zeeuwtje schreef op maandag 1 december 2008, 22:26:


Ik heb gemerkt dat het niet bij inzaaien stopt, dan begint het pas. Ik ben tot het besluit gekomen dat je vooral eerst een staaltje van je bodem moet laten nemen. Hier is de grond te zuur en dan gaan slechte onkruiden de boel overnemen, ook al heb je nog zo je best gedaan om de goeie graszaadsamenstelling te kiezen. Eerst de grond wat kalken dus, anders is het zaaien voor niets geweest.
Jammer genoeg heb ik gemerkt dat onze streken niet de meest ideale biotoop zijn om paarden te houden en dat het onderhoud van een weide intensiever is, (teveel stikstof, te weinig noodzakelijke mineralen) onuitgebalanceerd dus en daardoor krijgen sommige onkruiden en grassen die paarden nodig hebben het moeilijker om hier te groeien en nemen de slechte of minder goeie grassen het over.

Maria Delavega schreef op dinsdag 2 december 2008, 11:38:


Met onze streken bedoel ik mijn streek, de vlaanders...hier zijn meeste weides veel te 'vet' voor paarden .

Mijn 'zoogdier' staat in een mega paardeliving die helemaal open is vooraan, met een mega dikke strolaag om zijn pootekes te drogen als't hem belieft, om onderdak te zoeken met z'n vriendin in deze toch wel koude en kille dagen (van verre lijkt het wel een kerststal, zo met de sterrekes schitterend daarboven in de hoogte...), maar ocharme ie moet eventje door de modder ploegen voor de stal om dan weer in de droge weide te komen. Daar zou ik wel graag een oplossing voor vinden...
Regenwormen vormen hier geen gevaar, pierenland lijkt dood of te winterslapen, alhoewel vriendinnetje schurft meegebracht heeft en ik daar nu toch wel mee zit. Niet iedere eigenaar is zo oplettend voor z'n zoogdieren als de brave zielen van dit forum heb ik zo onderhand al opgemerkt...

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 4 december 2008, 23:32:


Wel, ik zie het al helemaal voor me, Eddy op een grote struisvogelkiek, nen dikke nek op nen lange nek, da zou nogal wa gaan geven zeker...Yiehaa!!

Maria Delavega schreef op zaterdag 13 december 2008, 22:11:


vergeef mij, ik kan er niet aan doen gniffel, 't komt door mijn geestesgesteldheid . Die struisvogeltherapie lijkt me wel iets voor mij, alhoewel die arme zoogdieren op slag doodvallen als ze met mijn getormenteerde ziel te maken krijgen moehahaha 'evil smile'...

Random schreef op vrijdag 19 december 2008, 21:48:


Ik weet niet op welke manier je wilt rijden, maar ik denk dat je als je bitloos wilt rijden, even alle klassieke dressuur moet vergeten, alsook het sturen aan het hoofd. Ik doe nog iets om z'n hoofd voor de veiligheid, maar in feite gebruik ik het niet, alleen mocht hij in uitzonderlijk geval schrikken of bokken, heb ik nog 'iets' dat ik bij nood kan gebruiken.
Ik laat alles los en rijdt m'n pony alleen op de benen (beetje à la Western). Ik maak alleen maar wendingen, rij bijna nooit rechtdoor. Ik rij ook nooit in een piste, want dan zoeken ze steun bij de zijkanten, ik bepaal de lijnen en fixeer me op punten waar ik naartoe wil. Pobeer zo weinig mogelijk signalen te geven, maar kordaat en duidelijk. Bij het aandrukken van m'n buitenbeen en weg druk binnenbeen draait hij links of rechts, afhankelijk v/d richting waarin we rijden. Stoppen heb ik eerst op de grond geleerd, nu bij het aandrukken van beide knieen en woordje (ho) stopt hij bijna op de seconde. Dit hamer ik erin door bijna dagelijks te herhalen en als ik voel dat het lukt gaan we buiten, want buiten de vertrouwde omgeving zouden ze nog eens dovenmansoren durven hebben in't begin.
Dus vooraleer je hoofdstel nodig hebt kun je gerust aan de slag met touwhalster, als je eerst goed traint op beenwerk, want dat is in feite je stuur.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 8 januari 2009, 12:02:


Voor zo'n ouwe wijveklets bestaan er ook café's om bij warme chat kaffé en koekse wat bij te klappen, of moet diene zever hier nu echt voor iedereen te lezen zijn??
Mijn paarden lopen in hunnen onderbroek met bollekes op 4 benen door de prairie te klutsen bij heldere sterrenhemel...even opbouwend als de rest, grijns...