Piet schreef op zondag 15 februari 2009, 10:26:


Bedankt voor je uitvoerige advies Piet, ik overdenk het en weeg 't mee. Enkele dingen weet ik nog niet van Luna, waarom heeft ze moeite met de buitenwandelingen gekregen?


Een juist antwoord hierop is natuurlijk van het hoogste belang, omdat ik daarop kan antwoorden en dingen kan veranderen. Zaken die ik overweeg (zonder nu uit te wijden over elk punt) zijn:
- Stops had ze de eerste 2 maanden in de wei
- Daarna niet meer in de wei, maar begint het in maand 3 en 4 buiten
- Met een ander paard erbij voelt ze zich veel gemotiveerder
- Moeten en druk, irriteert haar en wekt tegenzin op
- Naast de fiets was haar al snel te veel.
- In de Paddoc kan ze niet rennen, kalm wandelen is dan moeilijk
- Teveel indrukken is raar genoeg iets waar ik het laatst aan denk.

Ik heb een trainingsdagboek waarin ik alles wat we gedaan hebben bijhoud, zelfs daaruit kan ik geen antwoord halen. Als iemand dit wil lezen en proberen dan wil ik dat word document graag toesturen!


Ik hoop dat het onnodig zal zijn, niettemin bedankt voor je gedachtes!
Ik heb hier 1 probleem mee en dat is, dat het gevecht doorgaat. Ook al doe ik het kalm en beheerst en met uitsluitend beloningen, het gevecht blijft dat ze zal moeten doen wat ik wil. En misschien is dat juist onderdeel van het ontstane probleem? "Moeten en druk, irriteert haar en wekt tegenzin op".

Haar stops in de wei, de eerste maanden, beantwoorde ik met druk en het is overgegaan. Maar of dat door de druk kwam? Ik denk het gesettelt zijn met de andere paarden waardoor het hooi op de poetsplaats de motivatie werd. Haar achterhoeven geeft ze zeer zuur nog steeds. Speed clickeren en geduld, eerst vragend en dan op het laatst wat druk erbij. Ondanks de druk of mede dankzij, ik weet het niet zeker, maar het betert. Ik heb ook 2 keren "jouw plaats mijn plaats" oefening met haar gedaan, een natuurlijke druk om te wijken. Hetzelfde deed ik geregeld met de kruiwagen vol hooi, de paddoc in rijden. Ze luistert hierna al kan ik het nut voor haar hiervan niet goed taxeren.

Wat ik hoop, en nog geen ervaring mee heb, is dat het vrije spelen samen met mij in de bak, een betere relatie oplevert en ze vertrouwen krijgt dat ik niet meer over haar grenzen heen ga pushen. Waarop ze spontaan beter voetjes gaat geven en mee naar buiten wil gaan. Mijn wil is wet, is dat niet de oude manier? Ook al wordt het verpakt in een bed vol wortelstukjes. Zolang er geen gevaar dreigt, is die mijn wil is wet training wat overdone denk ik. Maar goed, ik ben op dit moment een twijfelaar, iemand in crisis op het kruispunt van vele mogelijkheden, ook wel fijn eigenlijk ... achteraf zijn dat de belangrijkste momenten. Alle hulp blijft welkom.

Groet, Michiel

Piet schreef op zondag 15 februari 2009, 17:46:



Ik stuur het je op, bvd dank.
Wil heb jij daar tijd/lust toe, om er naar te kijken vanuit een minder technische invalshoek? Of anderen?


Hmm wie is slimmer denk je? Luna ruikt haarfijn dat ik een vraag stel waar ze nog niet aan wil. Ik ben de strijd zat Piet. Arme Jurriën heeft genoeg geleden onder mijn strijd. Hij gaf gewoon aan dat zijn lijf zeer deed en daarom geen zin had om te draven naast de fiets. Ik heb hem geprest en geprest want het kon wel eens opstandigheid zijn ... blablabla het hele respect/leiderschaps onzin verhaal.

Ik neem tenminste aan dat Eddy zijn analyse hierin correct is, dat hij een soort van spierbevangenheid had van het vette gras. Toen hij soberder was en geen pijn meer had wou hij immers graag bewegen. Ik geloof het direct dat paarden bereidwillig zijn, zo ken ik Jur zeer zeker uit zijn goede tijd. Als ze maar begrijpen wat er gevraagd wordt en het leuk genoeg vinden ...


Dat ben ik met je eens! En dat kan ook zonder er weer een strijd van te maken. Bij de poort blijven vragen, is zonder meer strijd. Het stoeien met een hond, bijvoorbeeld geeft een dusdanig verbeterde relatie dat zijn bereidheid om te luisteren enorm toeneemt. Als hij je begrijpt dan zal hij het doen.

Egon zijn, "je krijgt altijd wat je beloont". Beter uitgedrukt, je krijgt altijd dat wat als meest belonend ervaren word. Is ook helemaal op Luna haar stops van toepassing. Andere paarden zijn bijvoorbeeld veel meer belonend qwa veiligheidsgevoel dan ik bijvoorbeeld. Daar kan aan gewerkt worden, in plaats van de strijd aan gaan. Ik denk zondermeer dat ook Luna bereidwillig is, als ze het leuk en als belonend kan ervaren door samen met me te zijn.

Consequent zijn, betekend niet, dat een paard geen nee mag zeggen. Dat zou wat moois worden, de dictatuur opnieuw ingevoerd in een oranje jasje. Wordt vervolgd

Groet, Michiel

Anja Seijn schreef op zondag 15 februari 2009, 22:26:


Ja je adviezen zijn belangrijk Anja, mijn hart volgen en telkens zien wat we doen zonder vast plan, de flow voelen en daarop vertrouwen. Elke dag is een nieuwe dag met mogelijkheden.

Excuus: ik ben een dikke week niet geweest en denk wel na hoe verder te gaan. De website van Art of Natural Dressage inspireert me. En ja jarenlang gefocust zijn op verbetering van training resultaten heeft zijn sporen na gelaten in me.

Dank je, Michiel

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 19 februari 2009, 10:14:


Dank allemaal hoor, ik onderdruk mij neiging om me hier te verdedigen wel hoor, dat scheelt een boel energie en belemmert te leren van de kritiek ten slotte. Wat wel goed gaat met Jur is te zien immers op mijn website! Ook dat ben ik, naast de dips die we gehad hebben en te boven zijn gekomen ook (behoudens zijn spierbevangenheid probleem op het laatst). Toch nog even een stukje verdediging van mijn kunnen,


Dat beredeneren kan ik wel uitleggen, ik ben licht dyslectisch waardoor ik feitelijkheden zeer slecht kan onthouden. Toen ik Luna kreeg leek het me goed om haar vorderingen vast te leggen, dus na een wandeling schrijf ik direct op wat er in gebeurd is, en dwing me zelf concrete details weer te geven. De hoeveelheid stops en hoe heftig, etc. zodat er echt vergeleken kan worden. Met je strekking ben ik het eens, ik zal spel relatie en leuke dingen samen doen, meer aandacht gaan geven. Leren zelfs, luna los in de bak en dan samen iets leuks doen, in plaats van een bedachte oefening, is nieuw voor me. Aan de andere kant is Luna in de overgang naar een zachtere aanpak inderdaad even dominant en respectloos geworden naar ons toe. Met eenvoudig "jouw plaats mijn plaats" oefening en een strengere aanpak is dat al snel weer goed gekomen. Nu kan dat zachtere ook weer een plek krijgen, naast duidelijke strengheid, wordt vervolgd ...

En Parelli, ik ben nog steeds bevooroordeeld door mijn toeschouwer zijn van de 2de groepsles die Eddy Modde gegeven heeft in wageningen, jaren en jaren terug. Dat was zo afschrikwekkend hard. Maar goed jij weet ook dat het veel beter kan, die hr. Modde hoop ik intussen ook. Ieder zijn pad wat allemaal leid naar het zelfde. Op dit moment hoop ik verder te komen, qwa spel met chasing the tiger en samen los bewegen en ct daarvoor gebruiken. En we zijn weer begonnen met buiten wandelingen met meer firmheid indien nodig. Het is de balans zoeken denk ik tussen duidelijkheid/strengheid en speelsheid.

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op donderdag 19 februari 2009, 14:42:


En dit is het vervolg ... mijn aantekeningen van vandaag:
Vrijdag via de parkeersplaats de paddoc verlaten en Luna vaker laten grazen en rond snuffelen. Zodat ze het wandelen leuker vind, dan altijd in één rechte lijn weg wandelen. Ze luisterde goed vandaag.

Tijdens het grazen en rond snuffelen, wil ze soms door mij heen! In het verleden wijkte ik altijd, ontdek ik nu, tijdens dat vrije grazen. Tijdens volgen aan de lijn wijk ik niet, maar tijdens grazen dus wel. Vandaag niet meer, en dat is een belangrijk signaal. Als ze me voorbij graast en dan zet ik mijn elleboog naar buiten, daar moet ze dan omheen draaien. Zo gebruikt ze soms ook haar hoofd of voorvoet, standvastigheid dus gevraagd van me. Mijn opgeheven vinger bij opdringerigheid moest vandaag wel 10 keer omhoog, (bijv. ook bij het hooi neerleggen op de poetsplaats) ik let dus suptieler op.

Aan de andere kant is het voor haar veel leuker zo samen te wandelen, met meer snuffelplekken, rust en grazen. Met de toegenomen alertheid, liep ze inderdaad zonder stops vandaag door de poort naar buiten. Als het vertrouwen van zachtheid en stiptheid gewoner geworden is, gaan we verder weg van huis. Ook gaf ze weer makkelijker haar achtervoeten, 1 voet kwam zelfs spontaan even omhoog, waarna ik toch weer iets moest trekken. Ook heb ik vaker ct gedaan, ook los in de paddoc beloont voor achterwaarts gaan (waarbij ze altijd druk verwacht).

Mijn doelstelling aardig gehaald vandaag, meer vriendelijkheid, relatie, zachtheid (ct) en meer stiptheid en strengheid. Die mix hoop ik dat het gaat doen bij haar. Sinds vandaag heeft ze ook een eigen voerbak uitgekozen, verontwaardigt was ze toen ik eerst de bak van Annemiek vulde, die meestal meer stro bevat (daarvan heeft ze het natuurlijk geleerd). Ze bleef nukkig bij haar eigen bak staan, totdat die ook gevuld werd. Een volgende keer respecteer ik maar het rangorde verschil tussen die twee.

Groet, Michiel

Anja Seijn schreef op vrijdag 20 februari 2009, 21:23:


Het hoort een beetje bij het respect hebben voor ze, vind ik nu. Ook al eten ze vaak genoeg uit een bak hier. Ik heb hier ook 2 honden die eerst en laatst mogen eten. Dat neemt niet weg dat ik bepaal dat ook de rang laagste rustig en ongestoord mag eten, ook als ze eens eerst krijgt. Maar qua gewoonte ieder zijn plek. Ze zouden me debiel vinden denk ik, als ik blind zou zijn voor hun rangorde verschil. Een hond stuur ik ook weg, als mijn opdringerige baby naderbij komt, ook dat is rangorde verschillen bewust handhaven. Tijdens wandelen aan de lijn, wissel ik het beurtelings volgen en gezamenlijk volgen wel af, maar de regelmaat is, hun eigen rangorde.

Groetjes, Michiel

Sieta schreef op zondag 22 februari 2009, 9:29:


Ja inderdaad gezellig zo en wat een lange teidtouwen hebben jullie, is dat aan te raden? De mijne is één teugellengte. Binnenkort hoop ik ook mee te kunnen hoor. Woensdag 4 maart (is het plan) dat Esther bij mij komt in Zwolle ... er mogen natuurlijk meer paarden mee

Groet, Michiel

In 2004 schreef een jong meisje hier dat ze een paardje wou hebben van haar ouders, ze wou hem Silver noemen.
Geen paardje alleen hé, dat was de reactie die kreeg.
Dit uit de zoekmachine, niet uit mijn lekke geheugen

Ik fietste naar huis vanmiddag, met mijn blote voeten naar de Aldi geweest boodschappen doen, daar waren ze aan het schoonmaken van de vloer, je wilt niet weten hoeveel vuil schoenen naar binnen dragen. Kom ik langs een enorme reclame zuil bij de bushalte, met een paardenhoofd van een wit paard met een mooie tekst die me even deed omkeren om het goed te lezen:

Silver heeft een enorme speelweide
maar niemand om mee te spelen.

Sire: dierenbescherming
Zorg er voor dat je paard niet alleen staat.


Natuurlijk het kan en moet altijd beter, maar het druppelt door.
Michiel

Michiel schreef op woensdag 4 maart 2009, 20:11:


Misschien wordt het tijd voor een kleine burgelijke ongehoorzaamheids actie!! Om achter speelweide of er dwars overheen een sticker te plakken: [ Stal ]

Silver heeft een enorme [ Stal ] weide
maar niemand om mee te spelen.

Sire: dierenbescherming
Zorg er voor dat je paard niet alleen staat.

Michiel

Nathalie Lagasse schreef op maandag 9 maart 2009, 19:59:


Mooi Nathalie zoals jij pnh speelt !
Heb je chase the tiger als een gedaan met lolita?
Dat spel wordt gebruikt in afwisseling met geconcentreerd werk,
en vergroot blijheid en stimuleert energievol bewegen.
Ik ben benieuwd hoe je dit zou bevallen.
Hier een link met uitleg en video's.
http://www.artofnaturaldressage.com/forum/viewtopic.php?f=27&t=475

Groet, Michiel

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 10 maart 2009, 19:47:

Ja er is een groot verschil in enthousiasme tussen het ene paard (filmpje) en het andere. Mede door karakter en door al het wilde te belonen. En als het instinctief jagen niet ontwaakt, dan heeft het ook geen zin dan wordt het een heel andere oefening met zijn eigen zin (zoals met de tragetstick geconcentreerd hindernissen nemen).

Ik heb het spel 2 maal gespeeld met Luna, waarbij ze zeker wild achtervolgde. In onze trainings crisis zijn we echter eerst toe aan andere basis dingen (In 't kort: haar stops lossen op in zachte aanpak en niet veel te eisen en haar wilde uitleven hoort bij een jong onervaren paard en leer/durf ik nu op te vangen aan de lange lijn). Later pak ik de tiger weer op, is het plan.

Groet, Michiel