Monique Meijer schreef op vrijdag 16 januari 2009, 14:20:


dank je wel,ik ben druk op zoek,het mooiste is natuurlijk je eigen stuk land of je paard aan huis maar dat zit er niet in jammer genoeg.

ik zal al blij zijn als ik een plek vind waar ze respect voor mn paard hebben en hem ook zodanig behandelen,en waar hij alle dagen buiten komt en zn eten krijgt.

het zou hier geen probleem zijn om m onbeperkt hooi te geven werd er gezegd voordat ik kwam,nu is 9 van de 10x dat ik kom het hooinet helemaal leeg,en de vraag is dan maar wat ze sochtends gegeven hebben,was dat wel een vol net of even snel een plukje?

veb schreef op vrijdag 16 januari 2009, 14:40:


Zo snel mogelijk weg daar met je paard. Als een paard éénmaal het etiketje: vervelend heeft opgeplakt gekregen.... zal dat zo blijven.
Over en weer irritatie... niemand schiet er iets mee op.

Sterkte ermee!

Groet,

Wil.

veb schreef op vrijdag 16 januari 2009, 13:44:


Kan daar maar 1 ding op zeggen, vreselijk.................. Arm paardje van je.....
En helaas zijn er toch wel veel mensen die weinig geduld hebben..... Maar gelukkig ook veel mensen die wel de beestjes respecteren en ze met respect behandelen :)

Wil schreef op vrijdag 16 januari 2009, 14:41:


dat is dus ook waar ik bang voor ben.
maar ja,hoe is het ergens anders he,dat moet je ook altijd maar weer afwachten.
ik heb nu wel een stal op het ook wat allemaal heel goed klinkt,ben alleen bang dat het daar te druk is voor mn paard,maar misschien valt het mee,ik ga in ieder geval kijken en het hemd van hun lijf vragen en dan zie ik wel of het wat is.

veb schreef op vrijdag 16 januari 2009, 14:50:


Ik herken het wel... toen ik (heel lang geleden hoor!) zelf nog op een pensionstal stond. Naast het paard wat ik reed... stond een witte arabier.
Een heel gevoelig, sensibel paard. Die deed altijd haar oren naar achteren als ze met brok en hooi kwamen... Dat dier kreeg dagelijks eerst een mep, voordat ze brokjes kreeg. Het werd ook altijd met behoorlijke afstand in haar bak gegooid...
Ik vermoed dat ze ook vaak overgeslagen werd.
Iedereen vond het natuurlijk een rotknol, omdat ze zou bijten.
Integendeel dus..... met gewoon aardig voor haar zijn, en haar ook iets geven als je jouw paard wortelen brengt... kom je al een heel eind.
Het was gewoon een hele lieve en zachte merrie..... die oren naar achteren was gewoon een ingesleten gedragspatroon.
Achteraf, na al die jaren, denk ik: waarom gaan staleigenaren en verzorgers op zo'n manier met een pensionpaard om? En vraag ik me ook af of zo'n eigenaar dat weleens ziet of er iets van gezegd heeft.
Toendertijd wist ik helemaal niets van PN.... maar ergerde ik me wél wezenloos aan zo'n behandeling.
Het paard wat ik reed... heeft in diezelfde stal 1,5 jaar stilgestaan.
Zonder z'n box ooit te verlaten.... Als ik daar nog aan terugdenk... wat een ellende, zo'n paardenpakhuis!

Ik hoop dat je een leuke en betere plek vind!

Wil.

Wil schreef op vrijdag 16 januari 2009, 14:59:


het probleem bij de meeste stallen is denk ik toch het idee dat een paard maar gewoon moet luisteren,en zo niet dan moet ie zijn (onterechte) straf maar accepteren.
mijn paard doet dit dus niet.
als je haar onterecht straft dan kan ze echt boos worden,als je haar terecht straft dan merk je ook meteen aan haar gedrag dat het op zn plaats was.
ik vind gewoon dat een stalhouder niks met de opvoding van mn paard te maken heeft.
het paard hoefde alleen naar de wei gebracht te worden waarvoor het halster om moest.
paard draait zn hoofd weg,dan kan je toch gewoon met m meedraaien en het halster alsnog omdoen?hoef je toch niet te gaan slaan?het paard is verdorrie nog maar 2.
kan me hier zo kwaad om maken!
net als te beroerd zijn om knap te voeren.
alle paarden krijgen sochtends eerst biks en dan kuil.
die van mijn krijgt geen krachtvoer en kan niet tegen kuil,krijgt dan toch (omdat dat wel zo makkelijk is) ipv biks een pluk kuil.
nou daar moeten ze het dan een uur of 5 mee doen tot de volgende voorbeurt,en dat na een nacht zonder eten.ze krijgen om 8uur savonds gevoerd,en ik vraag me regelmatig af of ze dan wel ene net vol krijgt.
vervolgens krijgen ze pas om 10 uur sochtends weer,als ze sochtends naar buiten gaan krijgen ze niet eens eers hooi,maar krijgen ze met zn allen buiten een kruiwagentje (stuk of 10 paarden totaal).
pfffffff.......... stel ik dan zoveel hoge eisen??

veb schreef op vrijdag 16 januari 2009, 15:07:


In hun ogen waarschijnlijk wel......

Ga daar zsm weg, ookal ben je de komende jaren enkele maanden in de ene stalling, dan weer in een andere. Eens zul je toch een geschikt plekje vinden? Ik ben te lang op het laatste adres gebleven en heb te lang mijn mond dichtgehouden. Ik kreeg een beschadigd paard mee naar huis, geestelijk en lichamelijk. Zij werd bij het minste geringste geslagen en geschopt, een ruin mocht haar verkrachten wanneer hij er zin in had, ze had geen manen en staart meer over, die rukte de ruin uit. Vreemden en vooral mannen mochten haar nog jaren daarna niet aanraken, dan raakte ze volledig in paniek. Niemand heeft het recht om je paard te slaan.
Monique

Monique Meijer schreef op vrijdag 16 januari 2009, 15:22:

zo dat is niet niks zeg!

om mn paard te blijven verhuizen zie ik ook niet zitten,maar zo kan het ook niet langer.
ik heb nu al op diverse stallen in de omgeving gestaan en overal was wel wat.
de stal waar ik van het weekend ga kijken is een stuk verderop,en helaas ook een stuk duurder,maar als de verzorging daar in orde is dan maakt dat me allemaal niks uit.