Hoi allemaal,
Maar weer even een berichtje van mij als vervolg op mijn eerdere verhalen over Isabella (zie verkeerd afgericht en ze kan het nog).
Ik zou nu de titel ook kunnen veranderen in "help ze doet het weer".
Het wandelen werd al weer steeds heftiger, dat stilstaan het gesjok was na die appel eten (focus appel) al weer veranderd, maar nu na een paar dagen wandelen en focussen en wat meer laten eten zo links en rechts, ging het vandaag toch even weer ouderwets bijna mis.
Het begon al toen ik nog maar net goed en wel de straat uit was. Wat kinderen wilden aaien en tot zover ging het nog, totdat ik verder liep en een kind mee ging huppelen met af en toe Isabella in haar zij te prikken. Ik waarschuwde het kind en gelukkig niet op tijd, anders had ze een fikse knauw te pakken. Maar Isabella was al opgefokt geraakt en zette het op een bokken. Dus ouders trokken snel dat kind weg en daar ging ik met mijn stuiterbol verder richting bos.
Hoe meer ik haar probeerde tegen te houden, hoe erger het werd. Om een lang verhaal toch redelijk kort te houden
.
Ze was zo maf als een deur; niet te houden, 4 benen de lucht in, soms sloeg ze terwijl ze omhoog sprong een voorbeen naar voren uit en tegelijk haar achterbenen naar achteren. Zal er ongetwijfeld erg mooi uitgezien hebben, maar ik had mijn handen vol aan haar.
Totdat ik echt dacht; ik ben haar zo meteen kwijt, al een leuk verhaal voor dit forum zat te bedenken, toen mij ineens het zuchten en diep ademhalen en zo te binnen schoot. En verdomd dat werkte. Ik ging heel diep uitademen, hoorbaar en zo werd ik zelf ook rustiger en jawel ... Isabella ook. Later werd ze heel anders, ik gaf haar af en toe en kastanje (wel gepeld want twijfel of de schil giftig is of niet) en ze lette veel beter op. Stuiterde nog wel eens, maar ik kreeg haar goed onder controle en we hebben een vlotte maar uiteindelijke goede wandeling gehad.
Jeetje wat is het toch opletten met deze pony zeg en wat reageert ze sterk op hoe ik me voel en hoe ik doe. Echter later wilde ze niet meer lopen (wilde een andere kant op) en wat ik ook deed (snel ademen, focussen) ze wilde niet meer meelopen. Bleef toen wel even touwtje trekken hoor
.
Groeten
Ingrid
Warboel
