Attila schreef op zaterdag 31 januari 2009, 11:55:


Kunstmest is niet per definitie verkeerd.

De toepassing is meestal verkeerd.

De meeste mensen kwakken zomaar wat op de weide. In de meeste gevallen voeg je dan iets toe waaraan al ruimschoots voldoende aanwezig was, en is het schadelijk.

Als je eerst een bodemonderzoek doet, en dan gericht gaat toevoegen wat er tekort is, ben je niet verkeerd bezig.

Wat is dat toch, dat mensen altijd maar blijven geloven in het blindelings gebruiken van cocktails, mengsels, al dan niet van kunstmatige of biologische afkomst...

Er wordt zomaar wat op de wei gekwakt zonder te weten waar de wei behoefte aan heeft.
Er worden zomaar mineralenmengsels aan paarden gegeven zonder te weten of en waaraan het paard een tekort heeft.
Er wordt zomaar ontwormd zonder te weten of het paard wel wormen heeft.

Het zijn steeds deze dingen die problemen opleveren.
Iedereen is bang voor tekorten, niemand is bang voor tevelen. Onder het motto "zo weten we tenminste zeker dat er geen tekort is" wordt steeds weer een schadelijke overdaad geschapen. Terwijl keer op keer blijkt dat we steeds neigen naar tevelen en dat dit voor het grootste deel van de problemen verantwoordelijk is.

Ik snap de weerstand niet zo om alvorens je iets strooit, verstrekt, etc. in ieder geval een grondonderzoek, gewasonderzoek, mestonderzoek te laten uitvoeren.

Paardenmest is leuk om mee te bemesten, maar als er echt iets tekort zit in de grond, dan zal dat ook niet in overdaad zitten in de mest, en kom je nooit van het tekort af. Dan kan het beter zijn om een keer selectief datgene aan te vullen waar de grond een behoefte aan heeft. Doe je dit met beleid dat zal ook het bodemleven erop vooruit gaan. Een wei kan ook teveel aan iets hebben, en als dat dan ook nog volop in biologische mest zit, is het dan echt zo onschadelijk om er biologische mest op te gooien?

De laatste keer dat wij een bodemonderzoek hebben laten doen bleek dat de grond redelijk goed in orde was, alleen zwavel was nauwelijks aanwezig en het kalium was beneden peil. De wei stond bol van de stikstof. We hebben toen gericht alleen zwavel en kalium gestrooid, niets anders, (waarmee we 10 keer zoveel als dat grondonderzoek kostte bespaarden), en had meer effect dan al die voorgaande jaren blindelings strooien van kustmest, en in latere jaren biologische mest, bij elkaar. Ineens groeide eindelijk het gras weer goed, en kwam ook het bodemleven weer op gang.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Isabel van der Made schreef op zaterdag 31 januari 2009, 14:26:


Ik denk niet dat dit veel zal helpen. Als het leefmilieu ongeschikt wordt gemaakt voor darmflora, kan probiotica dat niet ineens weer wel geschikt maken. Dat zou net zoiets zijn als vitamientjes geven aan mensen die vergiftigd drinkwater moeten drinken.

Overigens heeft ontwormen voor zover ik weet niet zoveel invloed op de darmflora. Krachtvoer en graanproducten zijn wat dat betreft vele malen schadelijker.

Veelvuldig ontwormen heeft overigens weinig nut. Met twee keer ontwormen horen alle wormen dood te zijn, als ze dat niet zijn gaan ze ook niet dood door nog vaker te ontwormen. Je kweekt dan wel resistentie. Of je bent aan het vechten tegen herbesmetting, maar dan kan de nadruk beter liggen op het onderbreken van de cyclus. Zet een tijdje schapen op de wei bijvoorbeeld, dat soort dingen.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Gudrun schreef op zaterdag 31 januari 2009, 15:31:


De wormen kunnen dacht ik wel langer overleven, zeker in lang gras. Door er schapen op te zetten die het gras kort houden wordt het gras samen met de larven opgegeten, en wat er achter blijft vindt weinig beschutting tegen de zon. Voor de schapen hoef je niet bang te zijn: de paardenwormen kunnen in een schaap niet overleven.


Dan zou ik moxidectine gebruiken, en niet ivermectine. Moxidectine doodt ook de ingekapselde wormen.
Overigens zal er van inkapseling alleen sprake zijn als er sprake was van een hele zware wormbesmetting. Zolang er geen overbevolking in de darmen is kapselen wormen zich niet in.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Piet schreef op zaterdag 31 januari 2009, 17:44:


Nou ja, er zit "iets" in he, en als dat "iets" eigenlijk al teveel in de grond zit, dan is nog meer van dat "iets" natuurlijk niet welkom.
Bij biologische mest overigens denk ik niet dat die kans zo heel erg groot is.

Waar het me meer om gaat is dat het een gek idee is om "zomaar" wat op de wei te strooien, zonder te weten hoe het met de grond is gesteld. Als dan het bodemleven verdwijnt dan wordt de schuld bij de kunstmest gelegd, terwijl het de toepassing is van die kunstmest is die verkeerd is. Kunstmest kan perfect zijn, als het precies datgene bevat waaraan die grond behoefte heeft, en niets meer. Zoals in ons eigen voorbeeld, waarbij de grond te weinig zwavel bevatte. Dan kun je "standaard" kunstmest strooien, met stikstof, kalium, en weet ik wat nog niet meer, maar dan gaat inderdaad alleen maar het bodemleven naar de knoppen en het gras groeit er geen millimeter harder door. Als je eenmaal weet dat het om zwavel gaat, dan bemest je puur met zwavel (je hebt er bijna niks van nodig) en scoor je direct effect.
Als we gewoon biologische mest hadden gestrooid, waar waarschijnlijk ook niet veel zwavel in zou zitten, dan hadden we nog steeds belabberd gras gehad...

De discussie hoort dus eigenlijk ook niet te gaan over: wat is beter, kunstmest of biologische mest. Het gaat erom waar de grond behoefte aan heeft en hoe je het beste aan die specifieke behoefte kunt voldoen. Het toevoegen van een cocktail (al dan niet van biologische oorsprong) is dan gewoon niet de beste oplossing.


Ik zou eerder het grondmonster laten nemen en vragen wat er aan de grond toegevoegd zou moeten worden om grassoorten goed te kunnen laten groeien.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

veb schreef op zondag 1 februari 2009, 9:35:


Er zitten in lucerne geen vitaminen die in gras niet zouden zitten, dus je kan dat vitaminebrokje nu al gewoon weglaten. Vitamine A zit al in overschot in hooi, vitamine B wordt door de darmflora gemaakt, vitamine C maakt het paard zelf, vitamine D maken ze zelf en zit in hooi, etc. Van welke vitamine ben je bang dat je paard tekort heeft?


Het beste kun je gewoon niets bijvoeren; aan praktisch alle toevoegingen kleven weer bezwaren. Ik zou eerst eens proberen hoe je paard het doet op alleen hooi en/of gras.

In penen zitten suikers, in granen zit zetmeel, beide zijn niet bepaald bevorderlijk voor de darmflora en voor de hoeven.

Ik weet het, tenmidden van het voortdurende propagandageweld van drogisten en voederfabrikanten dat paarden echt niet van gras kunnen leven is het moeilijk om te aanvaarden dat dit wel degelijk prima kan, maar het is echt zo. Onze paarden bijvoorbeeld krijgen al jarenlang niets anders dan gras en hooi, en ze blaken van gezondheid.
Waarom het niet gewoon eens uitproberen?

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Machteld Jansen schreef op zondag 1 februari 2009, 12:10:


Tsja, in zijn stukje over voeding schrijft hij hetzelfde als wat ik al jaren beweer, namelijk dat paarden geen extra vitamines enzo nodig hebben.

Ook heeft hij "ontdekt" dat paarden het zonder krachtvoer eigenlijk beter doen.

Maar ja, hij moet toch iets verkopen he, dus staan toch de zetmeelproducten weer in de aanbieding.

Lijkt me ook wel lastig hoor, als je paardenvoederfabrikant bent en dan ontdekt dat paarden het beste af zijn zonder jouw producten.
Daarbij blijven er toch altijd mensen die maar blijven geloven dat er behalve gras toch echt "iets" anders bijmoet, en waar een vraag is blijft een markt. Zelfs op PN zie je hoe sterk dat in mensen zit verankerd: ok, die hoefijzers kunnen er met wat morren wel af. Dat bit kan er, schrik schrik, eigenlijk ook wel uit, als we daaraan toe zijn tenminste. Maar die voedingssupplementjes, nee toch, dat kan toch ECHT niet zo zijn dat je die ook beter weg kunt laten?

We hebben nog een lange weg te gaan...

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Marijke schreef op zondag 1 februari 2009, 19:46:


Allemaal prima.


Tsja, wees creatief. Zet het zo op dat hij geen andere keus heeft. Pak iets anders dan een stoel, wat niet omgeduwd kan worden. Of zet de trailer voor een muur. En heb geduld.

Je kunt het ook met clickeren proberen. Er zijn mensen op dit forum die je daar vast wel mee willen helpen. Er zijn ook leuke boeken over geschreven. Onder andere het boek "grondwerk met paarden" dat via onze webwinkel verkrijgbaar is.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

van lennep schreef op maandag 2 februari 2009, 11:14:


Hier wat ideeen:
1) Vaak wordt het trailerladen te voorzichtig geoefend. Voorzichtig, het paard mag niet schrikken! En dan is "rijden" ineens een absurd grote overgang.
Bij onze paarden tijdens het oefenen heb ik expres de trailer flink heen en weer geschud, tegen de banden aangeschopt, op de dissel staan springen, getoeterd met de auto, tot ze dit allemaal volkomen normaal vonden. Alles wat je kan verzinnen om je paard te laten schrikken moet je uitproberen. Eerder moet je niet gaan rijden. Wij hebben daarna ook nooit kleine stukjes met rijden geoefend, maar direct een lange rit, en ze kwamen er altijd volkomen droog uit. Ik denk zelf dat, eenmaal aan deze voorwaarden voldaan, een lange rit met aan het eind een beloning (ergens grazen?) beter is dan kleine stukjes. Het paard heeft dan tenminste tijd en kans om te desensibiliseren, gewoon te wennen aan het rijden.

Al eens het avontuur gelezen dat ik meemaakte met Harisha's eerste lange trailerrit? Waarbij we pech kregen met de auto, de hele boel door de ANWB moest worden opgehaald, en onderweg de ANWB-auto zelf pech kreeg (veerbalg ontplofte), en we onder een viaduct (inmiddels 's nachts) alles moesten overtakelen op een 2e vrachtwagen, met losgekoppelde paardentrailer, overal zwaailichten die weerkaatsten tegen de binnenkant van het viaduct, een afgezette rijstrook om de wisseltruuk mogelijk te maken, gigantische herrie in het viaduct, enzovoorts? De ANWB die geen stekker had voor de trailer zodat de reis volkomen in het donker moest plaatsvinden? Onze zenuwpees kwam volkomen rustig en droog thuis na deze avontuurlijke rit die uren duurde en waarin ze alles heeft beleefd waar je als paardeneigenaar nou juist zo'n grote schrik van hebt, en liep de volgende dag zo weer de trailer op. En dat op de 1e trailerrit! Ik had het scenario zelf niet eens kunnen verzinnen, zo bizar was het.

2) Rijgedrag. Veel chauffeurs schieten te kort. Alleen al zoiets als schakelen is iets dat velen gewoon niet soepel genoeg kunnen. Ga eens los in de trailer staan terwijl iemand rijdt, dan merk je direct wat ik bedoel. Anticipeer met rijden, rem langzaam, en neem rotondes en verkeersdrempels stapvoets. Kun je niet soepel schakelen, neem dan een automaat.

3) Bind het paard niet (te) vast. Hij heeft zijn hoofd nodig om zijn evenwicht te kunnen bewaren.

4) Neem geen te ruime trailer; daarin heeft het paard te weinig steun.

5) Let op het onderhoud van de trailer. Wij hadden kortgeleden een periode waarin het trailerladen na de rit wat moeizamer ging. Tot ik ineens ontdekte dat het loopvlak van 1 band beschadigd was, wat ongetwijfeld voor een irritante trilling tijdens het rijden heeft gezorgd. Wanneer zijn de wielen van de trailer eigenlijk voor het laatst uitgebalanceerd geweest? Zijn er zeiltjes die flapperen in de wind? Rammelende deurtjes/vergrendelingen? Borgpinnen aan kettinkjes die de hele tijd tegen een stang aan rammelen? Wiellagers/remmen die krijsen? Gaatjes in de kap/wand die voor een irritand fluitend geluid zorgen? Enzovoorts.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."