Wil schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 21:50:


De man heeft zoveel geoefend dat zijn haagje er wel heel triest uit is gaan zien ... paardje wordt er ook gek van, ieder keer maar weer die heg snoeien!

Myriam schreef op zaterdag 25 oktober 2008, 21:59:


Ik vind het prijzenswaardig, Franca, en ik hoop dat jouw paardjes het toppie naar hun zin hebben en houden.
Wie weet, kom ik je volgend jaar wel tegen op de Hoge Veluwe, zou best grappig zijn. Any way, ik woon redelijk in de buurt van de Hoge Veluwe, kom gerust een keer een kop koffie drinken, je bent welkom!
Groetjes, Anja

Blijde schreef op zondag 26 oktober 2008, 9:34:



Ik blijf het toch triest vinden dat er zoveel paarden zijn die op de verkeerde manier worden behandeld. Je bent toch ooit begonnen met paardrijden uit liefde voor deze dieren, waarom verdiepen mensen zich er dan niet in? Er is zovéél méér dan een rozetje in een bepaalde kleur of de zogenaamde "overwinst" punten! Waarom krijg het paard, daar draait het toch uiteindelijk voor 100% om, niet de aandacht én de behandeling die hij verdient? Ik vind de "paardenwereld" maar een raar wereldje en ik wil er zeker niet bij horen.

belle schreef op zondag 26 oktober 2008, 11:38:


Wat dacht je van onbeperkt hooi? Zeker in het najaar zit er weinig energie in "herfstgras".

Nick Altena schreef op zondag 26 oktober 2008, 16:04:

Bekend fenomeen "een ieder die goed doet voor anderen doet dat ook vooral voor zichzelf" en helemaal wetenschappelijk onderzocht en erkend.
Alleen ... je moet het niet negatief uitleggen, dan krijgt het een wrange bijsmaak. Je moet het volgens mij zo zien dat als je iets doet voor iets of iemand, je jezelf bewijst dat dat iets of iemand je aan het hart gaat. Met andere woorden, je hebt voor jezelf die bevestiging nodig. Daar is helemaal niets mis mee. Als je inspanning/moeite, whatever, geen enkele vorm van bevrediging geeft, waarom zou je het dan in hemelsnaam doen? Je helpt dieren/mensen (verzin maar iets) omdat je het én belangrijk vindt én het je het gevoel geeft dat je er goed aan doet ... that's the drive en helemaal niets anders. Als je er niets voor zou "krijgen" is mijns inziens er geen enkele prikkel om wat dan ook te doen. Ondanks ons beschermde en geregelde leventje zijn wij nog steeds dieren met dit soort basisbehoeften. Simpel toch?

Nick Altena schreef op zondag 26 oktober 2008, 17:02:


Jij bent voor mij zo belangrijk dat ik je zal beschermen ... Jouw eindresultaat: zijn leven er voor opofferen, wordt niet gezien door "het dier". Denk je nu echt dat als een dier weet dat hij dood zal gaan door een soortgenoot te beschermen, hij bewust voor die bescherming zou kiezen? Ik weiger te geloven dat een dier eerst gaat staan "nadenken": "oeps ... gevaar ... euhhhh als ik dit doe, dan gebeurt er dat .... enne ... als ik het niet doe, dat gebeurt er dat". Nope, ik denk dat het instinctief handelen is, er is een bepaalde situatie en het dier reageert direct. Nee, niets eerst een koppie koffie drinken of een sigaretje roken en nadenken hoe te handelen. Pats boem reactie ... tja en dat wordt soms met de dood bekocht.
Wat het hem bij slagen oplevert? Hij heeft zijn maatje nog, hij is hoger op de ladder komen te staan, etc. Iedere aktie levert uiteindelijk iets op, alleen wat, dat is de vraag. Onbaatzuchtig, ik geloof er niet in. Niets in het leven is onbaatzuchtig, we willen er allemaal iets voor terug hebben, een aai over de bol, een goede maaltijd, noem maar op. Onbaatzuchtig is mooi, maar bestaat ... ook al krijg je zogenaamd niets, toch is het belangrijk dat je ziet dat wat je gedaan hebt goed is of dat het als fijn ervaren wordt ... Dat is de beloning.

Anja Seijn schreef op zondag 26 oktober 2008, 17:23:


Er is een woordje tussen uit gevallen: Onbaatzuchtig is mooi, maar bestaat NIET