Anja Seijn schreef op zondag 28 december 2008, 11:11:


Ik weet het echt niet! Alle boeken en ideeën hierover zijn sterk gelieerd aan cultuurmatige idée fixen. Dressuur, al dan niet klassiek, etc.

Probeer simpelweg je paard niet te hinderen in het paard zijn. Een Fries beweegt zich nu eenmaal heel anders dan een IJslander, een renpaard anders dan een dressuurpaard.

Grootste valkuil in algemeenheid is de natuurlijke neiging van mensen om te willen besturen aan de voorkant. Dit gaat samen met de traditie van paardbesturen via p- stimuli. Met een resultaat tot gevolg dat in de meeste gevallen bepaald niet ergonomisch voor het paard is.
Paardbesturen moet je doen via de achterkant, net als een knik-shovel (misschien kun je je plaatselijke boerenloonwerker eens vragen of je zo'n ding eens onder zijn leiding mag proberen bedienen op een plek waar het geen kwaad kan); een ander vergelijk is fietsen-zonder-handen. Het gaat te paard dus om focus (stuur) en de achterhand (motor).

Ik ben zelf nog altijd niet uitgeleerd en aan het experimenteren om verder te komen in mijn ideeën, maar geloof allang niet meer dat je teugels, laat staan bit, nodig hebt om te sturen (terzijde: wat sommige westerners teugelloos laten zien op shows is trouwens een pracht voorbeeld van r- trace conditioning en NIET wat ik nu bedoel).
Wat je werkelijk nodig hebt is dat je paard hetzelfde wil als de cue die jij aangeeft. Denk hier eens over nu je er als "beginner" nog vers in staat. Ik las net dat Marleen hetzelfde ontdekt heeft als wat ik doe: samen met paard onderweg met doelen die door beiden begrepen en gewaardeerd worden.
Het moeten, meest d.m.v. mechanische dwang, vervangen door willen is dé toverspreuk.

e m kraak schreef op zondag 28 december 2008, 16:23:


Inhoudelijk zeer storende typo; bedoel uiteraard p+/r- stimuli

e m kraak schreef op zondag 28 december 2008, 16:23:


Dit vind ik zoooo herkenbaar! Steeds meer concepten die ik had vallen uit elkaar. Ik had er geen idee van hoeveel poespas er in de concepten in mijn hoofd zat. Allemaal gevormd door wat ik gewend was te zien. Ik ben dingen mooi gaan vinden doordat het "hoort" bij een bepaald concept..... Nu een poging tot het vrijmaken daarvan.... Er blijft weinig van over, maar ik krijg er een zeeer eenvoudig en bevredigend geheel voor terug


Yep
Vandaag stond een wandelingetje naar een graasplekje (hield ik steeds in mijn gedachten) op het programma en de vorm was: Donanta voorop in een slowmotion drafje, zodat ik lekker flink mee kon stappen. Wat me opviel was haar sterk verminderde neiging tot schrikken, volgens mij een direct gevolg van het lopen met een doel: brunchen! (en dan blijkt een hoop 'poespas' van je paard dus ook weg te vallen en heb je ineens geen ingewikkelde gedragsveranderende strategieen meer nodig !)

Wat een last valt er de laatste tijd van me af! Er MOET nog maar zo weinig en er MAG zo veel

e m kraak schreef op zondag 28 december 2008, 16:23:



Egon , zo'n ingewikkelde praat en dan zo'n nonsens : Het paard moet hetzelfde willen als jou que ! Ik geef een bevel naar links en het paard moet dan naar links willen gaan ?? Bijlange ni vent ,dan moet hij/zij naar links, er komt geen WIl aan te pâs behalve dan die van de ruiter .Dat je dat bevel er correct en nauwgezet hebt ingetraind omsluit dus perfekt dat je de WIL van het paard ondergeschikt maakt aan jouw bedoeling .En als je het op de korrel neemt dan is dat ook de enige juiste manier om met dieren om te gaan .JOuw bevel ondergeschikt maken aan zijn /haar eventuele bedoeling BEHALVE als dit samen de zelfde richting uitgaat,en dat dan uitvoerig belonen (vraag is of dat dier kan onderscheiden waarom het dan net word beloond ?) !Dit noemen ze dan het paard/dier laten beslissen !Wat ook weer onzin is want het dier anticipeert op een komend bevel door middel van eliminatie !Tis niet alleen een toverspreuk ,tis ook een sprookje !!!

eddy DRUPPEL schreef op zondag 28 december 2008, 18:18:


Wederom dank, beste Eddy, voor je strelende bewoordingen.

Dat iets jouw bevattingsvermogen zo totaal te boven gaat dat je je er zelfs geen vage voorstelling van kan maken wil nog niet zeggen dat het nonsens is.


Ja Eddy, goed Eddy. Commandeer jij je hond en je paarden en weetikwie maar lekker verder - ik manipuleer liever.
Maakt dít het principieel verschil in aanpak dan misschien duidelijk?