van lennep schreef op zondag 29 maart 2009, 14:45:


Paarden blijven nu ook ni mooi proper hè en das nefast voor plakkers. Heb je eerst het gedeelte waar je het op geplakt hebt proper gemaakt?
Jeuk is erger dan pijn, anders krabt ge het ni kapot hè. Ik heb ooit eens een allergische reactie gehad van crème voor mijn gezicht. Ik stond ineens op met een opgeblazen roodachtig gezicht vol blazen en jeuken dat da deed! Man, da was ni normaal. Ge moet dan veel discipline hebben om ni te krabben zenne. Na dag 3 kon ik mij ni meer houden en het deed zoooo goe. Alleen had ik daarna een gezicht vol korsten
Ik heb zelf liever pijn dan jeuk, zeker weten.

AMA schreef op zondag 29 maart 2009, 15:05:


Ik ga toch is proberen om zo'n broek ineen te knutselen. Waarschijnlijk zal het geen lang leven beschoren zijn maar ik wil het wel proberen.
Hoe juist weet ik nog ni precies maar 't zal zoieso een grappig zicht worden

Caatje schreef op zondag 29 maart 2009, 19:00:


Merci voor de tip!

AMA schreef op maandag 30 maart 2009, 12:10:


Ik heb al een heel lijstje met ideetjes en heb gisteren van Wil nog een heel goede site over oliën gekregen. Die ga ik eerst is doornemen en dan bel ik naar de DA.
Nobody opsluiten is (zelfs al zou ik het willen maar da wil ik ni want in een stal zitten toch ook vliegen en ik kan hem toch ni hermetisch opsluiten zeker, het dutske) geen optie want mijn stallen zijn niet bestendig tegen Nobody zijn wil om buiten te staan
Vroeger was ik er altijd bij als de smid kwam maar één keer kwam het zo slecht uit om af te spreken dat ik zei dat hij mocht komen terwijl ik er ni was, hij kwam al een tijdje en hij was goed met de paarden + ik heb brave paarden om te bekappen en ze laten zich goed vangen. Ja tarara, Nobody vond het blijkbaar ni leuk dat een 'vreemde' zijn merries uit de wei nam en hij was zo onrustig zodat de andere paarden ook onrustig werden en de smid ni meer op een ontspannen manier kon bekappen. Hij besloot om Nobody dan even in de stal te zetten waar hij nog steeds de andere paarden kon zien, in de hoop dat de rust terugkwam. Tja, Nobody is heel kalm geworden met ouder worden maar zijn willeke komt af en toe nog boven. Het stond hem ni aan, hij wou naar buiten op de wei mét zijn merries en hij is uitgebroken, staldeur kapot. Hij wil echt ni binnen (en ik kan hem het ni kwalijk nemen), had ook een reeks van stalondeugden toen hij nog op stal stond. De smid verschoot trouwens want hij was anders zo braaf, ik moest lachen want dit was typisch Nobody
Het gaat mij ook over de levenskwaliteit en ni de kwantiteit, we proberen iets te vinden maar hij moet gelukkig zijn.
Nog over het broekje: hoe meer ik erover nadenk, hoe moeilijker ik het vind om iets te realiseren dat comfortabel en effectief is. Ik ga eerst die oliën is bekijken, dat lijkt me een goed plan.

ElkeW schreef op maandag 30 maart 2009, 18:34:


Een soort van rokje
Ik lag je idee ni uit zenne maar ik zie hem al staan met een strooien rokske en een bloemenkrans rond zijn nek.
Ik vind jullie meedenken lief, zelf had ik nooit zo'n lang lijstje kunnen maken, dit komt er ook mee op, thanx!

Ik ben vandaag bij mijn DA geweest. Tja, zij wist eigenlijk ook ni goe wat te doen, ze heeft zo'n gezwel op zo'n plaats nog nooit eerder gezien en kan mij geen pasklare antwoorden geven.
Wat zij zou doen, is zilverspray spuiten op het gezwel. Dat houdt ni echt de vliegen weg maar ze komen er wel minder op af, het is bacteriewerend en wondherstellend.
Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik met mijn handen in het haar zit eerlijk gezegd.
Ik denk dat ik eerst die zilverspray ga proberen, het blijft ni plakkerig zodat er ook geen zand in kan gaan plakken.
Hoe meer ik aan de broek denk, hoe moeilijker het me lijkt om het te realiseren. Er moet dan ne serieuze koker van gaas aan maar als hij gaat liggen en terug wilt opstaan, kan het goed zijn dat hij er trapt en dat alles kapot scheurt, das nog maar één van de bedenkingen die ik heb. Een rokje lijkt me iets gemakkelijker. Ik dacht om een zachte longe te gebruiken, daar een grote lus van maken met frennekes aan. Volgend probleem is dat het op zijn plaats moet blijven. Wat denken jullie van een grote lus die aan de lus met frennekes hangt? Die moet dan langs de binnenkant van zijn 2 achterbenen en dan over zijn staart, daar hangt het dan weer vast aan de lus met frennekes.

AMA schreef op zondag 5 april 2009, 0:33:


Een andere bedenking bij een broek is dat er ook geen vliegen in mogen kunnen gaan, ergens moet het dus erg dicht bij de huid komen. Bij de koker zal ni gaan, de broek moet dus spannend genoeg zijn en goe kan da ni zitten volgens mij.

Hangt mss van paard tot paard af dat ze na een tijd minder prutsen aan dingen die ze aanhebben. Elk voorjaar bij het begin van de grote vliegenplaag, doe ik al de paarden een halster aan met frennekes voor ongeveer een week. Doe ik het ni, dan krijgen ze dikke traanogen. Als ik dit wel doe, hebben ze er eigenlijk heel de zomer zo goe als geen last van. Maar elk jaar moet ik wel nieuwe frennekes kopen want ze overleven die week ni allemaal en ik naai ze zelfs preventief vast aan een halster. Bij Jean mogen de frennekes zelfs ni te lang zijn want zij trekt die één voor één uit met haar lippen
Soraya vindt het ni zo erg, bij haar blijven ze mooi op hun plaats. Maar bij de rest denk ik ni dat ze het zo gewoon worden zodat ze er ni meer aan prutsen. 't Is alle dagen een aantal keer op zoek gaan naar die frennen, maar ja, 't is voor hun eigen goe.

marianne laenen schreef op zondag 5 april 2009, 8:41:


Heb je iets in gedachten?
Ik wou wel zo'n frennekes gebruiken die je ook normaal voor de ogen hangt, kheb der nog wel wa liggen.

veb schreef op zondag 5 april 2009, 13:22:


Kijk veb, ik ben het ook met de rest eens en heb je al eens gezegd: waarom niet een goede plek wat verder weg waar er voor je paard gezorgd wordt en waar hij in groep kan staan? Al de tijd die je nu aan verzorging kwijt bent (en geloof me, dat is meer dan grondwerk, rijden of wat dan ook), heb je nu extra (om een aantal keer per week over en 't weer te rijden bijv). Later kan je paardje dan mss wel dichterbij komen te staan, wie weet?
Ik kan er wel inkomen dat je denkt dat je goed doet want je paard staat immers geen 24/24 op stal maar het is echt beter dat je paard buiten kan blijven met gezelschap!
Ik neem even mijn pony als voorbeeld. Blackske stond ook op de manege toen ik hem net had en hij heeft 5j op stal gestaan nadat ik hem gekregen had. Voor de meeste mensen was het een raadsel waarom ik holderdebolder verliefd op hem was geworden want hij was helemaal niet het knuffelpaardje waar elk pennymeisje van droomt. Hij was héél zuur en in het begin heb ik zijn tanden meerdere malen gevoeld. Bij het rijden stormde hij altijd weg en ineens kwam daar het steigeren nog bij. Toen ik ging verder studeren en ik besefte dat ik minder tijd voor hem kon vrijmaken waardoor hij te veel op stal stond, heb ik hem verhuisd naar de wei van de manege. Hij werd een totaal ander paard!! Hij kwam naar me toe met zijn oren naar voor (kviel bekan achterover van't verschieten ) en hij zocht mijn aandacht op een lieve manier. Sinds dan heb ik beseft dat Blackske gewoon erg ongelukkig was en ik besloot dat geen enkel paard van mij ooit nog op stal hoefde te staan. Jeanneke en Soraya zullen zich ook wel schikken om terug (gedeeltelijk) op stal te staan maar het wil ni zeggen dat ze het 'ondergaan' dat ze gelukkiger zijn hè. Ik weet zeker dat ik ze daar geen plezier mee doe. Ik wil ook ni altijd in een éénpersoonsbed liggen/zitten/staan met tralies tot op het plafond, kpeins dak ook zou beginnen bijten
Verder over je gebrek aan tijd: reduceer eens de tijd die je spendeert aan tv kijken, terraskes doen, gaan rondkuieren in't stad, ... Verbazingwekkend hoeveel tijd te meeste mensen hier aan spenderen.
Paarden houden (ni op een stalleke hè) is een manier van leven, je leven draait rond hen. Kan ook ni anders want ze zijn afhankelijk van je. Maar je krijgt er veel voor terug, heel veel!
Ik hoop dat je vindt wat je zoekt maar denk eraan: liefde is je kunnen inleven in een ander.

Monique Meijer schreef op zondag 5 april 2009, 14:24:


Veel succes met je zoektocht Monique.
Het is moeilijk hè, maar binnenkort denk je aan Indy zonder die krop in je borst en je zal eerder een glimlach tevoorschijn toveren bij herinneringen dan tranen.