Een andere reden waarom wij enkel voor eigen gebruik fokken is dat ik graag goed wil blijven slapen s'nachts. Wat ik indirect op de wereld zet, dus mijn keuze om merrie te laten bevruchten ben ik tot haar/zijn dood verantwoordelijk voor. Ik kan een goede eigenaar vinden maar ik heb het niet in de hand dat mijn "fokproduct" daar altijd kan blijven en dat de omstandigheden niet veranderen. Ik vind dit een te zware verantwoordelijkheid.

Aan de andere kant knaagt het aan mij als ik hier in de wei kijk en ik weet dat ik de kwaliteit en bloedlijnen heb lopen die zeer waardevol voor het in stand houden van ons zeldzame ras is. Volgend jaar mag onze hengst mischien twee merries dekken dat is dan voor het eerst weer dat wij fokken in zes jaar om de bloedlijnen veilig te stellen. Ongeacht of het hengst of merrieveulen wordt het kan hier blijven. Toen mijn hengst nog een lelijk klein eendje was vond ik het eerlijk gezegd nog niet zo moeilijk maar nu betrap ik mezelf erop dat ik me al een voorstelling ga maken hoe de combinatie met een bepaalde merrie kan worden en het feit dat twee merries al wat ouder gaan worden heeft mij weer aan het twijfelen gezet. Maar het is nog geen voorjaar dus we zien wel.

Nu kunnen mensen natuurlijk ook zeggen als je de ruimte heb en de mogelijkheden waarom dan niet tweedekans paarden of een zielepoot in plaats van zelf fokken. Als ik geen kaspische paarden zou hebben dan waren hier gewoon twee rijpaarden geweest en niet meer. Het gaat er niet om dat ik veel paarden wil hebben. Nee, ik ben verliefd op dit ras en wil mijn steentje bijdragen aan het in stand houden van kwaliteit en spreiding van het genenpatroon.

@Realist Wij hebben hier trouwens ook een arabier staan met flink wat crabbet bloed. Wat ik me afvroeg is tel jij Skowkronek mee als Crabbet of als Russisch.

Een fantastisch mooi boek is trouwens The Arab Horse van Peter Upton met afbeeldingen en beschrijvingen van alle paarden die ooit geimporteerd zijn vanuit Midden Oosten naar UK waaronder alle merries en hengsten van de Blunt's. Als je het ooit tegenkomt twijfel nooit om te kopen. Geen boek waar je zo goed in kan zien hoe de orginele arabier er uitzag en geen kunstenaar/schrijver die zoveel kennis heeft van de exterieur van de arabier.

Trouwens om weer on topic te komen. Wij hebben de veulens afgespeend met 11 maanden. Veulens in de kudde gehouden met tante. Moeders hadden er meer moeite mee dan veulens, deze hadden meer interesse in de emmer voer. Nooit een keer geschreeuwd. Wellicht dat wij het dit keer weer anders doen is ook afhankelijk van conditie moeder, hengst/merrieveulen, degelijke afrasteringen etc.

marianne laenen schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 22:14:


die vergelijking maakte ik niet met jouw couscous
juist lézen Marianne !!!!

muriel schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 22:48:

even een linkje :
http://www.allbreedpedigree.com/ferras
(foto door te klikken op het ikoontje naast de naam)

Ferras, een Kellogg-dumpertje als basis voor het appaloosastamboek (1938)
mooi voorbeeld van de toenmalige gebruiksarabieren

Peter Donck schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 22:00:

Het zou simpelweg een commerciële wet kunnen zijn: er is vraag dus de fokker creëert aanbod. Dan krijg je de onzorgvuldig vermeerderde tekkelpaardenbulk waarvan de 'restanten' uiteindelijk naar Italië verdwijnen. Op eigenschappen zoals bouw, gangwerk, karakter, afwijkingen, ziektes is niet geselecteerd.
Aan dit marktmechanisme iets cultureels toevoegen door oude foklijnen met bewezen goede eigenschappen in stand te houden, is m.i. een nobel doel en daar kun je toch niets op tegen hebben?!

Christel Provaas schreef op woensdag 13 augustus 2008, 7:35:


dat klopt wel, maar de vraag blijft wel hoe breed je die genetische basis kunt aanhouden,
weet je, mensen beginnen op een gegeven moment toch kopen als "hebbeding"
en dan swindles the pool als seeuw voor de zon.........

Peter Donck schreef op woensdag 13 augustus 2008, 7:50:


Ik bedoel met 'verbeteren' niet dat je gaat proberen het Uberpaard te creeren.... ik bedoel dat je zorgvuldig kijkt hoe je (in mijn geval eens in de zoveel jaar) een veulen kan fokken zonder allerhande ziektes en gebreken (waaronder dus ook conformatie, want dat kan ook veel ellende en pijn opleveren). Er wordt zoveel hobbymatig gefokt met bijvoorbeeld SEME paarden, die in hun latere leven de helft van het jaar gek worden van de jeuk om maar iets te noemen.

Je zou toch raar op je neus kijken als er over tientallen jaren ineens geen paarden meer rondlopen omdat fokken not done is......

Dat je antipathie hebt tegen broodfokkers die hun kroost verwaarlozen en niets geven om hoe en waar het paard terechtkomt........ ja dat lijkt me vanzelfsprekend.
Als we allemaal zouden doen wat jij hebt gedaan, stoppen met fokken, houdt het toch op?
Blijkbaar vind jij paarden heel leuk, anders had je ze niet en was je hier niet op een paardenforum.

Wat wil je nu eigenlijk zeggen? (trekt een oprecht geinteresseerd gezicht en is niet uit op een rel )

muriel schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 22:48:

Skowronek telt gewoon mee bij mijn paarden als Crabbet, zou ik nu Blunt fokken dan zou dit niet kunnen maar zoals al gezegt, wil mijn genenpool niet nog kleiner maken dan dat deze al is.
Skowronek zou ik alleen nooit omschrijven als een Rus, eerder een Pool met egyptische ouders maar ik geloof ik dit geval Karl Raswan die heeft onderzocht waar Showronek van oorsprong vandaan komt.
Jammer genoeg zijn bijna alle papieren van de polen in de oorlog verloren gegaan en zal er nooit een echt antwoord komen op wie Skowronek nu was.
Ben ik de gelukkige omstandigheid dat ik dit boek in mijn boekenkast heb staan, kwam hem vorig jaar tegen bij de slegte en heb hem voor 20 euro kunnen kopen (een koopje dus).
Naast paarden heb ik een hele grote boekentik en dan vooral over de boeken van het arabische paard.

Marleen den Arend schreef op woensdag 13 augustus 2008, 9:21:


Haha, wat ik nog vergeet te vertellen is de belangrijkste reden van mij om mijn merrie te laten bezwangeren....... ik voelde dat ze eraan toe was. Ze is opgegroeid in een kudde meeries met veulens en jaarlingen, met haar eigen moeder en haar zusje. Ze WEET hoe het werkt.

Ik zag het als een dikke vette verrijking voor haar leven en heb haar dat niet willen ontzien. En ik heb het helemaal goed aangevoeld........ ze is tot over haar oren happy met haar hummel. De oermoeder is helemaal in haar element!
Uiteraard vond ik het van belang dan een 'goed' veulen te fokken, met de meeste kans op een gezond leven, met een goede start bij haar familie en mijzelf en waarvoor ik met bijzonder veel zorg een nieuwe eigenaar aan het zoeken ben. En die ZIJN er.......... hoe komt iedereen hier anders aan zijn paarden? En dan lopen er nog velen rond zoals de mensen hier die dit forum nog niet gevonden hebben en dus onzichtbaar zijn voor ons