Hallo,

Ruim een maand geleden had mijn paard last van een hoefzweer. Die is opengesneden en daarna is het vrij snel beter geworden. Alleen merk ik dat ze nog steeds gevoelig op steentjes is, en de zool vertoont nog een lichtroze vlek naast de plaats waar de hoefzweer zat. Hoelang kan deze gevoeligheid nog duren?

Groetjes,
Machteld

Arabesk schreef op zaterdag 19 juli 2008, 21:31:


Ook lekker simpel geschreven! Maar idioot dat die paardjes met supergetrainde hoeven ijzers moeten hebben. En dan ook nog net voor de wedstrijd.

Weer zo'n lekker filmpje om mensen wakker te schudden om bitloos te gaan rijden.
http://www.youtube.com/watch?v=IXR_SW_soII&eurl=

Varkensroosters. Wij hebben er varkensroosters voor gelegd, omdat het met regen en in de winter niet meer uit zag. Nu gaat het goed.
Gewoon op te scharrelen via marktplaats.

Groetjes Machteld

Ik sneed zelf altijd de steunsels weg totaan de zool. Ik verbaasde ne erover dat ze er met drie dagen weer stonden. Nu snijd ik de steunsels niet meer totaan de zool, maar net iets erboven. Het gaat nu beter en ze groeien niet zo hard meer. Kan per paard verschillend zijn want bij een ander paard snijd ik wel de steunsels totaan de zool weg.
Ik kreeg laatst dit advies van een bekapper. Hij vertelde dat de de hoef dit vergelijkt met littekenweefsel, waardoor het binnen no time aangroeid.
Geen idee of dit zo is, maar ik hoef minder vaak te snijden.

Machteld

Mijn KWPN merrie van 15 heeft vanaf haar 3e altijd in de winter een deken op gehad. Ze had echt een satijnen vachtje, heel dun, en was altijd bang dat ze het ondanks de dekens nog koud had.
De afgelopen twee winters heeft ze voor het eerst 24/7 buiten gelopen met schuilstal, en maakte me sindsdien geen seconde zorgen om haar vacht. Het werd een echte teddybeer. Ik ben van mening dat de vacht van een paard samen met een schuilstal de beste bescherming geeft.

Groetjes,
Machteld

Ik heb de afgelopen week veel gereden. Ik rijd altijd buiten, op afwisselende ondergronden. Nu is het zo dat ik gisteren langere rit dan normaal heb gemaakt, en van de week ook veel gereden. Ook gedraaft op het asfalt, wat ik wel vaker doen. Op een gegeven moment wilde ze niet meer in de berm lopen, maar alleen maar op het asfalt.
Vandaag haalde ik haar op uit de wei, en in de paddack liepen we over eikels heel, en dat deed haar wel pijn onder de hoeven. Als ik aan de onderkant kijk, is de toon wel gesleten, en de hielen ook wel wat, maar niet overdreven. Weet iemand wat de oorzaak van dat gevoelige lopen zou kunnen zijn?

Groetjes,
Machteld

Ik heb ook even foto's geplaatst.

Dit klinkt aannemelijk. Galloperen deed ik niet op de weg, wel stukken draf, maar dat is misschien ook wel beter om in de berm te doen ja. Ze krijgt eventjes rust van mij en ga de volgende keer minder rigoteus te werk!

Ok. Ik geloof dat ze hier wel te zien zijn.
http://www.hoefnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=638
Klopt het dat niet iedereen kwartierboogjes nodig vind?

Vandaag was Levita ineens erg kreupel linksvoor! Ik kwam vanavond op stal, nadat de pensionhouder had gebeld.
Het lijkt uit de schouder te komen. De spier die op haar schouderblad ligt is erg dik. Ook het onderbeen was wat dikker door het vocht. Ze waait met het been iets uit om het vervolgens voorzichtig op de grond te zetten bij het lopen. De hoef voelt niet warmer aan dan de andere.
Morgen ga ik kijken hoe het dan gaat. Ook even informeren bij de DA. Vanavond blijft ze even in de grote kraamstal, in de inloopstal, staat ze droog en kan lekker hooi eten.

Op de ste van paardnatuurlijk staan tips hoe je zoiets aan kan pakken.
Succes!!

Ik heb een probleempje met een jong paard, dat niet mee met een buitenrit wil. Ik heb dit jonge paard een tijdje meegenomen als handpaard naast mijn eigen paard. Dit vond ze hardstikke leuk, en liep heel braaf mee. Nu zijn we een poosje verder, is het paard ingereden, maar wil nu niet meer mee met een buitenrit. Ook niet als een ander paard mee gaat. Althans het eerste stuk van het erf, op een afstand tot 300 meter begint ze ongelofelijk te klieren, om te draaien, steigeren, teruglopen,graven als een stier. Als we eenmaal een stukje verderweg zijn gaat het ineens goed en loopt ze braaf mee, en lijkt het ook leuk te vinden. Ze loopt dan ook voorop.
Als ik haar aan de hand meeneem, gaat ze ook lopen klieren, ze wil dan niet mee en probeert alles te doen om er onderuit te komen.
Heeft iemand een idee waardoor ze dit gedrag vertoont?
Als ik erop zit en ze draait om en wil terug, hoe pak ik dat dan aan zonder ongelukken te krijgen? Ik ga geen gevecht met haar aan, maar wil ook niet toegeven aan haar nukken.

Groetjes,
Machteld

Ok, bedankt! Ik ga gewoon veel met haar oefenen en het zo leuk mogelijk maken. Ze mag best onzeker zijn, ze is nog jong.

Nou, we zijn erachter wat het probleem was. Nadat er een hoefzweer bleek te zitten is deze zoveel mogelijk weggesneden door de DA. Daarna is er een bekapper bij wezen kijken, en die zag dat het om een schimmel ging. Hel blijkt dat de hoef op meerdere plaatsen was aangetast door de schimmel.
Nu weken we de hoef in schimmeldodend middel en hopen dat het zo over gaat.

Groetjs,
Machteld