Nick Altena schreef op zondag, 31 oktober 2004, 22:35:

Hoi,
Ik heb geen idee waar die leidsel geknapt is. Ik ken deze man al een rustig persoon, maar wel eentje die niet al te best zijn tuig onderhoud. Ik zou dus gokken op het knappen door slecht onderhoud. Ik men zelf met beide paarden en weet dat ze allebei niet hard in de mond zijn, en vooral het voorpaard goed reageert op de stem.
Ikzelf gok dus op slecht onderhoud van het tuig. Maar zeker weten doe ik dit niet.

Ken ook het verhaal van onze manege eigenaar die vast komt te zitten met de huifkar. De fries ervoor trekt flink aan, en daarbij knappen beide strengen en schiet het paard in draf weg, en trekt daarbij zo de koetsier van de kar.

Sorry maar om dit soort verhalen moet ik erg lachen. Ik weet dat het paard ongetwijfeld pijn in de mond heeft gehad met die niet al te lichte eigenaar achter hem aan hoor, hangend aan het bit.
Maar dat heb ik zelf ook al ooit gehad toen Isabella wegschoot en de kar kantelde en ik eruit viel. Kar kanteld terug en ik er achteraan al slepend door het zand, hangend aan het bit. Niet echt prettig nee voor haar, maar loslaten vond ik zelf ook niet zo'n geweldig idee. Zoiets kan gebeuren, al ben je nog zo paardvriendelijk bezig.

Als je ieder ongelukje wilt uitsluiten om letsel bij een paard te voorkomen, dan moet je vind ik helemaal niet gaan rijden, noch erop, noch erachter.

Voorkomen is beter dan genezen, helemaal mee eens, maar in het geval het toch mis gaat, moet je voor de veiligste oplossing kiezen en dat is misschien niet altijd de meest paardvriendelijke.

Daarbij als ik het goed begrijp is de ORS ook een inhoudmethode van 1 touw, dan trek je bit ook scheef in de mond, of niet dan?? Of mag een ORS niet met bit worden uitgevoerd?

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 31 oktober 2004, 22:44:

Trouwens, laat ook maar zitten.
Ik wilde helemaal geen discussie gaan maken over de ORS, laat staan over wel of niet goed tuig. Ik ken het hele IRS0systeem niet, dus kan er niet over meepraten, maar mij lijkt het nog altijd (na het lezen op deze site) niet te werken voor een aangespannen paard, laat staan voor een 2-span of tandemspan. Ik gaf met mijn verhaal alleen maar aan dat een menpaard (en eigenlijk ieder paard) goed op de stem moet reageren, ook in noodsituaties.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 31 oktober 2004, 23:23:

Oei misser hihi.
O R S moest het zijn One Rein Stop; Een touw rem ??hihi??
Of te wel gewoon HOOOO paard voor ons menners.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 31 oktober 2004, 23:25:

Leuk shetje, wat zijn dat voor gespen?
ik heb ook 8 shets, maar dit ras met zulke gespen heb ik nog nooit gefokt...
(oh en ja, de hengst loopt vrij tussen de merries ALTIJD en de veulens lopen er bij) geweldig gezicht.
!
paarden moeten kunnen schuilen.

wishingman schreef op zondag, 31 oktober 2004, 23:29:

Haha, humor. Die gespen die fok je niet aan zo'n pony, die trek je aan , want die zitten nl. aan de schoenen.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 1 november 2004, 0:00:

gelukkig iemand met humor... schoenen?
michael
"Mijn paardjes volgen hun
leider over de snelweg"zonder
touw of halster"!"

Ja, iets dat je toch zou weten aangezien je vertelde al enkele maanden mee te lezen...


Goh, lijkt me nogal gevaarlijk, dat lopen over de snelweg...niet gearresteerd?

Groetjes Maaike

Maaike schreef op maandag, 1 november 2004, 1:16:


Heb jij wel eens gezien maaike dat een agent, een agent arresteerd?:)

"Mijn paardjes volgen hun
leider over de snelweg"zonder
touw of halster"!"

wishingman schreef op maandag, 1 november 2004, 0:19:

Kijk even op www.smit-rijssen.nl

Iemand met nog veel meer gevoel voor humor: hij maakt ze namelijk.

Groet,
Ingrid

Ja...

Nick Altena schreef op zondag, 31 oktober 2004, 22:35:


Inderdaad, als het paardje zo goed naar stemhulpen luisterd waarom dan toch die teugels zo hard aantrekken?
Ik heb wel eens gehad (toen ik nog "gewoon"reed)dat onder het bokken mijn paardje op zijn teugel is gestapt (arme mond!). Gelukkig brak het toen! Ik moet er niet aan denken wat er anders was gebeurd.