marianne laenen schreef op zondag 2 november 2008, 22:33:


Kan zijn wat je schrijft. Echter, zoek het begin van dit topic eens op...
Terwijl ik nog na zat te denken schreef Ilona op wat ik dacht.
Heeft niets te maken met een goed gevoel. Althans, bij mij niet.
Eerder een boos of woedend gevoel. Dát wekt ze op.

Waarom wekt zij zoveel irritatie op? Door haar manier van doen.
En, omdat ze er altijd omheen draait en nooit een rechtstreeks antwoord geeft op de vragen! Als zij zo goed is dat ze al deze cursussen met goed gevolg heeft gedaan, en daar ook zelf les in mag geven... had ze deze paarden hier niet aangeboden!

Groetjes,

Wil.

PaardEnSchool schreef op zondag 2 november 2008, 22:49:


En wanneer ga je nu vertellen waarom je deze problemen zelf niet kunt oplossen?

Anja Seijn schreef op maandag 3 november 2008, 0:36:


Zoiets.... ach, het heeft ook iets positiefs. Ben vanmiddag gaan bekappen en verdraaid... halster vergeten. Dat heb je ervan als de hele handel veilig 'boven' ligt... en je eerst helemaal naar beneden moet... om dan weer helemaal naar boven te sjokken... waar hun inloopstal is...
Enfin... ze hadden net uitgebreid hooi staan te eten en waren soezerig.
Dus ik vrolijk fluitend... niks aan de hand... doekje klaarleggen voor de rasp (gooi 'm nooit op grond!), en Catcher voet vragen. Mooi... volgende voet... mooi!
Achtervoet (verbaasd) mooi.... en de laatste dus ook kunnen doen.
Zonder ook maar iets eraan.... helemaal geen druk of whatever.
Nou had ik niet veel werk... maar toch... dit had 1 jaar geleden écht nog niet gekund, als er 1 een draaikont was.... was Catcher het wel.
Is voor hem ook weleens prettig als we supersnel klaar zijn.
Kijk: toch weer een stapje voorwaarts!

Je waardeert tenminste je eigen paarden weer even bewust, als je ziet hoe vreselijk andere dieren er aan toe zijn!

Piet schreef op maandag 3 november 2008, 9:20:


Lijkt mij logisch Piet!

Britt Claeys schreef op maandag 3 november 2008, 13:43:


Oh jee.... wat een verhaal Britt! Ik wens je er sterkte mee!
Hopen dat het allemaal meevalt!

Groetjes,

Wil.

Peter Donck schreef op dinsdag 4 november 2008, 7:59:


en nooit antwoord op je vragen....

Britt Claeys schreef op dinsdag 4 november 2008, 10:27:


Ach Britt..... wat sneu voor je!! Sterkte met je verlies meisje!

Lieve groet,

Wil.

Spirithorses schreef op dinsdag 4 november 2008, 11:10:


Ik ben benieuwd!
Enne Linda... jij hebt gelijk.
Alleen stel ik je ook een vraag.
Lees al haar berichten hier nog eens door... Worden wij wél in onze waarde gelaten?

Britt Claeys schreef op dinsdag 4 november 2008, 23:44:


He Britt, stiekum hier toch ook traantjes he, alhoewel ik Blackske nooit persoonlijk heb gekend... zo'n dier gaat door jouw verhalen leven... en nu is hij er dus niet meer.
Sterkte Britt......

Wil

herma schreef op dinsdag 4 november 2008, 22:43:


Dag Herma, jouw traject met de gevoelige voeten heb ik ook doorlopen, en... doorloop het nog steeds. Op glad asfalt kan Chaser (12 jaar op ijzers gestaan) echt goed lopen en nog een galopje trekken ook...
Hier in Portugal kom ik alleen maar 'rot'paden tegen vol met keien.
En dat doet hem gewoon zeer. Hij wordt al bijn vijf jaar natuurlijk bekapt, door mijzelf. Hij heeft 'klem'voeten, dus samengeknepen hieltjes en een onderontwikkelde straal. Ik weet dat dit in zijn geval nooit meer goed komt.
Ik heb dan ook geaccepteerd en tijdens buitenritten krijgt hij gewoon aan beide voorvoeten gewoon hoefschoenen aan.
Ik vind het een prima alternatief, ijzers zijn (zeker hier!!) helemaal gevaarlijk en ik peins er niet over om ijzers eronder te tikken.
Ook Chaser was ooit een echte bermrat hoor, geen probleem toch?
Het heeft gewoon tijd nodig, lange tijd.... en bij sommige paarden zal het nooit meer helemaal goed komen. Zeker niet als ze vanaf 2 a 3 jaar continu op ijzers hebben gelopen...

Misschien wordt je hier ook niet vrolijk van.... maar als je paardje, dankzij een paar goede hoefschoenen, wél pijnvrij kan lopen en weer vrolijk is... dan ben je er toch?

Groetjes

Wil.

Cindy Helms schreef op woensdag 5 november 2008, 13:02:


Troost je..... ons 'record' stond ooit op 18 poezenbeesten....
Uit de auto geflikkerd, aan komen lopen, dumpnestjes, en getraumatiseerde flatkatten die alleen nog maar onder de bank wilden leven...
Op een boerderij maakt het niet zoveel uit en niemand had er last van...
Dus denkt iedereen: er kan er nog wel 1 bij toch?
Toch zul je jezelf moeten remmen, want iemand anders doet er nog wel een dier bij... je hebt er al zoveel, wat maakt 1 meer of minder dan uit he?
En daar gaat het vaak mis... het heeft allemaal aandacht, verzorging en eten nodig... dus het kost gewoon geld.
Wat andere mensen er vaak niet meer voor over hebben.
Ook het laten inslapen van een dier kost geld, zo simpel is het.
Wij hebben weleens weekendtarief moeten betalen voor een kat die aangereden was voor onze deur, niet onze kat trouwens, die in ieder geval een longperforatie had. Wat doe je? Laat je het dier kreperen? Nee. Dus je vliegt naar de DA-praktijk, waar ze hem iets sneller uit zijn lijden helpen... Moet zeggen dat we daarna behoorlijk flauw waren van de gepeperde rekening. Maar goed.
We hebben er ook ontzettend veel voor terug gekregen... Gewoon altijd een leuke gezellige en vooral sociale kattenfamilie op het terrein.
Hier is de 1e aanloper ook alweer deel van het gezin. En ook hier proberen mensen ons al de zoveelste hond of kat aan te smeren... tot nu toe houden we even nog onze poot stijf.

Heb m'n aandacht nu bij andere dingen nodig.
We zeggen allebei keihard nee.... zal wel moeten, is gewoon zelfbescherming.

De hond die we een paar weken geleden kregen aangeboden is echt een scheet...
Mooie gitzwarte reu, 2 jaar oud. Alleen heeft ie eergisternacht wel ALLE dieren van de buren daar vermoord. 42 eenden, 15 kipppen en 2 hanen...
Het is 1 vreselijk slachtveld.... hun buurman stond te janken als een klein kind!

Ik wordt er zo onderhand niet goed van.... echt niet.
Ik hoef even niet meer....

Wil.

herma schreef op woensdag 5 november 2008, 13:26:


Ja, denk wel dat je een verklaring hebt gevonden! Teken dat de boel nog niet sterk genoeg is! En dan nog... het kan altijd gebeuren, ook met 2 cm dikke zolen, dat ze op een té scherp steenje staan en dat toch zeer doet.
Gebeurd trouwens net zo goed als je hoefijzers eronder zou hebben... dan zijn die zolen zeker niet dik genoeg om steenslag aan te kunnen.

Denk dat hoefschoenen zeker een optie zijn voor jouw paardje.
Misschien heeft iemand een passend paar voor je over, kun je ze uitproberen.

Michiel schreef op woensdag 5 november 2008, 15:56:


Grappig dit.... zelfde situatie deed zich hier 2 weken geleden voor met het stel Haflingers. Ik was aan het clickeren geweest om het been juist aan de grond te houden en pas te geven als ik een duidelijk voet-commando gaf...
Jules pakt de achtervoet, zegt precies hetzelfde en houdt de voet, ondanks tegensputteren van de merrie, gewoon vast.
En is dus van mening dat de merrie er niet mee wegkomt om iedere keer haar been terug te trekken, lees: laten donderen... In feite hebben we allebei gelijk.
2 verschillende methodes: drukloos, geleidelijk aan clickerend... of meer druk, wat radicaler... en het zelfde eindresultaat. Alleen: wat zal langer blijven 'hangen'... wat geeft het beste resultaat?

Michiel schreef op woensdag 5 november 2008, 19:16:

Jazeker!
Mee eens.
Haha.... nee, m.i. niet. What's in a name?

PaardEnSchool schreef op woensdag 5 november 2008, 19:45:


Waar slaat jouw hatelijke opmerking nu weer op?????