Piet schreef op maandag 2 maart 2009, 19:55:


???

Wat is het nadeel van vastmaken aan de onderkant volgens jou? Denk je dat je dan niet kan sturen? (Nog even afgezien van het feit dat het leidtouw bedoeld is als communicatiemiddel, en niet als dwangmiddel).

De onderkant lijkt me voor alle toepassingen beter. Je loopt zelden uitsluitend naast je paard. Mij lukt dat in ieder geval niet, met de wei opendoen en zorgen dat niet de hele kudde meegaat, niet door het poortje door (waarbij ik of het paard voor me uitstuur, of eerst zelf ga), langs de oprit van het huis (meestal tussen auto en muur door), etc. Met het touw aan de onderkant kan ik, afhankelijk van de situatie (aan welke kant zit de poortgreep van de weide?) aan alle kanten van het paard stuursignalen geven. Het lijkt me een buitengewoon onhandige toestand als je rechts van je paard terecht komt terwijl het leidtouw aan de linkerkant vastzit. Dan vervalt inderdaad alle normale communicatie.

En last-but-not-least: het verdient aanbeveling om regelmatig van positie (links-rechts) te wisselen. Tenzij je wilt dat je paard aanleert om altijd met zijn linkeroog jou in de gaten te houden, en dat je alle handelingen altijd links van hem verricht. Dan heb je daarna een goede reden om te veronderstellen dat alle paarden van nature scheef zijn.

Dit zijn dan nog maar een paar argumenten VOOR het vastmaken aan de onderkant. Weet er iemand ook nadelen aan deze positie?

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Piet schreef op maandag 2 maart 2009, 20:31:


Sorry, maar wanneer dit het geval is hoor je niet met je paard buiten een omheining te lopen. Niet met het touw onderaan, maar ook niet met het touw aan de zijkant.
Als je dit laat gebeuren ontbreekt er enig essentieel grondwerk. De oplossing zit hem niet in het naar je toesleuren van het hoofd, maar aan het wegdrijven van de achterhand. Daardoor draait het paard automatisch naar je toe. En, heel belangrijk: dit truukje werkt ook als je het touw loslaat, hebt laten vallen, of wanneer je het paard uit de wei wilt halen en er nog geen touw aan zit. Die achterhand hoort trouwens sowieso nooit ongevraagd jouw persoonlijke ruimte binnen te komen, voor voor de hand liggende redenen. Als een paard recht voor jou uitloopt kan het niet anders of hij gaat met zijn kont langs je heen. Als dat zo is dan ontbreekt er iets aan de opvoeding, dan moet je dat eerst fixen.
Verder hoort een paard te reageren op wiebelen met het touw, door achteruit te gaan, of op zijn minst af te remmen.
Al deze zaken zijn eenvoudig aan te leren, en naar mijn idee een vereiste voordat je met je paard aan de wandel gaat.
Eerlijk gezegd ben ik wat verbaasd om op dit forum te horen dat sommige mensen denken dat het leidtouw bedoeld is om met je paard te gaan touwtrekken, en dat aan de zijkant vastmaken beter is omdat je dan meer kracht kan zetten. Dat stadium zijn we inmiddels hopelijk toch wel gepasseerd dacht ik zo. Dat riekt mij iets teveel naar "met een bit met hefbomen kun je meer kracht zetten dan zonder hefbomen". Of ben ik nou de enige die dit ziet?


Dat bedoel ik dus...

Niet vergeten dan om ook werkhandschoenen aan te doen, want anders loop je het risico op brandblaren.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Piet schreef op maandag 2 maart 2009, 21:11:


In blinde paniek werkt niets meer, ook niet een leidtouw aan de zijkant. Het klinkt voor mij precies als de argumenten om hefbomen aan een bit te hebben: "ja, maar in paniek.... blah blah".
Mensen die met een bit rijden gebruiken dezelfde argumenten: "jah ok, een getraind paard kun je misschien wel bitloos rijden, maar tot die tijd... blah blah".


Het is jammer dat je niet ooit eens hebt geleerd om grondwerk a la Parelli te doen. Dat hoeft niet eens op zijn "Parellies" (sommigen doen dat met klikkeren) maar het is een taal die verbluffend handig en efficient werkt op de grond.

Dit hele hoofdverhaal werkt misschien leuk... totdat het paard te sterk is, het touw breekt, of er domweg geen touw aan zit (paard uit de wei halen). Heb je eenmaal geleerd te sturen met behulp van focus op de achterhand, dan maakt het geen bal meer uit of er nog een touw aan zit of niet. De meeste beginnende Parelli mensen kijken zeer op tegen het "liberty-gedeelte", maar ontdekken dan tot hun verbazing dat het touw weglaten niets voorstelt en het paard gewoon alles blijft doen.

Het achterhand wegdrijf principe is buitengewoon krachtig, en werkt veelal ook nog in paniek-situaties, waarbij je met touwtrekken al lang niets meer te vertellen hebt. Op dit principe is onder andere de one-rein-stop gebaseerd. Ook hier in de kudde zie ik dat "achterhand-wegdrijf-spelletjes" bij de paarden onderling erg stevig verankerd zitten. Het is niet het aanleren van een truukje, maar het benutten van een aanleg die het paard van nature al heeft.

Voor "noodgevallen" geldt hetzelfde als bij de discussie bit en bitloos: In een echt noodgeval helpt ook het zwaarste dwangmiddel niet meer, en de hele key zit hem in "prior and proper preparation".

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Spirithorses schreef op dinsdag 3 maart 2009, 0:29:


Ja ok, maar ik had het even over grondwerk, of nog specifieker eigenlijk: je paard te voet van A naar B begeleiden.


Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Inge Teblick schreef op dinsdag 3 maart 2009, 9:51:


Zoals ik al zei, als je denkt het touw aan de zijkant vast te moeten maken, dan ontbreekt er enig elementair grondwerk-inzicht. Een paard tegenhouden doe je niet door aan het touw te gaan trekken, met of zonder hefboomwerking, punt uit. Zoals Piet al aangaf is je positie ten opzichte van het paard cruciaal, nou kun je die positie min of meer corrigeren door het touw op een asymmetrische plek vast te knopen, maar beter kun je zelf zorgen dat je niet op een machteloze positie komt. Daar heb je een grondwerktaal voor a la Parelli, en je hebt bovendien je eigen voetjes. Ik mag aannemen dat het geen openbaring is dat je bij een wegschietend paard niet mee gaat rennen in zijn richting (hoewel, als je denkt een touwtrekwedstrijd te winnen denk je misschien ook wel een hardloopwedstrijd te kunnen winnen ), maar haaks op zijn richting wegbeweegt. Op die manier blijf je het paard altijd voor, en uiteindelijk cirkelt hij dan om je heen: Hij rent, jij staat stil, het touw staat haaks op het paard. Vanuit die positie heb je alle controle en kun je je paard laten uitkuren, of je drijft zijn achterhand weg waardoor hij met zijn neus naar je toedraait. Crisis opgelost.
Uiteraard moet je touw daar dan inderdaad wel lang genoeg voor zijn.

Ik heb nog nooit met het Arabieren-spul hier, en veulens enzo, een situatie gehad waarin het paard voor me uit wegrende en ik moest gaan skieen of touwtrekken. En geloof maar dat er in die jaren heel wat aan "paniek"-reacties zijn geweest hoor! Of gewoon een hengst of veulen die vreselijke haast kregen om naar de merrie te gaan. Altijd is door alertheid en kennis hoe je een paard bestuurt de situatie om te zetten in een "circling game". Dan heb je een stuiterend paard om je heen, maar zonder gevaar voor losrukken. Ik moet het eerste paard nog tegenkomen dat zich los weet te rukken.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Piet schreef op dinsdag 3 maart 2009, 9:32:


Ik wil het jou wel eens zien doen, een merrie hier uit de wei halen, glibberige ondergrond, een hengst die er bovenop wil springen, en een veulen dat graag mee wil. Poortje open doen, merrie erdoor laten en ondertussen met de poortgreep strak houdend beletten dat er paarden onbedoeld mee naar buiten glippen. Merrie wil doorlopen, maar jij moet ondertussen ook nog een paard terugsturen en het poortje dichtdoen.
Ergens zal er in dit verhaal iets foutgaan. Wat?

Zodra het gewenste paard door het poortje is moet je het betreffende paard omdraaien, want anders wordt het skieen, of de merrie slaat uit naar de hengst en jij staat er tussen. Met de merrie omgedraaid kun je de poortgreep dichtdoen. Maar nu zit het touw aan de verkeerde kant! Als de merrie nu nog 1 stapje doordraait en dan wegwil, dan kom ik in een situatie waarin de teugel links vastzit en ik schuin rechts achter het paard sta. En dat is pas een benarde positie!

Jouw gesuggereerde oplossing: "de juiste positie is one click away". Probleem alleen is dat ik op dit moment een leidtouw, EN een poortgreep in mijn handen heb. Nog afgezien dat ik het moment waarop de wei nog open is en er drie dansende paarden rondom me staan niet het meest geschikte moment is om aan een halster te freubelen, vinden onze paarden het ook absoluut niet prettig als ik de poortgreep vlak naast hun hoofd hou (en dat wil ik eigenlijk ook wel zo laten).

Gevolg: Merrie maakt gebruik van de onhandigheid om weg te schieten, veulen en hengst denderen het hek door erachteraan, en jij blijft gewikkeld in afrastering en leidtouw achter...

En dit was alleen nog maar de weide-ingang! Dan volgen nog de poort, de nauwe ruimte tussen auto en muur, etc.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Sandra Radecke schreef op dinsdag 3 maart 2009, 10:09:


Dat lijkt me dan inderdaad een beter plan. Nou weet ik niet hoeveel jodium of cobalt de paarden teveel binnenkrijgen; ik denk dat er een ruime marge omheen zit. Van teveel jodium ontstaan inderdaad wat vervelende dingen, maar over de gevolgen van een teveel aan cobalt is mij niets bekend.


Het enige mineraal dat eventueel "heftigheid" kan veroorzaken is jodium. Maar ga niet denken dat ieder paard dat "heftig" is waarschijnlijk een overschot aan jodium heeft, want meestal ligt de oorzaak van heftigheid heel ergens anders. Van de meeste mineralen merk je niets tot weinig als je paard er een teveel aan heeft; het geeft alleen maar schade aan weefsels.


Oh. Het zou best kunnen dat er in zeeland sowieso al meer jodium in de grond zit. Heb je een gewas- of grondonderzoek laten doen?


Dat lijkt me wat veel.


Het kan goed zijn dat minipaardjes een afwijkende behoefte hebben. Dat de mineralenbehoefte lineair blijft verlopen met een veranderend lichaamsgewicht is niet zo waarschijnlijk; dat zal vooral goed kloppen bij de middenmoot.

Verder is de natriumbehoefte van paarden zeer individueel verschillend, en afhankelijk van vele factoren die niet in een voedingscalculator te gebruiken zijn (zoals vachtdikte e.d.)

Zolang je paarden het goed doen zou ik me niet al te veel zorgen maken over punten en comma's. Laat wel je hooi / gras controleren om te zien of het geen grote manco's vertoont.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Piet schreef op dinsdag 3 maart 2009, 10:51:


Als jij je paarden leert te gedragen hoeft het touw ook niet meer aan de zijkant vast te maken "om meer controle te hebben".

Het ging er nou net om, wat is de handigste plek om het touw vast te hebben, als het paard "zich niet gedraagt"?

Daarbij heeft het niet zoveel met "zich gedragen" te maken; een kudde met veulens, merries en hengsten is nou eenmaal veel dynamischer dan een kudde bestaande uit twee ruintjes. Dat laatste is inderdaad een kwestie van opvoeden. In het eerste geval heb je te maken met veulens die hun moeder achterna willen, een hengst die zijn merrie "richting de concurrentie" ziet verdwijnen, een moeder die haar jong tegen de hengst wil beschermen, etc. Daar kun je gedeeltelijk in opvoeden, maar voor je zover bent dat een veulen de moeder schouderophalend laat weggaan, de hengst rustig aan de andere kant van het weiland blijft terwijl "zijn merrie" wordt weggehaald, etc. ben je heel wat tijd kwijt. Te veel tijd om ondertussen steeds maar weer het leidtouw van links naar rechts en weer terug te klikken.

Maar het grootste probleem in dit verhaal zit hem bij mij toch in het feit dat de touwpositie asymetrisch wordt gemaakt "om meer controle te hebben". Dit zijn nou net de argumenten waarin we bij het bitloos rijden e.d. zo tegen moeten strijden. Het gaat niet om controle, het gaan om kennis en behendigheid om zonder machtsmiddelen en touwtrekkerij toch voor elkaar te krijgen wat je wilt hebben.
En als we dan zover zijn dat we zonder machtsmiddelen kunnen rijden, hebben we ineens wel een machtsmiddel nodig op de grond?

Wie was er nou eigenlijk ook al weer vies van druk, in welke vorm dan ook? Daar past het hele "arm maal kracht om meer te vertellen te hebben als je paard ervandoor wil gaan" toch helemaal niet bij? Je kan beter dan dat, Piet!

Daarbij, hoeveel centimeter verschil zit er tussen het halstertouw links, of in het midden vastknopen? 5 cm misschien? EEN aarzelend stapje opzij is al meer dan dat! Die 5 centimeter is peanuts als je zelf de juiste beweging maakt.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."