Eva Saegerman schreef op zaterdag 4 april 2009, 15:00:


Tja, dat maakt het nóg moeilijker.

Punt is, dat je bij een shetlander (en de meeste koudbloeden) heel erg op moet passen met snel afvallen. En dat gaat gebeuren als je hem minder (misschien maar de helft?) voert. Het vet mobiliseert dan en komt min of meer in klonters in het bloed terecht, met alle gevolgen van dien.

Gestrest gras is, voor zover ik weet, nog slechter dan lang gras. Zit naar verhouding meer suikers in.

Ik heb geen idee hoe het met de suikers in voordroog zit, maar daar zou ik eerder voor kiezen dan voor gras op dit moment. Door de vorst/kou 's nachts en het goede weer overdag is gras nu m.i. echt niet gezond voor een bevangen pony.

Onze Willem is ook heel snel bevangen van het voorjaarsgras. Onze fjorden krijgen dan nu ook nog steeds hooi. Ze gaan 's middags twee uurtjes het land op en that's it. Mocht ik het idee hebben dat Willem wat stijver wordt, gaan ze helemaal het land niet meer op.
Waar ze de rest van de tijd lopen is gewoon helemaal geen gras. Het voelt soms wat zielig, hoor, maar het is voor Willem gezonder.

Groet, Els.

Palmans schreef op zaterdag 4 april 2009, 15:09:


Beste meneer Palmans,

De haflinger wordt 3 en daarom werd het dus hoog tijd een zadel aan te schaffen?

Misschien is het verstandig om deze site eens helemaal door te lezen, ook waar het het beleren van paarden betreft. Er staat heel veel (gratis) info op, zeker heel belangrijk voor de startende paardenliefhebber.

Een paard, ook een haflinger, is pas uitgegroeid als hij zes of zeven jaar is. Voor die tijd zijn de groeischijven nog niet allemaal gesloten en is het niet echt gezond voor hem om hem al onder het zadel te gaan belasten.
Zadelmak maken is vroeg genoeg in het 4de of 5de levensjaar. Voor die tijd kan je beter grondwerk met je paardje gaan doen en lekker veel met hem wandelen.

Met vriendelijke groet,

Els Kleverlaan.

Britt Claeys schreef op zondag 5 april 2009, 23:16:


Het is zo moeilijk die eerste weken. En het is zo herkenbaar dat de geluiden er gewoon lijken te zijn. Soms zie je haar zelfs uit je ooghoeken staan, of je mist haar opeens ontzettend als je thuiskomt en zonder nadenken verwacht dat ze er staat.

Wat mij heel belangrijk lijkt bij een nieuw paard is dat het gezond is. Ik heb ook jaren met Froukje aangemodderd en ik had daar het laatste jaar ook nog een hond bij die heel ziek werd en veel verzorging nodig had.
Vorig jaar ben ik ze kort na elkaar kwijt geraakt. Deze winter voor het eerst sinds lang paarden zonder problemen. En dat is zo heerlijk. Niet meer hopen tellen, niet meer kijken van loopt ze nog wel goed, geen angst meer met hooi voeren dat ze er verstopt kan raken.

Het zorgen voor een ziek dier vreet energie. En als ze er niet meer zijn val je in een gat. Maar na een tijd leer je weer genieten.

Veel succes met het zoeken naar een nieuw paardje. Leuk idee meteen een maatje erbij!

Groetjes, Els.

Wil schreef op vrijdag 10 april 2009, 13:12:


Pfff, bevestigd dan ook weer mijn vermoedens, hoewel het natuurlijk nooit meer te bewijzen is...

Een flink aantal jaren terug kreeg ik van de da een revolutionaire wormenkuur (weet niet meer welke), waarmee ik de paarden nog maar twee maal per jaar hoefde te ontwormen. Enkele dagen na toedienen kreeg Fjordson koliek en is daaraan overleden.
Bij kennissen van me kreeg een van de paarden ook koliek een paar dagen na toedienen van deze kuur. Ik legde de link met de wormenkuur, maar volgens da was dat onzin.
Fjordson was tot dan toe altijd keurig ontwormd en ik liet ook af en toe wormeitelling doen, dus lijkt me sterk dat hij ontzettend besmet was. Hij was totaal niet koliekgevoelig, had het nog nooit gehad in tegenstelling tot Froukje, die geregeld koliekerig was.

Moeten we dus wel degelijk mee uitkijken, met dat ontwormen...

Els.