Eerst even met Namkje geoefend op het stilstaan tijdens het achteruit lopen.
Dit gaat goed , ze is weer wat voorzichtiger , en wacht ''meestal '' op mijn commando voor terug.
Weer even terug gezet , en later Maike en Namkje gepakt.
Erik ging proberen Maike erop te zetten , maar dat lukte niet.
Ik het weer overgenomen , en hij liep er zo weer op.
Erik had druk op het halstertouw....

Namkje erbij , en een rondje gereden.
Gestopt bij de parallelweg aan de snelweg.
Uitgeladen , en even laten grazen.
Vrachtwagens passeerden , Namkje bleef mooi rustig , en graaste vrolijk verder.
Dat geeft de burger weer moed , om morgen de snelweg op te gaan [ er rijden hier dan geen vrachtwagens , maar dat word dan maandag geoefend]
En hup weer op de trailer ,wat niet zo soepel verliep deze keer,en naar huis.
Dit was wel even genoeg voor vandaag!

Ik ben er nog steeds niet helemaal gerust op dat het goed gaat komen , vind Namkje de laatste keer eigenlijk niet ontspannen genoeg...
Zowieso morgen herhalen wat we vandaag gedaan hebben , en als dat wel goed gaat , gaan we de snelweg even op....het zal wel moeten!

Gr Esther

van lennep schreef op zaterdag 1 november 2008, 16:18:


En nog steeds vraagt ie niet "hoe doe je dat nou" Esther?
Piet
Natuurlijk Bekappen - Outcome Based!

Piet schreef op zaterdag 1 november 2008, 17:17:


Nee , helaas...hij snapte de hint ook niet!
Manne Grrrrrr

Gr Esther

Het zit me niet helemaal lekker...

Eerst weer met Namkje alleen geoefend , ze loopt weer vooruit de trailer op , als Maike er al op staat.
Ik mag zelf de stang weer achter haar dicht doen , en het eruit stormen is denk ik , definitief voorbij.
Ze moest na elk stapje achteruit stilstaan , en daar kreeg ze een beloning voor.
Ik hoef al geen commando te geven , ze doet het zelf al.
Ze aarzeld bij het erop gaan meestal nog een keer , en dan loopt ze er weer op , en op comando nog een extra stapje naar voren , terwijl ik achter haar sta om de stang dicht te doen.
So far so good...

Hetzelfde ritje gereden als van gisteren.
Eerste stop , ging helemaal goed op wederom een kleine aarzeling om in een keer de trailer op te lopen.

Tweede stop , weer bij de snelweg.
Namkje voelde warm aan. en was zelfs wat nat achter de oren onder het halster.
Ik had vanwege het directe geluid wel de raampjes dicht gedaan , gisteren waren die nog open.
En de buitentemp ligt zoon 6 graden hoger dan gisteren , maar toch.....

Ze werd uitgeladen , stapje voor stapje , ging briezen , schudde met haar hoofd , en plante twee achterbenen tegen Maike aan!Ze bleef even wat onrustig en dribbelig , maar ging als snel grazen en werd weer rustig.

In eerste instantie was ik wel blij te zien dat ze de stress dus al zo snel van zich af kan schudden , maar dat ze uberhaupt nog stress opbouwt , daar baal ik van.

Ze liep wel in een keer de trailer op daarna...

Erik zegt dat ik er een drama van maakt ...
wat vinden jullie?

Gr Esther

van lennep schreef op zondag 2 november 2008, 15:16:


Nou drama... dat valt toch wel mee?
Lijkt wel op afreageren he? Zal wel een antromordinges zijn als ik zo denk.
Er zal wel iets zijn wat nog niet helemaal in orde is.
Maar denk je niet dat de ervaring leert dat het steeds gemakkelijker zal gaan?
Je hebt er nu toch wel alles aan gedaan!
Tis en blijft een dier... met een eigen mening!

Groet,

Wil.

Wil schreef op zondag 2 november 2008, 15:24:


We zouden de snelweg nog doen vandaag...
Oke , als Namkje naar me toe komt als ik het halster bij me heb , dan gaan we een rondje snelweg doen , anders een rondje grazen.
Ze stond weer vooraan te dringen , en was een beetje boos dat ik eerst Maike mee nam.
Dussss....

Toch maar het ritje over de snelweg gedaan , het is immers vandaag mooi rustig op de snelweg.
Het hele rondje gereden , 90 kilometer per uur op de snelweg ivm, een vrachtwagen waarvan ik vond dat hij me nu nog niet in mocht halen.
Allerlei landweggetjes om weer thuis te komen , lionsclub tegen gekomen , en die zijn allemaal braaf de berm in gedoken.
Namkje en Maike stonden erg rustig in de trailer , weinig gevoeld in het stuur van de auto.
Thuis gekomen , raampjes beslagen van de trailer , en Namkje weer warm en nattig achter de oren , en bij haar voorbenen.
Maike helemaal droog , en niet eens warm.[dus warmte en nattigheid was dus wel van de stress.]
Ze stonden beide hooi te eten....
Namkje weer stapje voor stapje eraf , en ze liep met hoofd laag , mee naar de wei.
Heel rustig en kalm! Maar wel bezweet...

Mi krijgt ze ervaring met het rijden op zich , maar ze vind het nog niet echt haar hobby.

Morgen weer dit rondje , of iets anders...Dinsdag een dagje vrij , en woensdag naar de dierenarts.
Ik zie het wel zitten!!!

Het feit dat Namkje zo weer mee wil als ik met het halster aan kom zetten.
Het feit dat ze zo weer de trailer oploopt , in een keer.
Het feit dat ze er niet afstormt als de stang achter haar weg is.
Ik ben trots op mezelf , maar helemaal op Namkje!!!
En Maike ,want zonder zijn koele kop waren we nu nog niet zo ver geweest.

Gr Esther