was alleen niet tegenin te praten en zelfs na de 1e keer door de stoomdraden en in de sloot viel er niets te veranderen. Na de 3e keer moesten ze binnen een paar dagen weg en zijn ze naar een vriend met een spaanse stal gegaan, die ik al een tijd kende en dus ook vertrouwde.
Ingenioso is een goedgekeurde PRE dekhengst en dat was voor de eigenaar de enige reden om hem te hebben. Hij heeft dus eigenlijk altijd alleen gestaan op een klein stukje land, alleen en zonder menselijk contact ook. Werd hooi in gekiept en door de nooit bekapte hoeven kon hij toch nauwelijks lopen, dus behalve zijn neus zag hij er nog niet eens zo slecht uit..
Hij was daar een veelgevraagde dekhengst en dat waren de enige momenten dat hij mensen en andere paarden(de merries) zag. Omdat hem verder niets geleerd was deden ze hem een gekartelde ijzeren sereta aan (dus zijn neusbot was behoorlijk diep aangetast toen hij hier kwam en haaft lang geduurd alvorens het enigzins genezen was;blijft wel een gevoelig punt(. Was hij dan nog niet te houden dan werd hij goed vastgebonden met zijn hoofd omlaag en met ijzeren staven geslagen om hem gehoorzaamheid bij te brengen. Ik vermoed stroomstaven, want hij heeft een echt onverklaarbare angst voor stroom. Door die slagen is hij blind geworden.
Zijn hoorn -en netvlies zijn echter niet aangetast, dus ik ben vrij snel met cranio-crasaaltherapie begonnen..toen hij wat 'geaard' was bij ons. De 1e sloeg al aan... dus hij is niet meer 100% blind;kan licht en donker weer onderscheiden, witte dingen soms ,grote obstakels.. .denk dat er nog meer inzit(osteopaat ook), maar sinds ze naar die 'vriend' zijn gegaan heeft hij alle afspraken tot behandelingengesaboteerd en het geld in eigen zak gestoken.
Heb hem voor veel geld vrij moeten kopen;want die man wilde zijn makkelijke bron van inkomsten natuurlijk niet kwijt. Zo'n 2 jaar geleden kwamen ze dan bij mij. Ging allemaal prima. Meteen in open stallen naast zijn zoon en samen op het land. Helaas dus met stroomdraad. Maar de afspraak om de hengsten 'smorgens op het land te zetten kwamen ze nog wel na. Beide niet gewend aan een halster en een samel lang pad langs stroomdraden..dat moest gewoon met 2 man voor de veiligheid en 'smorgens had ik geen hulp. "s middags of 's avonds haalde ik ze met mijn dochter naar stal;poetsen, knuffelen, eten etc..
Als Ingenioso te lang op het land is raakt hij overprikkeld door de geluiden en gaat op een gegeven moment echt op 'scherp' staan, dan moet hij naar stal. Heb paarden ook liefst 24/7 buiten,maar dat lukt niet met hem. Ook niet indien hij is geruind denk ik,zover ik hem nu ken..en dat is toch aardig goed. Waar hij nu staat is dat hetzelfde. Hij heeft dan gewoon even de veilige bescherming van 4 muren om zich heen nodig om alles los te kunnen laten.Poetsen, knuffelen,spelen,praten met hem geniet hij allemaal van. Letters zijn op.. ppff.. zo verder..

Ulrike schreef op maandag 20 april 2009, 12:56:


WAT DOE IK FOUT??? Stond: bericht geplaatst..de letters waren op,maar mijn verhaal nog niet af. Nu is het dus WEGGGG..Had dus alles uitgelegd t/m dat alles probleemloos verliep zolang dei mensen waar ze gestald waren ze 's morgens op het land zette en ik ze er 's middags en later 's avonds naar binnen haalde . Ingenioso geen hengstengdrag vertoond, dus gewoon in een simpele open stal lekker daarna tot rust kon komen;want hoefde hij niet meer op te letten op alle geluiden. Het is een grote knuffel die al vanaf dag 1 graag wilde leren en ongelooooooflijk gelukkig is met alle aand8 die hij krijgt. Leert snel. Dus alle basisdingen had hij zo spelenderwijs door. Vond hij wel interessant. Aan de longe voelde hij zich echt vrij.. dan kon hij lekker galopperen zonder bang te hoeven zijn ergens tegenaan te lopen. Dus lekker even niet zo voorzichtig. Eigenlijk vond hij alles wel goed;als je hem gewoon liet horen waar de afrastering zat, de deuren(kloppen),alles even liet betasten en ruiken voordat je iets ging doen ermee. Allemaal interessant en geen enkel probleem. Was gewoon te houden met een halster met bontje. Dus GEEN probleempaard en zeker geen paard dat uit zijn lijden moet worden verlost,want hij genoot!
Met een maand of 2 heb ik hem spelenderwijs onder het zadel gebracht. Mocht ook geen naam hebben;want heb je zijn vertrouwen eenmaal,dan vindt hij alles okay.. Was in een paar uurtjes gebeurt,moest enkel later de hulpen erbij leren;maar..hij leert graag en snel. Dus is gewoon een superrijpaard. Hij loopt nu spaanse dressuur. Maar denk niet dat hij dat echt leuk vindt. Zeker al die zooi op en om hem niet.Ik heb hem niet bitloos gereden,wel op halster eens. Maar wilde liever geen druk op zijn neus.Wilde met hem verder met leren bitje,zonder neusriem eigenlijk. Heeft niet meer dan dat nodig. Het is een superpaard om bv het bos mee in te gaan..want hij verrouwt je compleet en vindt onder het zadel nog leuker dan aan de longe. Verder absoluut NIET schrikachtig,dus ook daar voorzie ik geen problemen in. Als je met hem bezig bent vergeet je absoluut dat hij blind is. Hij is overigens net 8 geworden dus voor een PRE nog niet volwassen en staat in nederland (want woon niet in Belgie..,maar dat is geen probleem).Zijn zoon Nolasco is zijn maatje. Net als de moeder (dus ook zwaar mishandeld)van Nolasco (heb dus meteen een heel gezinnetje over laten komen), nu onafscheidelijk is van mijn ruin.. In moeilijke tijden bij elkaar gezet;dat schept een sterke band. Daarom wil ik ze samen laten. Ik haal mijn merrie en mijn ruin ook niet uit elkaar. Nolasco is zeker geen probleempaard: een grote 'will to please' .Pas 3 geworden en naar mijn maatstaven al teveel training gehad.Is helaas door die 'vriend' verknald. Maar had hier al een gedegen training in alle basisdingen gehad + schriktraining, dus dat heb je in een maandje weer okay.. Ben echter niet zeker of hij hengst kan blijven bij zijn vader. Als hij daar nog lang moet blijven ga ik hem laten ruinen, want ze steigeren nu tegenover elkaar en vind dat gevaarlijk voor een blinde hengst. Maar zelf een ponyhengstje is zo daar; maw: die kan kan gewoon geen paarden opvoeden of vind het mss zelfs wel 'stoer'.(Hoop niet dat hij dit allemaal kan lezen.. oops.zoang ze daar staan). Nolasco kan gewoon met een jaar of 5 onder het zadel ook.. en zal als rijpaard voldoende met anderen in contact komen.Als ruin zal hij zeker geen problemen geven(is echt een erg makkelijk paard)en denk dat ook Ingenioso buiten de wei gewoon met andere paarden kan.. Maar IN de wei wil ik de vriendjes samen. Ik kan ze dat niet geven;heb geen eigen land.Dat is de enige reden. Uiteraard mogen ze ECHT weg voor een goed tehuis. Op naam,onder voorwaarden...

Als je de beschikking over een weiland zou hebben, zou je ze dan nog weg doen?

Anja Seijn schreef op woensdag 22 april 2009, 0:34:


Volgens mij schreef ze ergens dat de hengst niet permanent buiten zou kunnen omdat hij dan flipt en de tijdelijke beschutting van een stal nodig heeft...

Wil schreef op woensdag 22 april 2009, 1:28:


Ik heb 4 stallen die niet gebruik worden!

Ulrike schreef op maandag 20 april 2009, 0:54:


Beste Ulrike!
In hoeverre ken jij de eigenaresse en haar vriendin?
Ik ben er inmiddels wat dieper ingedoken en heb contact via MSN met zowel de eigenaresse als telefonisch haar vriendin.
Laatstgenoemde regelt alles maar heeft de eigenaresse ook nog nooit gezien! Op een ander forum ('t Balingehof) is door één van de forumleden jouw oproep geplaatst. Dit heeft een aantal verontrustende reacties opgeleverd. Zo zouden de foto's van deze paarden al langer over het internet verspreidt worden en er blijkt, indien er hulp wordt aangeboden, geen enkele afspraak mogelijk te zijn in verband met ziekte.
Nu heb ik hulp aangeboden gekregen van een forumlid van dit forum om met de eigenaresse te gaan praten om te bezien wat de mogelijkheden zijn. Ik ben voornemens, al voor ik andere mensen in een misschien niet bestaand verhaal betrek, eerst de paarden op te zoeken. Ik ontvang straks een bericht waar de paarden sta. Ook heb ik een telefoonnummer van de eigenaresse en die ga ik vandaag ook bellen en misschien wel gewoon bezoeken.
Wat weet jij exact over dit verhaal voor we met z'n allen tijd en energie steken in iets wat in mijn ogen gaat ruiken naar zwendel (fondsen werven etc.)? Als blijkt dat dit wel een echt verhaal is ben ik de eerste die een gedeelte van het weiland wil opofferen, laat dat duidelijk zijn (ik had de omheining al uitgezocht en contact met de leverancier opgenomen).
Ik ben 100% integer en verwacht dat van andere ook, misschien naïef dat zou triest zijn. Maar duidelijkheid van jouw zijde zou ik bijzonder op prijs stellen.
Groet,
Anja