Caatje schreef op maandag 11 augustus 2008, 21:18:


Er staat geen draad in het bos Caatje !! Noch op zo'n terrein ! ik denk eerlijk gezegd dat dit nooit werkt zoals het moet !! Maar ik vind er wel wat op !!

Peter Donck schreef op maandag 11 augustus 2008, 22:59:


Miljaar pieje , kem just hetzelfde gezegd (moa dan anders )

Peter Donck schreef op maandag 11 augustus 2008, 20:43:


Is dat echt zo?
Ik vond het in eerste instantie ook aannemelijk dat een paard hierop kan reageren...Omgeving , muziek , etc
Paar dagen geleden op tv gezien hoe onze Anky met een van haar paarden een kur op muziek reed.
Het paard hoorde Rammstein , en Anky hoorde de klassieke kurmuziek.
Je zou verwachten dat het paard zich mee liet slepen door het ritme van Rammstein , maar er gebeurde helemaal niets , en volgens Anky liep het paard de kur net als anders!

Of zou dat komen doordat wij proberen het paard zelfstandig te laten lopen , en dit te stimuleren , en zoon dressuurpaard van Anky alleen maar een voet verzet als erom gevraagd word?

Gr Esther

van lennep schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 9:02:


Ik denk inderdaad dat ze in die kringen wat minder zitten te wachten op eigen initiatief van het paard dan veel van ons. En ergens kan ik me ook wel voorstellen dat het niet zo leuk is als het paard middenin je olympische kuur zelf een goed idee krijgt
Ik verdiep me vooral in de klassieke dressuur, waarin je juist gebruik moet maken van wat het paard je aanbiedt. Het is een samenspel. O.a. daarom wordt er ook veel gezegd dat klassieke dressuur en de sport niet samen gaan (Bent Branderup).

Vroeger, toen Sieta nog niet van mij was maar op de manege stond, reed ik carrousel met haar, eerste sectie. We hadden regelmatig wedstrijden met teams van andere maneges. Zodra de 'galopmuziek' begon, sprong ze aan, ik hoefde daar eigenlijk niets voor te doen. Ook kende ze delen van de kür, wat mij ook logisch lijkt als je dat zovaak al hebt geoefend.

Sieta schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 9:28:
Klopt, klassieke dressuur en sport hebben verschillende oogmerken:
De een gaat voor de maximale geestelijke en lichamelijke ontwikkeling van het paard dat zelf aangeeft wanneer het klaar is voor iets nieuws en de ander gaat voor maximale lichamelijke ontwikkeling van het paard met het oogmerk er in competitie hoog mee te scoren.

In groep 1 tref je een minnestrone van ponies, Andalusiërs, arabieren, uitgekoerste dravers, tuigers en andere leuke mixen aan (immers, het niveau en talent van het individuele paard bepalen de vooruitgang, niet het ras).
In groep 2 tref je uitsluitend hoogbenige, 'electrische', coöperatieve warmbloeden aan. Winstpuntenmachines, op een relatief smalle basis gefokt voor juist dat doel.

Peter Donck schreef op maandag 11 augustus 2008, 22:59:

Wie heeft het over "straffen"??? Het is een hulpmiddel als de stop er niet in zit (net als bij die van mij vroeger) Hij stopt echt wel voordat ie die draad raakt hoor, ze hebben immers (bijna) allemaal respect voor een wit lintje.......ik zie de straf er niet van in, is altijd nog beter dan hard aan het hoofd moeten trekken..........enfin, omwille vd oefening, neem ik aan dat je het langzaam opbouwt en zoatjes aan in een hogere versnelling gaat (enne Eddy, zelfs in het bos kun je echt wel ff een draadje spannen als je dààr persé wilt oefenen!!)
Caatje

My best whisper is a thought

van lennep schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 9:02:



Met ijzer aan de benen en dubel <ijzer in de mond ontneem je een paard een beetje" het meesleepbare" Persoonlijk initiaitief word bij deze paarden eruit geklopt vanaf ze zeer jong zijn helaas Esther !

Caatje schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 10:11:


(enne Eddy, zelfs in het bos kun je echt wel

Das mijnen "bureau" meid !!1500hect groot en geen enkel typmachine te vinden ! De stop zit er wel in hoor maar niet zoals hij zou moeten voor dit type van oefeningen Galop naar draf is effe tegenzitten idem stap en stop is innen de twee meter maar ze moeten dus van galop naar ONMIDDELIJK hoooow !!

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 10:16:


dat is toch echt niet zo moeilijk te trainen !
vooral niet op jouw bospaadjes daar,
ik doe eigenlijk niet echt full-stops meer ,
daarvoor is de ondergrond hier te slecht
ofwel puinboerenpaden kapotgereden door quads en jeeps
dus totaal ongelijk
ofwel asfalt die wel lekker strak loopt
maar verre van ideaal is om bruusk te stoppen
dus dat wordt stoppen op 10-20m
rustig weg

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 10:16:

Oefenen met een draadje laat het paard remmen op de voorhand, dat zou je niet moeten willen, is rijkunstig niet correct.
Correct halthouden uit galop bereik je door een kleine volte in galop te rijden (dan haal je de snelheid uit de galop en spreek je het achterbeen alvast extra aan), bovenlichaam oprichten en sluit je buitenteugel, paard remt op de achterhand. Zodra je voelt dat het paard reageert, meteen teugelrelease zodat het 'remmen' daadwerkelijk op de achterhand gebeurt. Dit kun je uitbouwen naar steeds subtieler, als het paard lichamelijk ver genoeg ontwikkeld is, is de krachtsinspanning zelf geen probleem en blijft slechts de communicatie over.
Hard trekken -ook aan een bitloos ding- veroorzaakt dat een paard apathisch wordt voor je gewicht- en zithulpen dus dan boer je per saldo alleen maar achteruit.

Christel Provaas schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 10:35:


zit hier niet weer de kiem voor scheefheid
op een kleine volte en werking op de buitenteugel ?
ik doe het liever recht-rechtuit,
zak door, adem uit, zeg zachtjes hoow en neem beide teugels gewoon op
eerste keer snappen ze het niet meteen
maar dat komt wel
uiteindelijk doen ze het alleen op je bekken

Peter Donck schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 10:44:

.>>
Juist, en dan kan dat draadje net datgene zijn wat 'm ff helpt op dat moment, die van mij stopte niet op de voorhand, juist op de achterhand, hij gaat (ging) bijna zitten! Géén sliding stop, verre van, maar echt zo van "ooh, shit, draad, kont eronder" Ik doe dat soort oefeningen niet meer, nu stopt ie gewoon..........soms slecht (op de voorhand) soms goed, ligt niet aan hem maar aan mij.

My best whisper is a thought

Peter Donck schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 10:44:

Ik vind de winst van het op de achterhand galopperen doordat het paard zich op een kleine volte beweegt, waardevoller dan het risico van scheefheid bij terugname. Bovendien kun je ook het rondje andersom doen!
Rechtuit komt meer op de echte 'rem' aan, terwijl een volte van zichzelf al een natuurlijke remming heeft.

Het is een afweging, ik denk ook dat het per paard zal verschillen. Caat beschrijft een paard dat van nature op de achterhand stopt voor een draad, daar zit dus al een goed achterhandgebruik op geïnstalleerd.
Buck wil altijd graag voorover en rechtdoor, die heeft veel baat bij het terugnemen dmv een kleine volte, anders wordt het een ordinaire trekpartij, hij hobbelt graag nog wat meters door en accepteert daarbij enig ongemak. Om die reden rijd ik hem dressuurmatig slechts kleine stukjes in één gang, vanwege het risico van voorover denderen. Tussendoor steeds even halthouden, paar passen achterwaarts (op zit, zodat hij alvast weet: daar moet ik op letten) en weer in draf naar voren, energiek of juist verkort. Paar galoppassen, paar passen de kont opzij, de schouders opzij, steeds weer achter het zadel activeren. Doe ik dat hele voorstuk niet, dan wordt hij zwaar en zal hij in de galop-stap overgang gegarandeerd op de voorhand landen. Vandaar dat ik ook die overgang liever vanuit een geëngageerde achterhand zoals op de kleine volte maak.

Pas als de achterhand goed aangesproken is, zal een snelle overgang (zowel naar voren als terug) vanuit verzameling en dus correct gereden kunnen worden.

Mijn ervaring is dat het goed laten functioneren van de achterhand in zo'n overgang, niet zo gemakkelijk voorkomt uit uitademen, een draadje of hoow. Maar mijn uitgangspunt is dan ook niet een paard dat zijn achterhand al bij voorbaat goed gebruikt wanneer de moeilijke overgangen eraan komen. Misschien zit daarin het verschil?

van lennep schreef op dinsdag 12 augustus 2008, 9:02:


Dat wil ik geloven. Voor haar paard is het allemaal te negeren ruis.


:)*

Het is maar wat je wilt. En zo ver kunnen belevingen van paardrijden uit elkaar liggen dat het, en zeker voor het paard, totaal andere werelden zijn die verrekt weinig met elkaar overeen komen.